Inhoud
- Het goede spul
- Game Mechanics and Combat
- Verhaal en personages
- puzzels
- Wat is niet zo geweldig
- "Permadeath"
- PC-besturingsopties
- Vonnis
Vanaf het moment dat u uw reis begint Hellblade: Senua's Sacrifice, je bent in voor een wilde rit. Deze game behandelt psychose als een van de thema's - en waarschuwt je vooraf zodat je voorbereid bent op de headspace die je gaat betreden. De opening was huiveringwekkend en doet geweldig werk bij het instellen van de toon voor de rest van het spel.
Hellblade: Senua's Sacrifice combineert een unieke mentale mechanica en een ambientbeleving met een straffende gameplay die je dwingt om je (verknipte) hoofd te gebruiken. Maar er zijn ook enkele mechanische problemen en een ogenschijnlijk lege dreiging van permadeath die deze vreemde ervaring enigszins heeft gedempt.
Het goede spul
Het spelthema psychose is een van mijn favoriete dingen erover. Ninja Theory raadpleegde specialisten om de ervaring van een persoon die dit mentale fenomeen ervaart, op de juiste manier na te bootsen, en de extra inspanning wordt getoond als je door het spel gaat. Ze raden aan om met een koptelefoon te spelen om het volledige effect te krijgen - wat het spel absoluut naar een nieuw niveau tilt.
Ik zou niet voorstellen om dit te doen als je gemakkelijk bang maakt, of niet de kans wilt hebben zelf gek te worden. De stemmen zijn er constant en ze komen uit alle richtingen. (Maar in een leuke kleine draai zijn ze af en toe nuttig en proberen ze je de juiste richting te wijzen in plaats van een kaart, doelen of andere nuttige UI-info.)
Notitie: Deze game kan een trigger zijn voor mensen met een psychische aandoening of iets ervaren in de game. Dus onthoud dat voordat je het opsteekt.
Game Mechanics and Combat
De game doet geweldig werk door je naadloos de wereld in te trekken. Er is geen HUD, inventaris, speurtochten, objectieve markeringen of iets dergelijks - slechts een pauzemenu waarmee je de instellingen kunt aanpassen.
Ik moet deze game lof hebben omdat hij zo vermakelijk is met een dergelijke minimalistische benadering van UI en mechanica. Sterker nog, ik ben halverwege de ervaring voordat ik me realiseerde dat er geen gebruikersinterface of inventaris was.
Zoiets doen is riskant, maar het spel trekt het probleemloos uit. Het eerste gevecht dat je krijgt, geeft je een idee van hoe gevechten werken en hoe alles stroomt, voelt gewoon natuurlijk aan. De game vertelt je echter niet hoe je moet vechten, dus zorg ervoor dat je van tevoren naar de besturing kijkt.
Als je dat eenmaal hebt gedaan, is vechten heel intuïtief. Er zijn geen tutorials, maar ik wist instinctief wanneer ik moest blokkeren, of ontwijken, en aanvallen. Je kunt zelfs de tijd vertragen met je Focus-vaardigheid om aanvallen gemakkelijker te maken, wat een vereiste is voor sommige gevechten.
Het was heel verfrissend een spel te spelen dat mijn hand niet vasthield of me door talloze tutorials liet spelen voordat ik eindelijk vrij was om de wereld volledig te ervaren.
Verhaal en personages
Het verhaal van Hellblade volgt een vrouw genaamd Senua, die probeert te worden herenigd met haar liefde, Dillion. Senua moet haar psychose onder ogen zien in deze door de Noorse wereld geïnspireerde wereld terwijl ze op reis gaat naar Helheim om de ziel van haar geliefde terug te winnen.
Senua zelf was interessant en ik merkte dat ik me afvroeg hoe ze op dit punt kwam. Ik was al vroeg geïnvesteerd en wilde meer weten van haar achtergrondverhaal. We krijgen veel van dat door haar gedachten en de stemmen in haar hoofd, evenals de flashback-scènes die het spel op verschillende punten accentueren.
Zoals ik hierboven al zei, zijn de stemmen van Senua een geweldige toevoeging aan het spel dat tijdens puzzels en gevechten zelfs behoorlijk heeft geholpen. Ze zeggen dat je moet scherpstellen, zodat je weet wanneer er iets belangrijks in de buurt is. Ze zeggen vaak dat je tijdens gevechten moet ontwijken of achter je moet kijken. En ze geven hints tijdens puzzels als je oplet. Maar ze zijn het ook constant oneens met elkaar, dus je moet weten wanneer je naar ze moet luisteren en wanneer je hun nutteloze pretje negeert.
