Oké, we weten allemaal over draagraketten. Jij lanceert, jij gaat, ta-da! Nu, wat dacht je van een game die lijkt op een launcher, maar die je in plaats daarvan helemaal niet lanceert en handmatig omhoog moet komen? Goin Up is precies dat. Het is geen launcher, maar meer een platformgame-actiespel met upgrades en meerdere personages. Klinkt dit als een goed flitsspel? Dat denk ik ook.
Ik wist niet wat ik kon verwachten toen ik Goin Up ging gebruiken. Ik verwachtte een lanceerinrichting uit de beschrijving, maar vond in plaats daarvan muur springen en op zoek naar dingen om te gaan "boem" voor de in-game valuta (schedels).Je besteedt de overgrote meerderheid van je tijd om dat te doen, met veel dubbele sprongen ertussenin.
Je doel is om zo hoog mogelijk te komen. Je doet dit door muurspringen (wanneer muren beschikbaar zijn), springen en dubbele springende platforms, en vijanden raken voor wat dosh en een boost. Het is niet ingewikkeld in het minst, maar het is moeilijk om te voorkomen dat je op "Opnieuw" drukt na een run. 30 minuten wordt een uur, een uur wordt twee uur ... Je ziet waar dit naartoe gaat. Het springen en bashen in vijanden is een zeer arcade-achtige ervaring, en het is verrassend leuk.
Upgrades vormen een belangrijk onderdeel van Goin Up. Je kunt je muursprongen, dubbele sprongen, gezondheid en andere dingen upgraden die vrij dubbelzinnig zijn over wat ze doen. Verderop in de winkel staan "Specials" die eigenlijk een skin voor je personage kiezen. Je ontgrendelt twee geüpgradede versies van het hoofdpersonage naarmate je hoger komt te staan en kunt extra skins met schedels kopen. De skins zorgen ervoor dat je niet alleen een beetje opfleurt, maar dat je je statistieken verandert. Plunger (laat je eruit zien als Mario) heeft bijvoorbeeld een super dubbele sprong. De huid die u uiteindelijk het meest gebruikt, komt meer dan wat dan ook op de voorgrond.
De vijanden die je tijdens je reis tegenkomt, variëren van vliegende Goombas tot UFO's, watermeloenen, dinosaurussen en haaien. Er is een enorme variëteit aan vijanden om te slaan of te springen, en het kan leuk zijn om iets tegen te komen dat je nog nooit eerder hebt gezien of dat je gewoon nog nooit hebt gezien. Zo is de manier van het willekeurig gegenereerde niveau.
Mijn enige probleem met Goin Up ligt in de kosten van de optionele upgrades. Je krijgt niet veel schedels op een enkele run tenzij je geluk hebt met wat je doodt, en je zou kunnen merken dat je gewoon een paar (of tientallen) runs doet om maar één upgrade te krijgen. Gelukkig is alles voorbij de gezondheids- en sprong-upgrades optioneel. Dit betekent dat je niet echt hoeft te haasten of te veel druk voelt om de dure dingen voor één keer te krijgen. Huzzah!
Er valt iets te zeggen over de aantrekkingskracht van dit soort platformactie-actiespel. Het is gemakkelijk om erin te komen, maar biedt veel entertainment voor wat het is, terwijl spelers worden beloond die er lang bij blijven met wat extra content zoals die 20.000 schedelhuid. Ik ging naar Goin Up verwachtte iets middelmatigs, maar kwam met een aantal leuke tijden gehad en een drang om nog een ronde te spelen.