Iedereen houdt van een goede draak die je uit het niets aanvalt tijdens het spel. Op de een of andere manier heeft de pure, elegante grootsheid van deze wezens al een eeuw het publiek in de culturen in hun ban gehad, waardoor ze een belangrijk symbool zijn in bijna alle epische fantasiespellen op de markt.
Onze groteske viervoeterige vrienden hebben zowel westerse als oosterse wortels, met de westerse kerel gevleugeld, verraderlijk en hebberig, en de oosterse tegenhanger kalm, serpentijn en mystiek. Bijna alle culturen hebben een verwijzing naar de draak in hun geschriften, van India tot Perzië tot Japan tot Noorwegen. Omdat het een nogal kwaadaardig reptiel was, veroorzaakte het van nature angst in de harten van onze voorouders.
Draken hebben mensen eindeloos gefascineerd en doodsbang gemaakt, maar vreemd genoeg is het concept van held versus draak een bijna eeuwigdurend abstract van kunst, media en verhalen uit de Sumerische tijd. In de Epic van Gilgamesh, Gilgamesj stamt uit 2100 voor Christus en wordt beschouwd als een drakendoder van Humbaba, het vuurspuwende beest. Het symbool van held versus draak heeft altijd kracht en mannelijkheid gevierd - een grote, praktisch onoverwinnelijke tegenstander overwinnen. Zo'n scène heeft talloze verhalen geïnspireerd zoals The Hobbit.
Mythen en legendes zijn min of meer consistent gebleven. Toen kaarten voor het eerst werden gemaakt, werden onbekende delen gemarkeerd als "Here Be Dragons" uit angst voor het onbekende. In populaire folklore van beide einden van de wereld, zijn draken bekend als wijzer en intelligenter dan mensen; dus weten ze meestal wat de mens wil om hem bij zich te lokken. Goud? Zeker weten. Prinsessen? Zeker weten.
Draken worden gezien als een majestueus embleem van de wereld van het onbekende, en een fundamentele kracht van natuur, zonde en macht waarmee rekening moet worden gehouden. Sommige mythen beweren dat draken de mensheid hadden leren spreken. Ze zijn multi-getalenteerd, geestig en onzeker. Sommigen van hen ademen vlammen en sommigen ademen vorst. Wie zijn ze echt?
Kerkers en draken - een van de populairste tafelblad-RPG's die ooit bestaat - beschikt over draken in overvloed. Dit concept groeide zo populair onder de epische fantasy- en RPG-genres dat het zichzelf als een onderdeel van een aantal van 's werelds bestsellers had opgenomen, niet verrassend. Deze cultuur heeft ons perspectief van tegenstanders veranderd in krachtige bondgenoten. Het vertegenwoordigt misschien een concept van iets dat we vrezen of ooit hebben gedaan, en ons bevredigende vermogen om het te overwinnen.
Er zijn talloze spellen met draken als bazen of bondgenoten, en veel van hen worden verkocht als hotcakes: Elder Scrolls V: Skyrim, het hele klinken draken tijdperk serie, Spyro de draak, de Dragon's Dogma serie, en World of Warcraft. En dit is gewoon het neusje van de zalm. Zelfs Pokemon's Charizard is, in wezen, een van hen. Nintendo's Bowser - ja, ik weet dat hij een Koopa is - doet ook denken aan een draak. Ik bedoel, vuurballen, lava, prinsessen ... bellen?
Maar sinds de 18e eeuw waren populaire denkers zoals Diderot verbluft door het feit dat er gewoon "te veel fantastische verhalen over draken" waren. En toch heeft de draak, anders dan vampiers en weerwolven, zijn tol niet geëist door zijn publiek te vermoeien. En dit laat een open markt open voor gamers die willen vechten, bevriend raken of spelen als draken in verschillende brede thema's - de kansen zijn eindeloos.
Ik weet niets over jou, maar ik hoop op meer games met mijn favoriete pseudo-reptiel!