Inhoud
- Betreed het Gemenebest van Fallout 4.
- Mijn morele dilemma
- Hoe dicht zijn we?
- Een sprong van fictie
- Sociale impact
- Gas op het vuur
- De maatschappij reageert
- Persoonlijke notitie
- Dus ik vraag opnieuw: "Ben ik een slecht persoon?"
Verhalen van de onderdrukten die opstaan uit hun keten om hun meesters te overwinnen zijn tijdloos. In deze verhalen neigt de luisteraar naar empathie voor het lot van het onderdrukte volk, voortbouwend op de algemeen aanvaarde concepten van vrijheid en vrijheid. De praktijk van de slavernij is meer dan verouderde in een moderne samenleving, en het idee wordt uniform verworpen door de bevolking in het algemeen - zoals het zou moeten zijn.
Maar wat als deze concepten werden toegepast op wezens die geen mens waren, maar eerder sterk ontwikkelde machines? Wat als deze machines zichtbaar niet te onderscheiden waren van echte, organische mensen en geprogrammeerd waren met een kunstmatige intelligentie (AI) die zo geavanceerd was dat ze de menselijke spraak en emoties naadloos nabootsten? Zou de maatschappij hen blijven zien als niets meer dan mechanische creaties, ongeacht hoe geavanceerd ze zijn? Zouden deze volledig ontwikkelde AI-mechanismen geassimileerd kunnen worden door de mensheid en zouden ze geaccepteerd worden als een van de onze?
Als ze zouden worden geassimileerd, zou dan iedereen het erover eens zijn dat wezens die met AI waren gemaakt gelijk zouden zijn aan organisch geboren mensen?
Betreed het Gemenebest van Fallout 4.
Vanaf het schrijven van dit artikel heb ik over zes dagen gameplay geïnvesteerd Fallout 4. En nee, ik heb de hoofdverhaallijn nog niet voltooid. Dit kan sommige mensen verrassen, omdat deze game geen multiplayer-aspect heeft. Maar degenen die bekend zijn met de franchise, samen met The Elder Scrolls serie van Bethesda, weet dat dit een par is voor de cursus.
Ik heb een aanzienlijke hoeveelheid tijd doorgebracht in de Fallout wereld, en ik kan zeggen dat de fijne mensen in Bethesda een universum hebben gemaakt dat zo gedetailleerd is als de kennis diep is. Voortbouwend op de eerdere inzendingen van de franchise, Fallout 4 vindt plaats in The Commonwealth of Massachusetts na een vreselijke nucleaire apocalyps.
In deze alternatieve toekomst worden de ruïnes van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) aangeduid als het Commonwealth Institute of Technology (CIT). Onder de ruïnes ligt de basis van The Institute, een geheime organisatie die is gespecialiseerd in het hoogste niveau van technologie gezien in de franchise. De gewaardeerde prestatie van het instituut is de vooruitgang van Synths, hyper-realistische androïden die fysiek niet van mens te onderscheiden zijn en volledig ontwikkelde kunstmatige intelligentie (AI) bezitten.
Mijn morele dilemma
Hoewel deze Synths in staat zijn tot onafhankelijk denken, zijn ze niet in het bezit van echte vrije wil en worden ze beschouwd als eigendom, niet als mensen. Ze zijn ook in staat om emoties te ervaren, waardoor de volledige menselijke emulatie wordt afgerond. Dit heeft geleid tot een groep goedbedoelde abolitionisten die zich The Railroad noemen om de verantwoordelijkheid op zich te nemen om deze "slaven" te bevrijden.
Oké, wacht even.
