Gegroet, ik ben KillerCaitie. Ik begon WoW terug te spelen in BC als een Warlock. Ik ben dol op het verzamelen van mini-huisdieren en ik sta erom bekend dat ik op de officiële WoW-forums een paardenstaartkapsel voor menselijke vrouwen nodig heb.
Nu dat je mijn basis WoW-achtergrond kent, zal ik het verhaal vertellen over mijn belangrijkste tijden in WoW.
Ik heb altijd genoten van het spelen van dit spel, ik vind het geweldig om een Warlock te zijn. Het punt is, ik heb deugd met gezondheidsproblemen en depressie, het grootste deel van mijn leven. Ik kan niet uitgaan en genieten van de meeste activiteiten die ik leuk vond om te doen. Alleen dat maakt dat ik me rot voel. Dus ik geniet van een reis naar Azeroth om mijn vrienden te zien.
Vrienden, de meest verbazingwekkende mensen ter wereld. Ik ontmoette veel van mijn WoW-vrienden terwijl ik op de loer lag op het WoW General Discussion Forum. Een stel van ons kwam een jaar geleden samen om een gilde te maken voor alle forumgangers. Een plek waar we allemaal samen het spel kunnen spelen. Alle forumgangers waren en zijn nog steeds welkom om deel te nemen aan "of the Forums" op Borean Tundra - en dat bedoel ik niet alleen als een schaamteloze plug. (morgen is ons eerste Guild-jubileum trouwens!)
Terug op onderwerp hier, het gilde betekent veel voor mij. Deze mensen, deze geweldige mensen hebben me geaccepteerd. Ze luisteren naar me als ik overstuur ben, help me in het spel als ik te duizelig ben om het solo te spelen, en we hebben gewoon zoveel plezier in het luchten. Deze fantastische mensen, ze zijn als een familie voor mij, ik hou van ze allemaal. Ze waren daar toen ik depressief was tot het punt van zelfmoordpoging. Ze zouden me een bericht sturen, Skype mij, elke manier om contact met me op te nemen om zeker te zijn dat ik in orde was. Ze begrijpen wat mijn goklimieten zijn, maar ze doen hun uiterste best om me te helpen. Ze hoeven dit niet te doen, ze zijn hoe dan ook niet verplicht. Ze kiezen ervoor om daar voor mij te zijn, terwijl ik mijn best doe om er voor hen te zijn.
Eariler dit jaar heb ik mijn dank uitgesproken op de WoW-forums. Veel van de punten daar zijn nog steeds waar, zelfs nu. Ze helpen me dierbaar te zijn met mijn depressie, angstgevoelens, ze hebben me socialer gemaakt en ik ben over het algemeen gelukkiger wanneer ik tijd met ze doorbreng.
http://us.battle.net/wow/en/forum/topic/11985288974
Zoals je kunt zien, was het antwoord van de forums enorm. Ik was die dag op een verlies van woorden. (Iets dat nooit met mij praat!) Het bracht me in tranen.
Nu vraag je je waarschijnlijk af waarom ik niet zoveel over het spel zelf praat ... Het is een heel eenvoudige reden waarom. Ik ben dol op dit spel, maar als ik het alleen zou moeten spelen, zou ik er niet zoveel plezier aan beleven als ik wanneer ik met mijn vrienden kan spelen. Ik heb nog nooit iemand van deze game ontmoet, maar het kan ze schelen dat ik nog springlevend ben. Het verbaast me net om te geloven dat zulke fantastische mensen bestaan, en op een videogame van alle plaatsen.
In de huidige staat kan ik niet werken en ben ik blut. Mijn WoW-tijd is de volgende maand afgelopen en ik kan er niet eens aan denken om Warlords te bieden. Maar zelfs als ik het spel niet kan spelen of op het forum kan zijn ... Ik heb nog steeds mijn vrienden. Ik kan over hun prachtige avonturen in de game horen, maar ik kan nog steeds plezier hebben in het chatten met hen.
Ik wil Blizzard bedanken voor deze geweldige game en mijn geliefde guildies voor het nog beter maken van mijn leven. Als het niet voor jullie was, zou ik waarschijnlijk niet meer leven om dit te typen ... maar ik ben er nog steeds. :)
Opmerking: Ja, ik kom vrij vaak in het ziekenhuis. Ik ontvang professionele medische hulp voor mijn mentale / fysieke problemen. Ik vertrouw niet alleen op plezier om me te maken. : P
(Ik was deze wedstrijd bijna vergeten en ik herinnerde het me toen ik gisteravond vastgebonden was aan een brancard in het ziekenhuis. Hopelijk is dit op tijd ingevoerd!)
Bedankt voor het lezen, met liefde,
-KillerCaitie