Het is op dit moment algemeen bekend hoe Microsoft de Xbox One-onthulling in 2013 verknoeide. Ze onthulden een console die te weinig energie had, te duur was en ontsierd door anti-consumentkenmerken. Het dwingen van gebruikers om Kinect te adopteren, een duur en nutteloos randapparaat, was de spijker in hun spreekwoordelijke kist. Xbox One kwam uit de poort om deze generatie te starten, en Microsoft heeft sindsdien geprobeerd te herstellen.
In datzelfde jaar, 2013, introduceerde Sony ons in de no-nonsense Playstation 4-console. Het verhaal van console-oorlogen schreef zichzelf in feite voor een volle honderd dollar goedkoper dan zijn concurrent, met een kernfocus op gaming in plaats van media of sport. In tegenstelling tot de nieuwe Xbox, kwam PlayStation 4 uit de poort stormen om deze generatie te starten, en de rest is geschiedenis.
Toch moeten we de context onthouden waaronder de Xbox One is gemaakt om volledig te begrijpen waar het zo verkeerd ging, en mogelijk zo goed.
Omstreeks 2013 waren de heersende ideeën dat console-gaming dood was, mobiele overnam, en alleen een allesomvattende entertainmentbox kon nog steeds genoeg mind-share hebben om succesvol te zijn. Uiteindelijk raakte Microsoft in de val van de analist. Ze misten vertrouwen in hun gaming-divisie, ondanks de succesvolle Xbox 360, en hun verlangen om te reageren op markttrends resulteerde in een console met alles erop en eraan die helaas de baas van niets was.
Fast-forward vijf jaar tot 2018, en de industrie is weer aan het veranderen. Misschien was de markt in 2013 nog niet klaar voor een internetafhankelijke console en het soort gezichts- en stemherkenningstechnologie dat door Kinect werd ontwikkeld, maar de markt is nu klaar. Face-scanning iPhones, pratende Amazon-apparaten en cloud-gebaseerde services domineren het technische landschap. Ideeën die in 2013 afliepen als complete onbekwaamheid, kunnen feitelijk gewoon een generatie te vroeg zijn geweest.
En het zullen uiteindelijk dezelfde ideeën zijn die Microsoft de komende jaren naar succes zullen drijven. PlayStation 4 kan Xbox One misschien wel dubbel of meer outsizen, maar Phil Spencer en zijn team bij Xbox zijn er nog steeds in geslaagd om zichzelf in positie te plaatsen voor een overname van de laatste generatie.
Nee, niet op dezelfde manier waarop Playstation 3 Xbox 360 bij de hardwareverkoop haalde. Een ander soort overname.
Het doel van Xbox is nu alomtegenwoordigheid van het merk. Microsoft realiseert zich dat ze hun installatiebasis niet meer kunnen verhogen door traditionele verkoop van hardware, althans niet op een zinvolle manier. Dus ze worden gedwongen om te diversifiëren en in plaats daarvan software-gebaseerd te worden. Voorbeeld: de Xbox Game Pass. Microsoft heeft ervoor gekozen om alle huidige en toekomstige exclusieve Xbox-games plus games van derden op een abonnementsservice van $ 10 per maand te plaatsen. Ze hebben het hele Xbox-merk en de stabiele game gemigreerd en gecommodificeerd tot een vernieuwbaar pakket.
Voordat we weten hoe belangrijk dat is, omdat de Xbox Game Pass is inderdaad industrie veranderend, we moeten kijken naar hoe schril verschillend Sony's bedrijfsmodel wordt vergeleken met dat van Microsoft.
De focus van Sony ligt nu op het uitbreiden van zowel digitale als fysieke software naar hun enorme hardware-basis. Ze hebben een geweldige first-party line-up die alleen beschikbaar is op PlayStation 4 en bestaat uit commerciële hits, kritische lievelingen en iconische personages. Wanneer er ongeveer 75 miljoen PlayStation 4-games in het wild zijn, worden deze eenheden met veel eenheden verzonden en profiteren ze van veel winst. Het helpt dat Sony strikte console-exclusiviteit op zijn games afdwingt en heel weinig van zijn community verliest aan Xbox en pc. Deze soort isolationistische strategie heeft voor Sony deze generatie een groot succes opgeleverd, vooral in vergelijking met het PS3-tijdperk, maar is het een duurzaam model?
Het antwoord is nee.
Sony, zoals Microsoft, had hoge verwachtingen van streamingtechnologie. Ze lanceerden zelfs hun eigen maandelijkse streamingservice, PlayStation Now, die toegang biedt tot een enorme bibliotheek met spellen van zowel eerste als derde partijen. Eerlijk gezegd is PlayStation Now echter een complete en absolute blindganger. Streamen is misschien wel de slechtste manier om te spelen en games op PlayStation Now lijd veel aan grafische en stabiliteitsproblemen.
