Inhoud
Ik heb in het verleden een aantal side-scrolling shooters gespeeld, maar ik ben er nooit echt mee verleid. Gryphon Knight Epic was anders. De retro side-scrolling shooter van Cyber Rhino Studios trok onmiddellijk mijn interesse, en ik wou graag de game een kans geven (... ahem). Maar het gokbare spel en de belachelijke pieken in de moeilijkheidsgraad leidden tot een over het algemeen matige ervaring.
Een dag uit het leven van een Gryphon Knight ...
Gryphon Knight Epictitulair ridder, Sir Oliver, gaat op een dag op weg naar de markt met zijn trouwe Gryphon, Aquila. Onderweg komt hij een kwaad spook tegen dat precies op hem lijkt en zich realiseert dat hij de dag opnieuw moet redden. Het verhaal is een beetje meer uitgewerkt dan dat, maar ik ga niets meer zeggen omdat het verhaal, naar mijn mening, het meest memorabele deel van dit spel is. Het schrijven is slim en ik zag het einde echt niet aankomen. Ondanks dat het niet de sterkste is die er is, Gryphon Knight EpicHet verhaal zat een paar dagen na het behalen van de credits in mijn gedachten.
Schieten. Schade oplopen. Herhaling.
Helaas kan hetzelfde niet worden gezegd voor het spel zelf.Niets van het spel is ronduit SLECHT - met uitzondering van de moeilijkheidsgraad die ik krijg - het is allemaal heel middelmatig en, uiteindelijk, vergeetbaar. Het fotograferen is nog een tijdje leuk, maar het wordt al snel minder een traktatie en meer een karwei. Ik zal zeggen dat de baasgevechten leuk zijn, vanwege het feit dat er een strategie is die betrokken is bij het uitzoeken hoe een ieder te overwinnen - een strategie die helaas afwezig is in de fasen zelf.
Na het verslaan van de hoofdbaas van een fase, wordt je beloond met zijn / haar wapen, een concept Mega Man fans moeten goed bekend zijn met. Echter, in tegenstelling tot Mega Man, Ik zag geen reden om deze wapens te gebruiken anders dan uit nieuwsgierigheid. Ze boden geen strategisch voordeel ten opzichte van vijanden. Ze zagen er gewoon cool uit. Je kunt elk wapen upgraden op het hoofdmenuscherm en gezondheidsdrankjes of andere verbruiksartikelen kopen om je op elk niveau te helpen.
De matte presentatie helpt ook niet veel. De 16-bits sprites zien er goed uit, de achtergronden zijn vrij saai en de muziek is niets om over naar huis te schrijven. Er is ook niet veel reden om het spel opnieuw te spelen - er is één rune verborgen in elk level dat de speler kan vinden, maar verder niets dat een tweede spel mogelijk maakt. Zoals ik al eerder zei ... zeer forgettable ... maar niet bijzonder SLECHT ...
... behalve de moeilijkheidsniveaus. Er zijn drie moeilijkheden: "Squire", "Knight" en "Epic". Ik geef de voorkeur aan elk label als "eenvoudig", "veel te hard" en "ik ga mijn controller in het eerste niveau halveren". Als u niet bekend bent met side-scrolling shooters, is er meestal een klein gebied waar de speler schade kan oplopen, de hitbox. Overal anders ben je in wezen onoverwinnelijk. Dit helpt de inkomende storm van kogels en projectielen een beetje gemakkelijker te beheren te maken. Dit is niet het geval met Gryphon Knight Epic. Als ieder een deel van Sir Oliver wordt geraakt, je neemt schade op, waardoor het spel zo moeilijk wordt dat het onbetwistbaar is. Ik begrijp dat de meeste bullet hell-games of side-scrolling shooters hard moeten zijn, maar het ontbreken van een hitbox maakt het spel veel te moeilijk, veel te vaak.
Bottom line:
Ik kan veel shooters bedenken die erger zijn dan Gryphon Knight Epic. Met iedereen die ik bedenk, denk ik echter al snel aan nog twee die veel beter zijn dan GKE. Als je een fan bent van retro side-scrolling shooters, dan weet ik zeker dat je wat plezier zult spelen GKE. Als je geen fan bent, GKE zal je niet van gedachten veranderen.
Onze beoordeling 5 Hit of miss gameplay en twijfelachtige mechanica leiden tot een middelmatige ervaring. Beoordeeld op: Playstation 4 What Our Ratings Mean