Inhoud
- Atletiek en fitness zijn fundamentele kenmerken van Superhelden
- Aan de quota voldoen
- Aanpassing van de plaats in het probleem
- Het Proteus-effect
- Slotopmerkingen
Of het nu de laatste rage is over de pose van Tracer voor Overwatch, het seksueel geladen ontslag van Alison Rapp door Nintendo, of de rage rondom het inhuren van vrouwelijke modellen door Microsoft tijdens een van hun evenementen, er is zeker veel gesproken over de perceptie van vrouwelijke seksualiteit in de video game-industrie. Iets dat echter veel minder aandacht trekt, is de perceptie van het mannelijk geslacht in videogames en misschien in de entertainmentindustrie in het algemeen.
Van Deadpool's keiharde abs, Thors gekke armen en Drake's lichaamsbouw, ondanks zijn leeftijd, zijn mannelijke hoofdrolspelers extreem atletisch.
afbeeldingen uit gamedekking en de filmvoorvertoning voor Thor
Atletiek en fitness zijn fundamentele kenmerken van Superhelden
Het argument zou kunnen zijn dat deze fysieke kenmerken een bijproduct zijn van de kenmerken en persoonlijkheidstrekken die de protagonisten bezitten. Bijvoorbeeld een soldaat in Plicht moet atletisch zijn. Een super-mercenary / mutant is duidelijk zo fit als maar kan. Een wereldberoemde schattenjager kan het niet helpen, maar wees blij.
Het soort Alpha-mannetjes dat vaak in videogames wordt geportretteerd, is over het algemeen meer mannelijk, wat hand in hand gaat met hun macho-persoonlijkheden. Hoewel de afbeelding van vrouwelijke persoonlijkheden overdreven overdreven is, is het, als het op de mannen aankomt, meer een bijproduct van het soort helden dat we gewend zijn, wat ontwikkelaars er op hun beurt toe dwingt om ze mannelijker te maken.
Het is duidelijk dat niemand een morbide obese superheld zou willen spelen, maar het beperken van de overdreven overdrijvingen zou zeker een begin kunnen zijn. Wat als Thor een six-pack had in plaats van een acht-pack? Of de Hulk, die een gigantisch groen monster was, had geen extreem in-shape buikspieren? Wat als Spiderman af en toe een borstdag overslaat?
Aan de quota voldoen
Het probleem blijft dat hoewel er zeker veel commotie is als het gaat om de verkeerde voorstelling van het vrouwelijk lichaam in videogames, er zeker een gebrek is aan die mannen. In werkelijkheid is het feit dat aantrekkelijke, atletische en geseksualiseerde karakters - mannelijk of vrouwelijk - aantrekkelijker zijn in videogames en zeker de verkoop stimuleren, grotendeels de reden waarom ontwikkelaars en ontwerpers er gebruik van maken.
Deze op winst gebaseerde mentaliteit is over het algemeen ook de reden voor een groter aantal mannelijke hoofdrolspelers in videogames. De grote meerderheid van het gamingpubliek bestaat uit mannen, en dit geldt vooral voor gewelddadige en actievolle titels. Een spel is duidelijk aantrekkelijker (voor mannen) wanneer je je volledig kunt inleven in je avatar, iets dat niet in dezelfde mate kan worden gedaan met een vrouwelijke hoofdrolspeler. Interessant genoeg is dit ook de waarschijnlijke reden voor de aanwezigheid van seksueel geladen en flirterige vrouwelijke ondersteunende personages. Immers, zoals we allemaal weten, seks verkoopt!
Aanpassing van de plaats in het probleem
Natuurlijk zijn games die fysieke aanpassing toestaan, meestal een uitzondering op deze trend. Fallout 4, bijvoorbeeld, maakt een fysieke bouwkeuze mogelijk, variërend van gespierd, dun en overgewicht op een driehoekige manier. De overgrote meerderheid van de gamers kiest echter voor een meer gespierde lichaamsbouw, zoals te zien is in de overvloed aan in-game screenshots die online beschikbaar zijn. Hoewel het argument duidelijk kan worden gemaakt dat mensen zich meer aangetrokken voelen tot een gespierd lichaam, en van nature meer geneigd zijn om een aantrekkelijker lichaamsbouw te kiezen voor hun eigen karakter, is deze functie zeker niet representatief voor de algemene bevolking.
Het Proteus-effect
Maar is dit noodzakelijk een slechte zaak? Ik bedoel zeker, we hebben onrealistische verwachtingen van zowel vrouwelijke als mannelijke lichamelijkheid, maar wat dan? Door een fenomeen dat bekend staat als het Proteus-effect, kunnen er zelfs voordelen zijn voor deze trend. Het Proteus-effect vindt plaats wanneer een persoon de kenmerken van hun avatar op zichzelf weergeeft. Dit effect wordt zelfs nog versterkt wanneer je het personage assimileert om je eigen uiterlijk en eigenschappen weer te geven, maar niet beperkt bent tot het alleen gebruiken van je fysieke fysieke kenmerken. Met andere woorden, jezelf als een sterke, dominante en aantrekkelijke man te zien, kan je zelfvertrouwen vergroten en je zelfs motiveren om jezelf te transformeren om beter overeen te komen met je avatar.
Dit eindigt echter niet altijd als een positieve factor; soms wordt het pure gemak waarmee een speler atletisch en gespierd kan worden (vrijwel) een afschrikmiddel in hun fysieke levensstijl. Dit op zijn beurt voedt zich in de ongezonde leefstijl waar gamers enigszins bekend om staan.
Slotopmerkingen
Dus wat is het nut hiervan? Moeten alle mannen zes dagen per week beginnen met trainen om deze percepties te beantwoorden die zijn uiteengezet? Of misschien moeten we alle videogames boycotten die de menselijke lichaamsbouw overdrijven? Of moeten we ontwikkelaars duidelijk laten weten dat we geen games kopen op basis van hun seksuele aantrekkingskracht? Die beslissing is helemaal aan jou om te maken. Maar beseffen dat dit probleem niet uniek is voor vrouwen, is nog steeds belangrijk.
Dus wat denk je ervan? Is het billijk om mannen en vrouwen te vergelijken in een sector die grotendeels door mannen wordt gedomineerd, zowel aan de kant van de consument als aan die van de leverancier? Is het eerlijk om alleen aandacht te besteden aan vrouwenkwesties, waar de mannen ook niet precies correct worden weergegeven? Moeten critici ook praten over overmatige seksualisering van mannen in videogames? Laat ons weten wat je denkt in de comments hieronder.