In het beste geval kun je enkele oudere spellen voor één speler streamen voor $ 20 per maand. In het slechtste geval zijn games vrijwel onspeelbaar. Om nog maar te zwijgen van het feit dat de meeste games op de service ronduit voor heel weinig geld kunnen worden gekocht. Tenzij Sony de hele structuur van PlayStation Now gaat veranderen zodat games worden gedownload of vooraf worden geladen in plaats van gestreamd, is er geen levensvatbare toekomst voor de service zoals deze vandaag bestaat. Snelle internetverbinding is gewoon niet goed genoeg of alomtegenwoordig genoeg voor PlayStation Nu om wijdverspreid succes te zien.
Laten we zeggen dat PlayStation Now uiteindelijk faalt. Naast PlayStation Plus, Sony's jaarlijkse abonnement waarmee je online multiplayer kunt spelen, welke andere abonnementsdiensten heeft Sony? PlayStation Music? PlayStation Vue? PS Plus is verreweg de populairste service van Sony en slechts ongeveer een derde van de PS4-bezitters gebruikt het. In het tijdperk van Netflix en Spotify ontbreekt Sony nauwelijks aan mogelijkheden voor herhaalde inkomsten. Sony moet zichzelf afvragen of ze hun enorme installatiebasis en stabiele exclusiviteit ten volle benutten?
Flash terug naar Microsoft, die zichzelf deze vraag stelt. Ze besluiten dat nee, de Xbox Game Pass zou hun exclusiviteit beter kunnen benutten en hun potentiële installatiebasis vergroten. In plaats van exclusives elk voor $ 60 per stuk te verkopen, met plakjes winst aan retail en digitale partners, $ 10 uit elke Xbox Game Pass abonnee kan rechtstreeks naar Microsoft gaan. Hoewel de hand van Microsoft waarschijnlijk gedwongen werd om deze direct-to-consumer benadering te volgen, zal deze uiteindelijk schoppen.
Let op mijn woorden, binnen twee tot drie jaar wordt het merk Xbox volledig softwarematig en begint het nu. Gezien het feit dat Microsoft al zijn first-party exclusives op Windows zet, is het veilig om te zeggen dat Xbox Game Pass zullen zijn weg naar Windows PC vinden, samen met of na de volgende ronde van Microsoft-exclusieve spellen.
U vraagt zich misschien af waarom Microsoft zichzelf zo in de voet zou schieten. Waarom een service vrijgeven in Game Pass dat snijdt in de verkoop van hun eigen exclusives? Waarom zou je de Xbox One X gewoon laten draaien en de kernfranchises van Xbox ook op pc beschikbaar maken? Wat Microsoft lijkt te zijn zichzelf te kannibaliseren, is eigenlijk een ingenieus Trojaans paard tegen Sony.
Microsoft heeft nog steeds zware hitters in Halo, Forza, en Oorlogswapens. Ze hebben misschien niet dezelfde exclusieve line-up of installatiebasis als Sony, maar naarmate de Xbox-spelpas groeit, wordt het een heel aantrekkelijke propositie. Het is al de perfecte oplossing voor PlayStation Now om games te kunnen downloaden van de service en ze van je harde schijf te kunnen spelen streaming probleem.
Stel je nu het geheel Xbox-merk, ingepakt in één abonnement (Game Pass), beschikbaar op elk platform behalve Speel station. Zelfs als ingesloten PlayStation-gamer zou ik graag de $ 10 overdragen voor toegang tot elke exclusieve game van Microsoft.
En deze waardevoorstel is wat uiteindelijk de snelle uitbreiding van Microsoft in de speelruimte zal voeden en hen in staat zal stellen om Sony potentieel te overvleugelen. Vergeet het verkopen van volledig geprijsde games aan Xbox One-bezitters, er is niet voldoende installatiemateriaal om dat bedrijfsmodel te rechtvaardigen. In plaats daarvan probeert Microsoft geen middel onbeproefd te laten. Ze zullen proberen elke Xbox One-eigenaar te migreren naar Xbox Game Pass, een reële mogelijkheid. Ze zullen proberen pc-spelers, zelfs PlayStation-gamers, te verslaan via Xbox Game Pass op Windows. Hel, ze kunnen zelfs games op iOS zetten (zie Fortnite). Het abonneepotentieel van al deze platforms is ongelooflijk, zeker meer geld waard dan wat Xbox nu genereert.
