Inhoud
Het eerste Game Music Connect-evenement in Londen werd als internationaal gefactureerd. Inderdaad, gastsprekers kwamen uit het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Denemarken en de VS, laat staan de verschillende nationaliteiten die aanwezig waren in het publiek. Ondanks de Europese locatie van het evenement was de helft van het panel Amerikaans. Daarom maakte Microsoft Studios Audio Director (AD), Paul Lipson, van de gelegenheid gebruik om een sessie te houden met componisten die in de VS wonen en werken om hun ervaringen en processen te vergelijken met die van hun Europese gastheren. Het paneel omvatte:
- Jason Graves
- Jesper Kyd
- Martin O'Donnell
Grootte doet er toe
Amerika is een grote plaats, en daarom merkten alle componisten op dat het leven zijn voordelen heeft. Het is met name de hoeveelheid werk die beschikbaar is. Kyd beweert dat dit te wijten is aan het enorme aantal ontwikkelaars, vooral met de explosie van de indiespelscene. Dit betekent echter niet alleen dat er meer commissies beschikbaar zijn, het betekent ook dat de aanpak die ontwikkelaars hebben ten opzichte van componisten anders is.
Naarmate het werk beter beschikbaar is, is er veel meer ruimte voor creativiteit en vrijheid, omdat er veel vraag is. Inderdaad lijkt de "American Way" veel meer feedback, middelen en discussies te omvatten. O'Donnell in het bijzonder geniet van de mogelijkheid die, in de vroege stadia van het ontwikkelen van de score voor Bungie's aanstaande titel Lotsbestemming, hij kreeg de vrijheid om een volledige stand-alone orkestsuite samen te stellen om hem een gevoel en inspiratie voor de uiteindelijke muziek te geven. Bovendien kreeg hij de geweldige gelegenheid om hieraan samen te werken met Sir Paul McCartney.
Graden van scheiding
Hierdoor verschilt de manier waarop componisten worden gevraagd om te werken van Europa. In Amerika worden componisten meestal gevraagd om voor de muziek te zorgen en niet veel anders, met AD's zoals Lipson die studio's, artiesten / orkesten organiseert en zakelijke en juridische kwesties. In Europa krijgen componisten meestal het volledige budget en worden ze achtergelaten om al het bovenstaande en de score te sorteren.
Maar dat wil niet zeggen dat het Amerikaanse model beter is. Terwijl componisten zich alleen op de muziek concentreren, hebben ze minder zeggenschap, hoewel ze nog steeds invloed kunnen hebben, op welke artiesten ze gebruiken en hoe ze de score halen. In Europa, hoewel het ontmoedigend is om overal de leiding over te hebben, zijn er weinig of geen beperkingen voor hoe een componist kiest om te creëren en op te nemen.
Kyd, van Deense afkomst, is ook van mening dat Europese gamebedrijven veel avontuurlijker zijn als het gaat om de ingebruikname van videogamemuziek. Hij vermeldt dat dit gewoon een onderdeel is van een breder gevoel van innovatie en enthousiasme in Europese muziek in het algemeen.
Bars zonder grenzen
Ondanks het feit dat ze de verschillende benaderingen van de industrie aan beide kanten van de Atlantische Oceaan doornemen, zijn ze het er allemaal over eens dat een dergelijke discussie overbodig is, omdat de markt voor videogames en de daaruit voortvloeiende invloeden op cultuur al geruime tijd wereldwijd zijn. Bovendien, met de vooruitgang in de communicatietechnologie en het delen van bestanden, worden componisten niet langer beperkt door hun locatie.
De technologie zal plateren na de PlayStation 4 en XBox One. Met minder nadruk op de technologie zelf, zullen uitgevers zich in plaats daarvan richten op creativiteit, waaronder het verkennen van videogamemuziek.Graves noemt echter nog steeds dat er iets te zeggen valt over feitelijk in staat zijn om fysiek aanwezig te zijn in de ontwikkeling van een game, iets dat AD Adele Cuttings in het eerdere panel met andere AD's noemde.
Vanwege games die politieke grenzen overschrijden, zijn de vooruitzichten van de componisten gericht op de volgende generatie consoles in plaats van de details van een specifieke land (en) benadering van videogamemuziek. O'Donnell, in het bijzonder, deelt een interessante mening dat hij gelooft dat de technologie plateaux zal worden na de PlayStation 4 en Xbox One. Met minder nadruk op de technologie zelf, zullen uitgevers zich in plaats daarvan richten op creativiteit, waaronder het verkennen van videogamemuziek. Naarmate de hardware een hoogtepunt bereikt, zullen er veel minder beperkingen zijn om het verhaal en de ideeën te onderzoeken dan voorheen.