Ik kan duidelijk zien waar het verhaal mij wil brengen. Het instituut creëert deze wezens met (bijna) alle complexiteit van de mensheid en onthoudt vervolgens elk waardig of respectvol niveau. Aan de andere kant van de kaart is de Brotherhood of Steel er alles aan gelegen om niet alleen de Synth die ze in hun scopes kunnen krijgen te vernietigen, maar ook om het Instituut te vinden en compleet te vernietigen. De Synths zijn een zwaar onderdrukte demografie, behandeld als eigendom, en beschuldigd van alle culturele kwalen die aanwezig zijn in hun samengeperst samenleving. Regelrecht worden gejaagd omdat ze gewoon zijn wat ze zijn, worden niet alleen geaccepteerd, maar sommige mensen verkondigen het als een rechtvaardige burgerplicht.
Dit volgt de vastgestelde checklist voor sociale onderdrukking. Het verhaal beschrijft duidelijk de richting die mijn emoties me zouden moeten geven. Dat ik zou druipen van sympathie voor de toestand van de Synth, en dat de grootste klap van mijn woede zou moeten worden gericht aan The Institute, en dat The Brotherhood een stel grote meanies is, en, en ....
.... en toch voel ik me het meest sympathiek tegenover de inspanningen van The Institute. Dus wat betekent dit? Ben ik een slecht persoon?
Hoe dicht zijn we?
Wat ontwikkelt zich in het Synth-verhaal van Fallout 4 is wat mogelijk in de maak is voor computing en robotica als geheel. Elke dag worden er vorderingen gemaakt in de wereld van de medische prothese, waardoor robotachtige bewegingen steeds menselijker worden. Zoals je in de onderstaande video kunt zien, zijn we nu op het punt waar we robotica rechtstreeks in een machine-mens interface verbinden:
Deze video laat zien hoeveel van de neurale paden in kaart zijn gebracht en hoe we sluiten moeten we het volledige bereik van menselijke beweging emuleren.
Hoeveel van dat kan worden toegepast op een onafhankelijke robot? Onlangs heeft Boston Dynamic een video vrijgegeven met de voortgang van hun nieuwste project, "Atlas." Ze gaan zelfs zo ver dat ze een paar robots pesten en schuiven om hun evenwicht te herstellen:
Wat een synthetische geest betreft, zou de populairste besluitvormende geest de Watson Supercomputer kunnen zijn, die zijn debuut maakte aan de wereld op Gevaar een paar jaar geleden. Watson is in staat om toegang te krijgen tot immense databases met kennis en informatie op te halen op basis van de taal die wordt gebruikt om dit aan te vragen. Zie het als een super-versterkte zoekmachine zoals Google, maar negeer alle onzin. Vanaf de IBM-webpagina is deze video momenteel te zien:
Hoewel het bovenstaande enigszins koud en mechanisch lijkt, zijn er ook vorderingen geweest waarbij een virtuele therapeut (genaamd Ellie) is ontworpen om PTSS bij militair personeel te identificeren door het gebruik van biofeedback.
Met dit model kan een computersysteem verschillende aspecten van de verbale en non-verbale communicatie van een persoon volgen en analyseren en het geestelijke welzijn van die persoon bepalen. Op basis van realtime input van de spraak, de lichaamstaal, de stemfluctuaties van de patiënt en zelfs sommige onbewuste biologische reacties, kan Ellie ze door een virtuele counselingsessie leiden. De programmeurs hebben zeker aan de disclaimer toegevoegd dat Ellie geen echte therapeut is, dus we zijn er zeker van dat dit programma geen definitieve beoordelingen van patiënten zal maken.
Een sprong van fictie
Toegegeven, dit is dat ik mijn verbeelding de vrije loop laat. (Nou ja, misschien meer dan alleen een beetje.) De bovenstaande voorbeelden zijn volledig afzonderlijke projecten met totaal verschillende doelen en wijzen niet noodzakelijkerwijs naar een soort bijna menselijke robots in de toekomst. De prothese die in de eerste video wordt getoond, wordt alleen gebruikt voor het opnieuw creëren van de armbewegingen van de man. Hoewel (zeer) indrukwekkend, is dit op geen enkele manier de voorbode van de robotachtige legioenen die uit hun ketenen opstaan. Zelfs Atlas vereist de hulp van QR-codes die zijn geplakt op strategische locaties in zijn omgeving om op de juiste manier te navigeren en te communiceren. Eveneens met Watson en Ellie zijn het indrukwekkende technische hoogstandjes, maar ze zijn verre van vertrouwd.