Op weg naar deze volledig digitale toekomst lijkt de Xbox One-console misschien verwaarloosd, zowel voor de hardware zelf als voor de retailpartners die deze verkopen, maar je moet deze strategie bekijken in het grote geheel. Xbox One wordt niet langer het anker van alle Microsoft-exclusives; het wordt gewoon nog een andere plaats waar je Microsofts spellen kunt spelen. Als dit punt niet meer op de neus zou kunnen liggen, bekijk dan dit citaat uit een recent persbericht van Microsoft:
"Spyro is ontketend ... in HD grafische glorie op PlayStation® 4, PlayStation® 4 Pro en de familie van Xbox One-apparaten van Microsoft, inclusief de Xbox One X.'
Ja, die onhandige verklaring is de nieuwe slogan van Microsoft en het vertelt je alles wat je moet weten over hun toekomstige console-plannen. Als de gaming-divisie van Microsoft inderdaad volledig softwarematig wordt en Xbox Game Pass is in opkomst als een alomtegenwoordige abonnementsservice, waar blijft dan de thuisconsole van Microsoft achter? In een geweldige positie, zo blijkt.
Microsoft begrijpt dat mensen verschillende apparaten voor verschillende services gebruiken en niet langer gebonden willen zijn aan een specifiek apparaat voor toegang tot bepaalde inhoud. Ze begrijpen echter ook dat veel mensen nog steeds een traditionele thuisconsole-ervaring willen. Voer 'De familie van Xbox One-apparaten van Microsoft' in. Microsoft maakte geen grapje over het einde van de generaties. Zodra Xbox Game Pass gaat open-platform, het zal moeilijker zijn om een apparaat te vinden dat jij bent kan niet speel Xbox-spellen aan.
Wilt u geen console kopen? U kunt cross-play gebruiken met uw telefoon of laptop. Wilt u een budgetoptie? De Xbox One S is goedkoop en 4K compatibel. Wilt u de premium home console-ervaring? De monsterlijke Xbox One X heeft je gedekt. Nog steeds niet tevreden? Je kunt een pc bouwen en maximaal elke Xbox exclusief naar hartelust gebruiken. De moraal van dit verhaal is dat Microsoft de schakelaar heeft omgedraaid. Het concept van één doos voor elke dienst kan een mislukking zijn geweest, maar het concept van één dienst voor elke doos is dat zeker niet. Gezien het feit dat de Xbox One X de PlayStation 4 Pro al overtreft in termen van onbewerkte uitvoer, zou het moeilijk zijn om een reden te zien voor Microsoft om te investeren in nog een andere thuisconsole. Hoe dan ook, Xbox wordt opgezet voor een zeer mooie toekomst.
Nu we het hebben over het zakelijk inzicht van Microsoft, wat is de toekomst van Sony dan? Ze kunnen nu (en terecht) vertrouwen hebben in hun strategie, maar het is moeilijk te zien dat de strategie wordt vertaald in de volgende PlayStation-console. We hebben gezien hoe snel succes zich tot overmoed ontwikkelt en de wet van de teruglopende opbrengsten werkt in een alarmerend tempo tegen Sony. Met de Xbox One X nog niet eens maxed, en de kosten van gaming-pc's snel dalen, hoeveel ruimte is er echt voor een hele nieuwe console-generatie?
Stel je voor dat Sony tot 2021 zou wachten en de PlayStation 5 op dezelfde manier zou vrijgeven als waarmee ze de PlayStation 4 hadden uitgebracht. Dat betekent geen achterwaartse compatibiliteit, geen abonnementmodel naast PS Plus, een nieuwe ronde PlayStation 5-exclusieve games en hetzelfde geïsoleerde ecosysteem Sony onderhoudt nu. Dit was misschien hun plan na het vroege succes van PlayStation 4, maar het is duidelijker en duidelijker geworden dat een herhaling niet in de kaarten zit.
Spelconsoles zijn geen mobiele telefoons. Mensen gaan simpelweg niet massaal op pad en kopen een dure nieuwe console om iets beter uitziende spellen te spelen. Zeker niet ten koste van hun bestaande bibliotheek, zeker niet voor de $ 500 (of meer) die de nieuwe console kost, en zeker niet om $ 60 per pop te betalen voor elk nieuw exclusief spel. Wij hebben DOOM op de Nintendo Switch, mensen. Sony zou het moeilijk vinden om iemand ervan te overtuigen dat hun nieuwe PlayStation 5-game niet op een PS4-basis kan draaien, zelfs niet in 2021. Waarom zou het niet? De ingenieuze "checker-board" renderingtechniek van Sony kan games zoals God van de oorlog dicht bij de native 4K-resolutie ... op een bestaande PlayStation 4.