Het soort richting dat deze stemmen geven, voelt natuurlijker en subtieler aan dan questinstructies of NPC's. Deze stemmen zijn een ander goed voorbeeld van de natuurlijke stroom die dit spel volgt terwijl je erdoorheen beweegt.
puzzels
Niet veel spellen geven me een groot gevoel van voldoening als ik een puzzel doormaak, maar dit is er een van. De meeste puzzels die Senua tegenkomt zijn niet zo moeilijk, maar zonder enige richting van wat te doen, is het veel bevredigender om ze succesvol af te ronden dan anders het geval zou zijn.
Wat is niet zo geweldig
Hellblade: Senua's Sacrifice kan zeker een uitdaging zijn, wat in de meeste gevallen een groot pluspunt is. Maar het feit dat je de dingen zelf moet uitdenken, is een zegen en een vloek, omdat het kan leiden tot frustratie in moeilijkere delen van de kaart of in zwaardere gevechtsituaties.
Mijn grootste frustratie is de balanceringssecties van het spel. Voor de langste tijd had ik zoveel moeite met deze gebieden, en ik stierf vele malen om ze te voltooien. Ik kwam erachter dat het veel gemakkelijker is als je een strafe in plaats van probeert de muis rond te bewegen, maar ik had nog steeds problemen om enkele van de bruggebieden te bereiken. Dit is iets waar anderen misschien geen probleem mee hebben, maar ik zie dat sommige spelers stoppen met pure frustratie over deze delen.
"Permadeath"
Hellblade: Senua's Sacrifice pochte een "permadeath" -functie die veel mensen interesseerde. De game maakt gebruik van een rotssysteem dat begint op je rechterhand en kruipt dan langzaam bij elke dood op je arm. Tijdens je zelfstudie krijg je na je eerste gevecht te horen dat als je genoeg faalt, de rotting het overneemt zodra het haar raakt en je voortgang verloren gaat.
Maar ondanks de drukte over de definitieve dood, is het onduidelijk of dit echt iets is - of dat het spel je gewoon probeert te laten schrikken. Ik stierf vele malen, meestal van de eerder genoemde balanceringssecties, en zag de rot nooit voorbij mijn schouder.
Het kan zijn dat niet alle sterfgevallen meetellen (of zoveel tellen) in de richting van de rot, waarvoor ik dankbaar was. Maar spelers die verwachtten dat dit een meedogenloze monteur zou zijn, zullen teleurgesteld zijn. Persoonlijk vind ik dat de rot alleen zou moeten verspreiden als je sterft tijdens gevechten.
Dus totdat iemand op de een of andere manier kan bevestigen, kunnen we niet zeker weten of deze dreiging van permadeath reëel is. Het kan een opzettelijk ontwerp zijn van de ontwikkelaar dat bedoeld is om nog meer met je geest te spelen.
PC-besturingsopties
Laat me dit voorafgaan door te zeggen dat de werkelijke besturingselementen voor pc prima zijn en dat je de knoppen naar wens kunt aanpassen. Ik zou willen dat ik mijn controller had kunnen gebruiken tijdens het spelen van de pc.
Omdat de game ook op PS4 staat, zou het leuk geweest zijn als deze game controller-ondersteuning op pc had - wat de meeste andere games tegenwoordig aanbieden. Ik zou een veel gemakkelijkere tijd gehad hebben met het gebruik van een controller, maar dit is gewoon een kwestie van persoonlijke voorkeur die de ontwikkelaars hadden gekozen om ondersteuning te bieden.
EDIT: Steam biedt controller-ondersteuning, maar de game staat er niet alleen voor.
Vonnis
Hellblade: Senua's Sacrifice is een uniek spel dat intrigerend een geestesziekte vastlegt en een straffende, maar toch vloeiende set mechanica biedt, alles verpakt in een meeslepende reis door een levendige wereld. Ik had het gevoel dat ik bij elke stap naar Senua was en ik kon niet wachten om te zien wat er om de hoek was.
Af en toe een frustratie en het ontbreken van een echte permadeath-functie kan sommige spelers afschrikken, maar dit is zeker een om uit te proberen. Als je geïnteresseerd bent om het op te nemen om Senua's reis door waanzin zelf te ervaren, dan kun je de game ophalen voor $ 29,99 op GOG.
[Notitie: Een kopie van het spel is aan de schrijver verstrekt met het oog op deze beoordeling.]
Onze beoordeling 9 Hellblade: Senua's Sacrifice combineert mindgames en intuïtieve gameplay voor een unieke ervaring, maar hoe staat het in het algemeen? Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean