Inhoud
- Verhaal
- Geen stem
- Goed tegen kwaad
- Neemt zichzelf niet te serieus
- visuals
- Het is grafisch
- Rated R voor een reden
- Het is misschien een beetje frustrerend voor gamers
- Algemene consensus: het is stom plezier
Mijn eerste kennismaking met Hardcore Henry was de officiële trailer enkele maanden geleden uitgebracht. Op het eerste gezicht dacht ik dat ik naar een nieuw spel keek - misschien iets in de trant van Mirror's Edge. Het kostte me een paar minuten om te beseffen dat dat niet het geval was. Toen ik me realiseerde wat ik zag, was ik geïntrigeerd - de film zag eruit alsof het leuk kon zijn. Maar zoals veel gamers die de eerste persoonsperspectiefscene hebben meegemaakt DOOM - en de talloze shaky-cam films van de late jaren '90 - vroege jaren '00, ik was een beetje sceptisch.
Hardcore Henry wordt volledig gefilmd met behulp van een GoPro-camera die is gekoppeld aan de acteur die het titulaire personage van het spel speelt - iets dat we eigenlijk alleen gewend zijn aan het bekijken van parkour-video's die een paar minuten duren op YouTube. Laten we eerlijk zijn. Dit kan geweldig zijn ... Of echt slecht ... ik wist niet zeker wat ik kon verwachten.
Verhaal
De plot is interessant genoeg, zonder dat het de kijker te veel moeite kost om hem te volgen. Er zijn een paar dingen die je blijven raden - en zelfs een ding dat nooit echt wordt beantwoord.
Wanneer Hardcore Henry begint, je kijkt naar drie tienerjongens die doen wat tienerjongens doen - schokken zijn - speciaal voor jou (Henry). Het is een korte scène die meteen in de aftiteling rolt, en tien voor één zal je het in alle actie vergeten ... Althans voor een tijdje. Het ding is ... niet doen. Omdat dat de enige glimp is van Henry als een gewoon mens dat je gaat krijgen. Als je die credits eenmaal gepasseerd bent, wordt Henry wakker in een vat met zijn vrouw en vertelt hem dat hij een cyborg is met super menselijke capaciteiten ... oh en trouwens, geen stemmodulator ... dingen zijn uit en rennen zonder echte stop .
Hoe gaat het met deze Jimmy-vent?
De voorziening waar Henry zich in bevindt wordt bijna aangevallen zodra hij opstaat en in staat is om rond te lopen en het duurt niet lang voordat hij en zijn vrouw moeten ontsnappen. Eenmaal uit komt hij een van de vreemdste bondgenoten tegen die iemand ooit heeft mogen hebben - een enigszins twijfelachtige Brit met de naam Jimmy, gespeeld door Sharlto Copley. Hij heeft het ongelooflijke talent om op het juiste moment op te komen en lijkt snel rond te komen. Hij is ook het beste personage in de film. Aan de andere kant zijn er eigenlijk maar vier hoofdpersonen en hij is een van de twee waar je de meeste tijd doorbrengt - en, nou ja ... de ander kan niet praten.
Geen stem
Daarover gesproken, Henry's gebrek aan verbale vaardigheid is beslist een interessante keuze. Het is duidelijk een spel op de stille voorvechter van FPS-games, het is ontworpen om de kijker verder te positioneren in de persona van het personage. Dit werkt en werkt niet - en het is om dezelfde reden dat je jezelf niet noodzakelijk als Booker DeWitt beschouwt tijdens het spelen BioShock Infinite. Deze persoon die je hoort te zijn heeft een naam en een bepaald geslacht, en in het geval van Henry een aantal echt handige tatoeages. Dus, er is niet echt het VR-gevoel van, "dit ben ik", zoals er het gevoel is van "dus ik ben deze man voor een tijdje". Dat is oke, want van alles wat we zien, is Henry best cool. Hij is het soort man dat dingen doet die de meeste mensen willen dat ze brutaal genoeg waren om te doen.
Vanuit een verhalend perspectief, heeft de beslissing om Henry een stomme indruk te maken, dat hij posities bekleedt waar hij zich misschien niet in bevond, als hij alleen maar een stem had.
Goed tegen kwaad
Het grappige aan Hardcore Henry is dat er een voor de hand liggende slechterik is, Akan (Danila Kozlovsky) - die toevallig ook de Rus is. Alle andere personages, Henry, Jimmy, Estelle (de vrouw die Henry de film uitgeeft om te proberen te redden), zijn niet zo duidelijk omschreven. Natuurlijk, Henry lijkt een goede vent, maar hoe was hij daarvoor? Hij is vandaag net als een cyborg wakker geworden. Jimmy ... Er is vanaf het begin iets niet helemaal goed aan die vent. Estelle, de jonkvrouw in nood? Ze is ook een zeer intelligente wetenschapper die blijkbaar de leiding heeft over dit cyborgprogramma en Henry kan haar zelfs niet meer herinneren.