Nee, in 2020 zullen PlayStation-consumenten gewend zijn aan het precedent van Microsoft en de Xbox Game Pass. We verwachten toegang tot al onze eerder gekochte content, of deze nu van de PS4 of de PS2 afkomstig is. We betalen de volledige prijs niet voor elke exclusieve game en verwachten in plaats daarvan een meer betaalbare abonnementsservice vergelijkbaar met Game Pass. We zullen niet geïsoleerd blijven van iedereen wanneer open-platform cross-play al jaren de norm is. We zullen niet gedwongen worden om dezelfde schermnaam te behouden als sinds 2007!
Het punt is dat Sony de trend ooit heeft kunnen verslaan en de analisten heeft kunnen verslaan met het succes van PlayStation 4, maar ze zullen het niet nog een keer doen. De kleine dingen kloppen zoals ze tegen het begin van deze generatie tegen Xbox One deden, en wat nu leuke toevoegingen aan Xbox lijken, zullen in de nabije toekomst opvallende omissies tegen Sony worden. Zelfs als PlayStation 5 zou worden gelanceerd met achterwaartse compatibiliteit en een nieuwe ronde exclusieve Sony-games, het zou niet genoeg zijn om een generatie op de schaal van PS3 of PS4 te laten vonkelen. Sony zou de PlayStation 4 overbodig moeten maken voor hun volgende console om dezelfde niveaus van succes te zien, en dat gaat gewoon niet gebeuren.
Sony kan zelfs een signaal van Microsoft krijgen over hoe hun volgende console eruit zou moeten zien. In plaats van nog een moeilijk startpunt te creëren in game-generaties, PlayStation 5 zou beter kunnen worden gebruikt als een duurdere console-optie voor de veeleisende gamer in de PlayStation-community, iets dat de Xbox One X al voor Microsoft bereikt en dat de PS4 Pro een stap voorwaarts is. Er is misschien niet genoeg ruimte in graphics en prijzen voor een hele nieuwe generatie, maar de PlayStation 4 Pro zal de komende jaren moeite hebben om games te draaien met 4K 30 fps. Aangezien de Xbox One X dit al met gemak doet, zal Sony die prestatieniveaus minimaal moeten matchen met hun volgende console.
Als Sony in plaats daarvan zou wachten en een console vrijgeven die de Xbox One X in de schaduw stelt - genoeg om een hele nieuwe generatie te rechtvaardigen - zou het zo buitensporig duur zijn dat je net zo goed naar pc kunt springen. Het punt is dat de volgende console van PlayStation meer zal lijken op de tijdgenoot van de Xbox One X dan zijn opvolger, en degenen die anders verwachten zullen teleurgesteld zijn.
Misschien heb ik het mis. Misschien wacht Sony drie tot vier jaar en slaat het het park uit met een hele nieuwe console-generatie. Maar volgens mijn inschatting, de volgende generatie is er alen dat is omdat deze eenvoudig niet zal eindigen. De volgende PlayStation-console is niet het begin van een nieuw tijdperk; het zal weer een andere plaats zijn waar je Sony's spellen kunt spelen, dezelfde spellen die je op PS4 of PS4 Pro kunt spelen als je ervoor kiest om niet te upgraden. Zoals blijkt uit de 'The Family of Xbox One Devices' en de wens van Microsoft om software-gebaseerd te worden, de box versus boxgeneratie is voorbij. De toekomst van gaming is Sony's PlayStation-merk en is een service tegen het merk en de service van Xbox (tegen Nintendo en Steam).
Xbox heeft al hun hardware in het spel en heeft hun merk al in een abonnement met Game Pass verwerkt, dus hoe zal Sony reageren? Ook zij zullen een soort abonnementsservice nodig hebben om hun community over consoles heen te krijgen en hun first-party aanbod te groeperen in één hernieuwbaar pakket. Mensen achterlaten op PlayStation 4 of exclusieve games blokkeren op PlayStation 5 zou een enorme gemiste kans zijn voor Sony om hun omvangrijke installatiebasis te benutten.
Als ze de traditionele aanpak volgen en verwachten dat je een enkele doos koopt voor toegang tot alles van Sony, inclusief exclusieve spellen voor $ 60 per stuk, ze maken dezelfde fout die Microsoft vijf jaar geleden heeft gemaakt. Zelfs de moordende first-party line-up van Sony zou deze keer de markttrends niet kunnen omkeren.
In plaats daarvan zal Sony zich hopelijk aanpassen aan wat er om hen heen gebeurt. Ze zullen zich realiseren dat hoe langer ze wachten, hoe meer verwachtingen uit de hand zullen lopen voor hun nieuwe huisconsole. Sony zal verder moeten denken dan alleen hardware en het opnemen tegen Microsoft in de zoektocht naar alomtegenwoordigheid van het merk, en deze zoektocht brengt PlayStation 5 sneller dan je denkt.
De waarheid over Next-Gen is dat de strijd al is begonnen.
Welkom in de toekomst.