Zelfs als deze technologieën zouden worden geïntegreerd, wat volgens mij een enorme onderneming zou zijn, zouden ze nog steeds beperkt zijn tot wat de ontwerpers erin hebben geprogrammeerd. Ze zouden de onbegrensdheid van de menselijke geest missen die we zo waarderen.
Sociale impact
Dit is niet de eerste keer dat dit concept is behandeld. Afgezien van de klassieke literatuur van Issiac Asimov's Ik robot, er is ook de film uit 2001 A.I. en 2015's Ex Machina. Het is duidelijk dat het idee van levensechte robots al geruime tijd bij ons is en met verschillende opvattingen over hun opkomst. Wat Fallout 4 brengt de discussie op gang, is iets heel anders: een sociale revolutie rond het bestaan van de robot zelf.
Nogmaals, ik herhaal dat ik het verhaal dat wordt gemaakt volledig begrijp. Ik ben het volledig eens met het idee van vrijheid, vrije wil, onafhankelijkheid en gelijke rechten voor iedereen, ongeacht welke kwantificeerbare demografie dan ook. Vrijheid en gelijkheid voor alle mensen!
MAAR....
Synths zijn GEEN mensen! In de fictie van het spel zijn het hulpmiddelen, zij het hoog ontwikkelde gereedschappen, die werden vervaardigd met het doel de mensheid te helpen. Ja, ze zijn in staat geworden tot vloeiende spraak en denkprocessen van de Hogere Orde, maar het zijn machines. Niets meer niets minder.
En toch ... waarom voel ik me zo schuldig omdat ik ze als zodanig beschouwde?
Gas op het vuur
Mensen zijn van nature bang voor het onbekende. Het is een klassieke tactiek die door horrorschrijvers wordt gebruikt - het grote, slechte monster is enger als hij een onbekende oorsprong, verschijningen en motieven heeft. We hebben de neiging ons te vergissen aan de kant van voorzichtigheid en verdediging. Bedenk dat als we iets niet toelaten in ons leven, ons leven ongewijzigd blijft. Als we iets toestaan waarin we niets weten, kunnen onze levens veranderen en kunnen ze ten slechte veranderen.
Mocht het instituut deze Synths gewoon produceren als een serviceproduct, dan staat de wereld misschien wat meer open voor hen. Werkend binnen de gevestigde kennis van het spel, zouden ze niet veel meer zijn dan een geavanceerde Mr. Handy. Het zou enige tijd duren voordat de burgers eraan gewend waren geraakt, maar de kans is groot dat ze zich prima in de samenleving hebben geassimileerd.
Het instituut heeft het echter niet alleen geproduceerd. Ze vervangen werkelijke burgers door Synth dubbelpelpelgangers in een poging om de maatschappij te beïnvloeden door middel van geheime infiltratie. Daarom is dit niet simpelweg het uiterlijk van een nieuwe demografie, maar dat demografische groep actief betrokken is bij een vijandige campagne. Dit is zeker niet de manier om vertrouwen en acceptatie op te bouwen!
