Het MOBA-genre is er een die niet echt in staat is geweest om mijn aandacht te vangen. Er is iets aan het genre dat altijd heeft gevoeld als een barrière die ik op mijn weg had proberen te krijgen. Of het nu de hoge vaardigheidscurve is voor een game zoals Dota 2, de verschillende aspecten kennen van hoe je een personage effectief kunt spelen League of Legends, of gewoon het gebrek aan kennis als geheel over spellen zoals SLAAN of helden van de storm. Daarom heb ik het hele genre als geheel voor me laten vallen. Dit kan allemaal veranderen voor mij met Nexon's Hyper Universe.
Hyper Universe is een MOBA die is gebroken met de gebruikelijke stijltrends van het genre. Terwijl het gemeenschappelijke thema van MOBA's een zware strijd is die duurt voor wat te lang voor me voelt, Hyper Universe is een zeer snel spel waarbij de actie constant lijkt te gebeuren. Hierdoor duren wedstrijden slechts ongeveer 15 minuten. Als iemand die de gebruikelijke MOBA-matches niet kan uitstaan, was dit een geweldig iets om te zien.
Dus hoe speel je eigenlijk Hyper Universe? Zoals bij de meeste MOBA's begin je in een tekenselectiescherm. Elk personage is onderverdeeld in verschillende categorieën, zoals tanker, technicus, supporter, huurmoordenaar, enz. Al deze hebben het gevoel dat ze er veel tijd en moeite in gestoken hebben om ze te ontwerpen. Er is een zeer geanimeerde aard voor iedereen en elk van hen heeft zijn eigen persoonlijkheden en achtergronden waardoor ze zich uniek voelen. Er zijn personages die ernstiger zijn, terwijl er veel personages zijn die zich leuk en zorgeloos voelen.
Je zit in een team met 4 andere mensen (totaal 5 spelers). Zodra alle spelers hun Hypers hebben gekozen, worden ze in een kaart geladen. Hier vinden we het grootste verschil met andere MOBA's; Hyper Universe wordt gespeeld vanuit een 3D-zijwaarts scrollend perspectief.
Het is dit zijwaarts scrollende perspectief en Hyper Universehet besturingsschema dat ik voel geven aan de actievolle aard van het spel. Het spel gebruikt alleen het toetsenbord om het te besturen. Je gebruikt de pijltjestoetsen om te bewegen en de A-, S-, D-, F-, Q-, W-, E- en R-toetsen voor je mogelijkheden. Hierdoor voelt het spel meer als een spel dat op een arcade-kast wordt gespeeld in plaats van een spel dat op een computer wordt gespeeld.
Dus nadat u op de kaart hebt geladen, maakt u kennis met de manier waarop de kaart is ingedeeld. Zoals bij een gewone MOBA is er een rijstrookstructuur, maar omdat je vanuit zijwaarts scrollend perspectief speelt, zijn alle rijstroken op elkaar gestapeld. In totaal zijn er 7 rijstroken waar je op kunt spelen. Hoewel dit misschien veel lijkt, is de kaart ontworpen voor eenvoudige toegang tussen elk niveau. Er zijn ladders die een weg tussen de niveaus mogelijk maken, maar daarbovenop zijn er gebieden waar je de vloer van de baan kunt passeren om naar de onderste rijstrook te gaan. Als u op zoek bent naar een snelle weg omhoog, zijn er springpads die kunnen worden gebruikt voor een snelle weg terug naar een hogere rijstrook.
Ik denk dat de meest interessante reismonteur Hyper Universe is echter het teleporternetwerk waarmee je kunt reizen tussen je basis, torentjes en de boven- en onderkant van de kaart. Dit betekent dat als je ver weg bent van een gevecht, je gewoon in een teleporter kunt springen en meteen terug in de actie bent. Ik merkte dat ik in staat was om mijn team te helpen zonder een minuutje in een baan te hoeven dwalen, waardoor die actie vrijwel constant zou blijven.
Dus het punt van elke game is om je een weg te vechten door de torentjes van het vijandelijke team en naar hun basis te gaan en hun kern te vernietigen. Dit zou vertrouwd moeten zijn voor een normale MOBA-speler, net als de strijd. Je personage heeft een basisaanval op de top van 4 vaardigheden. Elk personage begint op niveau één en als ze vechten, krijgen ze ervaring die ze op niveau brengt en hun vaardigheden verbetert.
Nu vanuit mijn ervaring met Hyper Universe, Ik heb niet gekozen voor welke vaardigheden ik heb geüpgraded toen ik een niveau hoger kwam. Het leek erop dat ze op een vooraf ingesteld pad waren voor een upgrade terwijl ik speelde. Ik weet niet zeker of dit alleen maar kwam doordat we een gecontroleerde versie van het spel speelden of dat dit iets is dat de release-versie van het spel haalt. Als dit representatief is voor de uiteindelijke releaseversie, weet ik niet zeker of ik erg overstuur ben.
Als iemand die MOBA's vindt behoorlijk verwarrend is als het gaat om de mogelijkheid tot upgrades, was het hebben van een vooraf ingesteld upgradepad voor mijn personage best aardig. In plaats van gewoon een willekeurige vaardigheid te selecteren of een handleiding voor het upgraden van personages op te zoeken, zou ik me gewoon kunnen blijven concentreren op het spelen van het spel en in de actie blijven. Het was een prettig gevoel.
Over upgradepaden gesproken, er is een item build-systeem in het spel. Wanneer je begint, kies je een aantal items die je tijdens het spelen voor je beschikbaar hebt. Voor de game die ik speelde, had mijn personage een vooraf gebouwde itemset die ik tijdens het spelen een nieuw item kon kopen of upgraden. Je hebt de mogelijkheid om te kiezen om je eigen items naar believen te kopen of de game heeft een auto-buy en upgrade pad voor je items. Nogmaals, ik vond het automatische systeem best aardig omdat het uitzoeken van item-builds een ander gedoe was dat ik met andere MOBA's had. Met al deze geautomatiseerde systemen kon ik me blijven concentreren op de actie en blijven spelen.
Als geheel voelde de game geweldig om te spelen. Ik speelde het ondersteuningsteam, Pinky. Pinky leek zich te specialiseren in het vertragen van haar vijanden, dus haar bondgenoten konden gewoon binnenkomen en de echte schade aanrichten. Ze had ook een behoorlijk mooie helende vaardigheid die soms handig was, vooral in een teamgevecht.
Het bekijken van de gevechten gaat van niveau naar niveau en is een groep die echt is gemaakt voor een geweldige gameplay-ervaring. Hyper Universe schijnt echt als je in die teamgevechten zit. Als ondersteunend personage was het erg leuk om in die gevechten te komen door vijanden te verslaan en dan te kijken hoe mijn team binnenkwam om de moorden die ik net had opgezet veilig te stellen. In andere MOBA's voelde ik me meestal als een belemmering voor mijn team, maar hier voelde het eigenlijk alsof ik hielp dat geweldig aanvoelde. Bovendien kostte het geen tijd om een idee te krijgen hoe het spel functioneerde, dus ik begon aan de actie en voelde aan alsof ik echt wist wat ik aan het doen was.
Als je het MOBA-genre hebt willen verlaten vanwege de steile leercurve, Hyper Universe zal waarschijnlijk degene zijn die je misschien wilt gebruiken. Het snelle karakter van het spel en de unieke gameplay-mechanica zijn echt iets geweldigs om te ervaren. Ik weet dat ik niet kan wachten om weer te gaan spelen en houd deze game in de gaten.
Wat denk je? Is een side-scrolling MOBA iets dat je wilt proberen? Laat het me weten in de reacties!