Soms, zoals het gezegde luidt, is meer minder. Door te veel ingrediënten in een recept te gieten, of het nu gaat om een kreeftrollbrioche of een verhaalgestuurde videogame, bederf je de hele compositie. De meesterslag in Naar huis gegaanis het dan niet dat het een gootsteenbenadering van ontwerp vereist of dat er een is zo veel doen en zien; sterker nog, het is dat er net genoeg, een subtiel, elegant minimalisme is.
Naar huis gegaan, de groentje poging van de mannen en vrouwen van de Fullbright Company, vertelt het verhaal van Kaitlin Greenbriar die net is teruggekeerd naar het huis van haar familie in de buurt van Portland, Oregon na enige tijd in het buitenland in Europa te hebben doorgebracht. De haak van het eerste verhaal verschijnt in de vorm van een notitie van de jongere zus van Kaitlin, Sam, die ook de verslavingsversie van het spel registreert, fragmenten uit het Sam-journaal die periodiek worden afgespeeld tijdens je verkenning van het huis. Ontdekken wat er van Sam en de rest van de Greenbriar-clan is geworden, vormt de kern van Gone Home's mysterie en de belangrijkste verhaallijn.
Net als een archeoloog (of misschien een forensisch patholoog), moet jij als Kaitlin door het huisartefact van haar familie kammen door artefacten, details van hun leven en persoonlijke geschiedenis blootleggen en in al hun donkere hoeken turen. Naar huis gegaan'De beste en meest unieke verwaandheid is dit apparaat, waarbij het verhaal van de Greenbriar wordt geleverd door middel van hun bezittingen en het afval dat zich verzamelt in de nasleep van de menselijke ervaring. Het is een monteur die tegelijk uniek is, maar ook heel vertrouwd, niet omdat je het al eerder hebt gedaan in duizend andere videogames, maar vanwege de manier waarop het reflecteert op ons werkelijke leven en hoe ze zijn geconstrueerd.
De levens die de speler op deze manier blootlegt zijn duidelijk producten uit de jaren 90. Sam is een fan van rudimentaire jaren 90-grunge en alternatieve acts, en de familie heeft VHS-banden met festoenen van afleveringen van de X-Files en films als Top Gun en The Time Machine. Het gevoel voor tijd en plaats is krachtig in Naar huis gegaan, en geeft rijkdom en de sepia-tint van nostalgie aan de procedure.
Naar huis gegaan slaagt omdat het zowel voyeuristisch is, als de vervulling van die fantasie om door het lege huis van een vreemdeling te dwalen en al hun dingen te bekijken en aan te raken, maar meer omdat het reflecterend is en ons herinnert aan onze eigen families terwijl we door het leven van een onbekenden. Als een verhaal en een ervaring is het gemaakt met expertise en een lovenswaardige aandacht voor detail, en het beste van alles, het is een ander oriëntatiepunt in de voortdurende evolutie van het vertellen van verhalen.
Onze beoordeling 9 De kijk van een voyeur in het leven van anderen en alle verhalen die daarin zijn opgesloten