Maar zoals gezegd weten we dat Akan een serieus slechte kerel is. Hij is heerlijk kwaadaardig op de psycho-supervilliaanse manier. Hij streeft niet naar David Tennant als Killgrave-niveaus van sympathieke schurkenstreek - waar je misschien een beetje medelijden met hem hebt ondanks wat een psychopaat hij is. In plaats daarvan is hij gewoon blij dat hij slecht is in het belang van het kwaad. Het maakt hem leuk om te haten.
Het zijn de ogen
Neemt zichzelf niet te serieus
Hardcore HenryHet verhaal probeert niet te veel. Het gaat niet om een "kunstzinnige" of een "serieuze" film. Het draait in feite alleen maar om plezier. Met dat in gedachten gooiden de schrijvers verschillende scènes in die misschien niet nodig waren voor het algemene verhaal, maar dat de film absoluut beter was om te hebben. Ze gaven de kijker een minuut om te ademen en te lachen voordat hij verder ging naar de volgende scène met hoog octaangetal.
visuals
Toen ik de film voor deze recensie ging bekijken, heb ik het uiteindelijk meer bekeken vanuit het perspectief van een gamer dan dat van een filmfanaat. Omdat de film volledig in het perspectief van de eerste persoon was opgenomen, situeerde ik mijzelf als een dood punt in het theater - de logica dat dit me de beste ervaring zou geven en me geen schuins perspectief zou geven. Het is ook ongeveer waar ik zou zitten als ik een first person-game zou spelen. Ik denk dat het een redelijk verstandige beslissing is geworden.
De grootste trekpleister van deze film is waarschijnlijk de beslissing om alles in de eerste persoon te schieten - in feite de kijker alles laten zien door Henry's ogen terwijl hij anderhalf uur doorbrengt van een reeks high-action-evenementen naar de andere. Helaas kan dit de film ook voor sommigen doden.
Vanwege het gebruik van GoPros om alle scènes te fotograferen, vertonen sommige van de meer high-action gebieden bewegingsonscherpte. Voor iemand die reisziek is met FPS-games, kan dit een probleem zijn. Er waren een paar scènes die me een beetje misselijk maakten voordat ze voorbij waren. Dit was echter van ondergeschikt belang en trad alleen op wanneer er heel wat rond wervelde van Henry - zoals gevechten met meerdere personen.
Dat gezegd hebbende, de algemene beelden van de film zelf waren geweldig. De meerderheid van Hardcore Henry werd neergeschoten in Moskou en de omliggende gebieden, en ze hebben uitstekend werk verricht door zowel de omgeving als de actie vast te leggen - zelfs om dingen op het juiste moment te vertragen, zodat de kijker alles in zich opneemt.
Het is grafisch
Van de openingscredits - die een beetje lijken op James Bond credits als ze Quentin Tarantino ooit de leiding hebben gegeven - tot de slotscènes is deze film gevuld met zeer gedetailleerd geweld van allerlei aard. Als Henry eenmaal aan de gang is, schiet hij - met de hulp van Jimmy - neer, boort en bomt van het ene eind van de film naar het andere. Tegen de tijd dat hij klaar is, ben ik er vrij zeker van dat hij een hoger aantal doden telt dan de gouverneur in zijn tijd deed De wandelende doden.
Niet al het geweld is in detail weergegeven, maar veel is het wel. De meest wrede doden worden zeker in al hun glorie getoond.
Rated R voor een reden
De film heeft de classificatie R ... En om een goede reden. Afgezien van het geweld zijn er andere scènes die ouders mogelijk bijzonder ongepast vinden voor hun kind van 10 jaar oud. Een tamelijk belangrijke groep scènes speelt zich af in een bordeel - dat lijkt redelijk eerlijk te zijn en er zijn thema's gerelateerd aan verkrachting.
Het is misschien een beetje frustrerend voor gamers
Het enige echte probleem dat ik had met deze film was een beetje een kwestie van: "Het is niet jij, ik ben het". Aan het kijken Hardcore Henry kan een beetje zijn als het kijken naar je vriend een videogame spelen. Je ziet al deze dingen gebeuren. Je ziet Henry, die eigenlijk een avatar is, iets doet en je zit daar te wensen dat je een manier had om door te sturen wat er aan de hand is. Het is vergelijkbaar met het zien van je vriend die beweging maken die totaal het tegenovergestelde is van wat je zou hebben gemaakt.
Algemene consensus: het is stom plezier
Op basis van mijn weergave van de film denk ik dat er twee hoofdsessies over zullen zijn. Je gaat er echt van genieten of je gaat het haten. Ik heb er erg van genoten.Nee, het is niet uitdagend, de plot zal je niet wekenlang laten afvragen - nou, behalve misschien dat ene ding, en het maakt geen enkele verklaring.
Dat gezegd hebbende, het is leuk. Het is goed gefilmd, vol actie en humor, en het is echt een fantastische en genereuze manier om anderhalf uur door te brengen voordat je terugkijkt op de realiteit.
(Openbaarmaking: de schrijver kreeg een beoordelingspas voor deze film.)
Onze beoordeling 8 Hardcore Henry is een stomme leuke manier om anderhalf uur door te brengen.