De maatschappij reageert
Wat uiteindelijk ontstaat, zijn drie stromingen. Ten eerste zijn de Minutemen min of meer apathisch. Ze zijn op de hoogte van het instituut en de aanwezigheid van Synths, maar ze zijn meer bezig met het stabiliseren van het Gemenebest in het belang van iedereen. Ten tweede ziet The Brotherhood of Steel The Institute and their Synths als een duidelijke en onmiddellijke bedreiging. Ze hebben gezworen om hun bestaan te elimineren en het instituut in zijn geheel naar het puin te sturen. Ten slotte heeft The Railroad het idee overgenomen dat ze, omdat ze menselijke emoties kunnen weergeven, gelijk moeten zijn aan mensen. Als ze gelijk moeten zijn aan mensen, verdienen ze dezelfde vrijheden en moeten ze daarom worden bevrijd. Alle perspectieven hebben een subjectieve hoeveelheidwaarde, afhankelijk van uw eigen waardenset.
Naarmate deze verschillende gedachten meer vat krijgen bij meer mensen, wordt hun waargenomen visie meer gedefinieerd. Ze beginnen deze overtuigingen over te nemen als onderdeel van hun identiteit en beginnen anderen te zoeken die dezelfde waarden delen.
Naarmate deze groepen extra leden beginnen te krijgen, begint Regulatie door Identificatie en deze waarden worden de basis voor nieuwe subculturen. Naarmate deze subculturen sterker worden, versterken ze hun identiteit en worden ze uiteindelijk een sociale beweging. Uw eerder bestaande geloofs- en waardestructuur zou dicteren welke van de subculturen (lees: de belangrijkste in-game-facties) u zou beïnvloeden en uiteindelijk identificeren met.
In het geval van Fallout 4, dit zou gericht zijn op hoe je de aanwezigheid van Synths internaliseerde. Gegeven dat, voor het grootste deel, mensen zichzelf houden om superieur te zijn aan de andere dieren op aarde, zou iets anders dan de Mens als "minder" dan menselijk geïnterpreteerd worden. Daarom is het logisch dat alles wat wordt geïntroduceerd in een door mensen gedomineerde wereld, standaard als submenselijk wordt beschouwd.
Persoonlijke notitie
Persoonlijk beschouw ik mezelf als een medelevende man. Ik geef regelmatig aan verschillende goede doelen, neem deel aan verschillende liefdadigheidsevenementen en doe mijn best om mijn impact op de planeet tot een minimum te beperken. Maar terwijl ik ernaar streef deze situatie te bekijken via een objectief, kan ik niet nalaten te denken: "Jongens! Het zijn ROBOTS!" Ik bedoel, ik snap WAAROM ik verondersteld word sympathie te tonen voor hun benarde situatie. Zoals eerder vermeld, mag niemand onderdrukt worden. Ik sta tegenover elke gedachte dat een persoon als eigendom zou moeten worden gekocht of verkocht.
Mijn onderbewustzijn vertelt me dat ik tegen de belangen van het instituut moet handelen en dat de acties van The Brotherhood te haatvol zijn om als een nuttige oplossing te worden beschouwd. Mijn bewuste geest vertelt me dat The Institute de beste kans is van het Gemenebest op het terugwinnen van de vooroorlogse wereld en het genezen van de planeet, en dat de andere facties niet de cognitieve aanleg hebben om dat ver van tevoren te denken.
Dus ik vraag opnieuw: "Ben ik een slecht persoon?"
Ik denk het niet. The Synths of Fallout 4 zijn hun kernmachines. Het zijn buitengewoon complexe machines, maar toch machines. De sprong van fictie was nodig in deze game om een emotionele reactie te versterken. Onze reacties zijn echter typisch ondenkbaar en zijn gebaseerd op onmiddellijke informatie. Een meer kritische reactie, een die rekening houdt met de oorsprong en de intentie van een Synth, zou zijn om ze te zien als de servicemachines die ze zijn.
Als we zover zouden komen dat de ware AI volledig wordt gerealiseerd, kunnen we heel goed vergelijkbare gebeurtenissen zien. Het echte leven Synths kan worden ontwikkeld tot het punt waarop ze zelfbewust worden en een interactie aangaan met de samenleving als geheel. Als die tijd ooit komt, hoop ik dat de overgang geleidelijk genoeg is voor de mensheid om er mee om te gaan.