Inhoud
- Veranderingen in aanpak en uitvoering
- Grafiek en spel van Hitman
- Replay Value en het doorbreken van Hitman naar afleveringen
Op de een of andere manier is het vier jaar geleden dat de vorige nog niet bestond Hitman release (Android-titels terzijde), en hier hebben we een nieuwe titel met een eigen titel die niet al te lang geleden nogal wat opschudding veroorzaakte met dat lelijke pre-order fiasco.
Veranderingen in aanpak en uitvoering
Als je het gerommel op internet hebt gemist, zijn alle voorbestellingen geannuleerd, ondanks het feit dat het spel nog steeds uitkwam op dezelfde dag als oorspronkelijk was aangekondigd en niet werd teruggedrukt. Dit leidde tot de openbaring dat Hitman zou een episodische release zijn met nieuwe secties die om de paar maanden a la Telltale Games worden uitgebracht.
We zullen in een beetje ingaan op de vraag of dat wel of niet werkt voor die franchise, maar eerst gaan we direct naar wat echt belangrijk is: de gameplay. Het is lang en kort Hitman speelt in essentie hetzelfde als Absolutie, alleen op een meer samenhangende en gestroomlijnde manier met een paar tweaks.
Behalve meer opties op elk front, zijn er eigenlijk maar twee belangrijke merkbare veranderingen. Ten eerste zijn het verhaal en de personages beduidend minder belachelijk dan met Absolutie. Ik ben nog geen BDSM-ninja-moordenaarsschat tegengekomen, maar hey, geef het de tijd - dit is slechts de eerste aflevering!
De tweede grote verandering is zeer welkom: de gebieden zijn veel groter en elke missie wordt op een grotere schaal gepresenteerd. Na de twee zelfstudielessen beslaat de eerste echte missie in Parijs een uitgestrekt landgoed met honderden feestgangers, modellen, beveiligingsmedewerkers, podiumtechnici, barmannen, make-upspecialisten, socialites en meer. Ik heb drie keer van outfit gewisseld en een half dozijn manieren ontdekt om mensen in verschillende gebieden te vermoorden voordat ik zelfs de eerste van twee doelen zag.
Grafiek en spel van Hitman
grafisch, Hitman is zeker een stapje hoger dan zijn voorganger, met een fotorealistische benadering van de filmscènes en een zeer vloeiende presentatie tijdens het normale spel.
Hoewel hij de stem niet acteert, lijkt Agent 47's gezicht te zijn gebaseerd op Billy Crudup (Dr. Manhattan uit de Watchmen filmaanpassing) deze keer. Er zijn gewoon veel te veel overeenkomsten in gelaatstrekken omdat dat een ongeluk was.
Zie je de gelijkenis?
De hoofdmissie zelf in deze eerste aflevering kan ongelooflijk uitdagend zijn bij je eerste kennismaking, waarbij je veel pre-planning en verkenning neemt om een haalbare moordpoging te doen, maar dat is eigenlijk de helft van het plezier. Laat je een kroonluchter vallen, vergiftig het doelwit zodat ze naar de badkamer gaan en verdrinken in een toilet, schiet ze van ver weg, verberg je als een ober en steek ze neer, plant explosieven en wacht geduldig tot ze voorbij komen, of kom met iets anders helemaal?
Er zijn een heleboel opties gepresenteerd in deze sandbox-achtige missies, waarvan sommige duidelijk ontworpen zijn om gevonden te worden (meestal draaien rond gehoorgesprekken die leiden tot specifieke kansen), en anderen die je alleen kunt bedenken.
Het is een stuk moeilijker, maar als je er genoeg van krijgt om iets heimelijks te ontdekken, kun je een paar geweren pakken en beginnen met schieten totdat de doelen naar beneden zijn. Er zijn even verschillende manieren om een gebied te ontsnappen nadat het doelwit is neergelaten - inclusief een optie in een zelfstudie-missie waarmee je met een straalvliegtuig kunt vliegen!
Replay Value en het doorbreken van Hitman naar afleveringen
Naast het vinden van verschillende manieren om een missie te voltooien, er is een belangrijke herhalingswaarde voor de missies die worden toegevoegd door het voltooien van uitdagingen. Hoe meer uitdagingen je voltooit (en ze kunnen niet allemaal in één keer worden gedaan), hoe meer startopties je hebt.
Dat klopt - deze keer mag je verschillende startpunten van de kaart ontgrendelen, gesmokkelde items laten vallen in specifieke gebieden, nieuwe startende outfits, enzovoort. Er zijn gemakkelijk tientallen verschillende manieren om een missie te benaderen en af te ronden, en hoe meer je speelt, des te meer opties er beschikbaar komen.
Dus hoe zit het met de episodische benadering? Alle argumenten van tijd en geld terzijde, de episodische aard van deze vermelding in de franchise is niet schadelijk voor het verhaal of de gameplay. Denk aan de verschillende moordmissies van Hitman: Absolution - het was in wezen al episodisch ingebouwd, zojuist allemaal tegelijk uitgebracht.
Hoewel het vervelend is dat je moet wachten als je de game in één keer van begin tot eind wilt spelen. Maar vanuit een gameplay-perspectief verandert het echt niets.
Gezien hoeveel plezier ik heb met het spelen van deze handvol missies in de eerste aflevering, vermoed ik dat deze nieuwe aanpak goed zal werken, als ze de hoge kwaliteit in toekomstige afleveringen kunnen bijhouden.
Opmerking: GameSkinny heeft de ontwikkelaar een kopie van dit spel gegeven.