Inhoud
- Beoordeel nooit een boek door zijn omslag
- Het is Game Time: terug naar Gears of War
- Les geleerd
- Open je geest
Spelseries komen en gaan, soms als voorbijgaande rages. Sommige mensen houden van deze series, terwijl anderen gemengde gevoelens hebben en de neiging hebben om aan de andere kant van het hek te blijven.
Sommige gamers hebben zelfs de neiging om single-minded te blijven en nooit van mening te veranderen over bepaalde games die ze niet leuk vonden, de ene keer dat ze probeerden te spelen.
Ik was zo'n gamer, dat heb ik me nooit echt gerealiseerd tot ik nat werd in de scene van de videogamesjournalistiek. Ik twijfel nog steeds aan het idee om zelfs terug te gaan om bepaalde games opnieuw te proberen, wat geen kwaliteit is die ik bewonder over mezelf, maar ik heb het geluk dat ik meer open van geest ben dan toen ik jonger was.
Dat is waar dit artikel in het spel komt. Jaren geleden toen Epic Games voor het eerst werd uitgebracht Oorlogswapens, Ik was niet onder de indruk, wat deels te wijten was aan Halo 3 rond dezelfde tijd uit zijn en het voelde alsof het gewoon een kopie kat spel was.
Als ik terug ga, besef ik echter hoe verkeerd ik was.
Beoordeel nooit een boek door zijn omslag
Ik heb veel vrienden die dol zijn op de Gears-spellen, dus natuurlijk vroeg ik me altijd af hoe ze van zo'n game zouden kunnen houden. De graphics waren leuk, de monteurs voelden zich net een beetje als Halo 3 (waar ik toen in was), en het voelde gewoon nogal onhandig op momenten dat ik het met mijn vrienden zou spelen.
Ik had de mening dat Oorlogswapens was gewoon gewoon een andere shooter waar de wereld topturoy was geworden en het was mijn taak als hoofdpersonage om dingen recht te zetten.
Dus toen ik onlangs mijn afkeer van het spel aan een vriend aankondigde, merkte ik dat ik werd aangeklaagd en aan het slechte einde van het betoog zat. Omdat ik ouder was sinds mijn laatste spel van het eerste spel, daagde ik die vriend uit om mij anders te overtuigen dat mijn Gears het afkeurde.
Een uitdaging die ze meteen accepteerden.
Het is Game Time: terug naar Gears of War
Mijn vriend nam plaats met beide versnellingen 1 en 2 in de hand en zei dat we ze allebei zouden spelen en ik zou zien hoe geweldig ze waren. Ik was sceptisch maar bereid om hun mening te zien, aangezien ik de uitdaging en alles had voorgesteld.
Toen ik door mijn Xbox Live-prestatie ging, had ik laten zien dat ik de eerste had gespeeld en verslagen Oorlogswapens nu al. Dus kreeg ik een bijscholing over het verhaal en kreeg ik een idee van wat er gaande was, dus ik zou niet verdwaald zijn in de tweede aflevering.
De herinneringen stroomden terug toen ik het hoofdmenu zag, ik kon mijn afkeer voelen groeien. Als ik de vooropgezette ideeën die ik had tegen een onwetende mindset tegenhield, meldde ik me aan bij mijn account en was ik klaar om te spelen.
Les geleerd
Toen we begonnen, herinner ik me een deel van het spelverhaal waarin ik was ingelicht. We startten de tutorial met het uitpuzzelen van enkele concepten die de game te bieden had. De actie van een derde persoon was niet moeilijk om aan te wennen, ik heb genoeg third person-spellen gespeeld om te weten hoe ik goed moet functioneren. Geweren en bewegingen waren eenvoudig genoeg, iets wat we allemaal moeten weten van Cover Shooters 101.
Het was eenvoudig en vertrouwd om het personage te besturen, Ik begon me af te vragen waar de uitdaging was. Ik vond het snel toen ik ging herladen, toen ik de markering zag voor een perfecte herlaadbeurt in de bovenhoek en de reactie die ik had toen het pistool vastliep omdat het niet op tijd aansloeg.Het is iets kleins, maar het was absoluut een innovatieve functie voor mij. Mijn interesse was gewekt toen we door de gruizige wereld liepen vol met Locust hordes en COG Soldiers.
Terwijl we door het verhaal vorderden, voelde ik een gevoel van spijt over me heen komen. Ik had het gevoel dat ik een fase in de gamegeschiedenis misliep die helemaal niet slecht was. Ik vond al snel meer en meer leuke dingen in dit spel. De personages, mijn favoriete wezen Baird, waren interessant en hadden eigenlijk een soort van substantie. De wapens werden steeds krachtiger en creatiever.
Binnen twee dagen werd de wedstrijd verslagen. De opwinding was over me heen gewassen als een reinigende regen. En toen stopte ik en lachte ik terwijl ik bij mezelf dacht: "Ik moet de derde krijgen".
Open je geest
Op het einde had de hele ervaring mijn ogen geopend. Ik schaamde me om wie ik eerder was en ik was blij voor de ruimdenkende persoon die ik was geworden. Het was een geweldig gevoel om te weten dat ik een lange weg heb afgelegd.
Ik veronderstel dat de moraal van het verhaal dit is: ongeacht wat je denkt dat iets is, een videogame of anderszins, je zou het niet moeten negeren totdat je het hebt geprobeerd.
Als ik open van geest ben, heb ik iets meegemaakt dat ik jaren geleden misliep.
Als een les geleerd, geloof ik dat ik terug zal gaan en oudere titels zal spelen die ik in mijn jeugd heb gemeden. Ik zal jullie allemaal op de hoogte houden als ik me langs een hele lange lijst begeef.