Inhoud
In de komende paar maanden zal ik over schrijven De laatste van ons op een bepaalde manier, vorm of eenmaal per week. Ik hou ervan er nog steeds over te praten, ik vind het nog steeds leuk om erover na te denken, en het is nog steeds een verhaal dat me elke keer weer wegblaast.
Dit is waarschijnlijk een goed moment om te vermelden dat dit artikel extreem zwaar zal worden, dus als je het spel nog niet hebt gespeeld, wil ik dat je nu naar buiten gaat en een manier vindt om het te spelen. Koop het spel, leen het van een vriend of leen een PS3 van iemand als het moet. Je moet dit spel gewoon spelen. Het staat op mijn lijst als een "Game of the Year" mededinger, en je kunt maar beter geloven dat het ook op veel anderen zal zijn. Dus stop met rommelen, ga erop uit en krijg dit spel vandaag nog.
Laten we het daarom hebben over wat dit spel zo geweldig heeft gemaakt: Joel en Ellie.
Een helpende hand
Als je het spel langer dan 15 minuten hebt gespeeld, weet je dat Joel zijn dochter vroeg in het spel verliest. Het is een ongelukkige gebeurtenis die echt het podium vormt voor de gebeurtenissen die zich later zullen openbaren.
Nadat we naar voren zijn geschenen naar 'heden', zien we een oudere, meer verwilderde Joel. Hij lijkt zelfs bijna het leven volledig te hebben opgegeven. Als het niet voor Tess was (zijn partner / vriend / liefdesinteresse), heeft hij deze wereld misschien lang geleden verlaten. En wie kan hem de schuld geven? Met alle geïnfecteerde monsters die er zijn als hardlopers, clickers en bloaters, is het gemakkelijk om te zien hoe een persoon die al alles heeft verloren, gewoon zou checken.
Maar naarmate het verhaal zich ontvouwt, leren we dat Joel een andere reden krijgt om te leven, zelfs als hij het nog niet weet: Ellie. Meer volwassen dan ze zou moeten zijn, dit 14-jarige meisje heeft een hand nodig om door het land te komen, en misschien nog belangrijker, heeft een gezin nodig. Joel en Tess komen overeen haar te begeleiden, maar nadat Tess ten onder is gegaan, komt het regelrecht op Joels schouders neer.
Joel is mentaal absoluut niet aan deze taak toe, maar door zijn toewijding na te komen, smeedt hij hoe dan ook verder. Terwijl hij en Ellie door het land reizen, leren ze meer over elkaar, vertellen ze verhalen uit hun persoonlijke leven en beginnen ze dol op elkaar te worden.
Zaken van het hart
In de loop van de tijd wordt duidelijk dat Joel een vaderfiguur is geworden voor Ellie, en omgekeerd is Ellie in wezen de geadopteerde dochter van Joel geworden. Hij geeft het misschien niet toe tot het einde van het spel, maar hij zou alles voor haar doen en waarschijnlijk zelfs zijn eigen leven geven als het betekende dat hij haar moest redden. Tegen de tijd dat het spel zich afspeelt, is het duidelijk dat Joel en Ellie een familie zijn, ook al zijn er maar weinig geheimen die moeten worden bewaard om het te beschermen ...
Nadat ik de game had voltooid, las ik veel feedback van spelers en critici, waarin stond dat Joel de slechterik was en ik kon het niet oneens zijn. Het argument was dat hij Ellie's leven redde, dat is geweldig en alles, maar ten koste van de mensheid. Voor mij is dit een boterig argument.
Zijn we het er allemaal over eens dat Joel op dit moment Ellie als zijn eigen dochter zag? Dat is een eerlijke beoordeling, correct? Misschien hebben alle mensen die Joel als de slechterik noemen geen kinderen, omdat ik als vader de ENIGE juiste beslissing zou nemen.
Als ik in Joel's schoenen zat, had ik dezelfde keuze gemaakt als in het ziekenhuis. Ik zou Ellie van de tafel hebben gerukt en in de wereld zijn ontsnapt, ondanks de aandrang dat dit de hele mensheid zou schaden. En ik zou me ook niet slecht hebben gevoeld.
Allereerst kan het mij niet schelen wat de kosten zijn, als een vader red je altijd je dochter. Ten tweede was er geen garantie dat de procedure die ze aan het voorbereiden waren om Ellie door te laten, die ze niet zou overleven, echt had gewerkt. Nooit gaf het spel aan dat het een gegarandeerde remedie voor de Cordyceps-infectie was, en het alleen maar als een sterke mogelijkheid noemde. Sorry, maar als een vader, dat is niet genoeg voor mij om je mijn dochter open te snijden.
De rol van de held spelen
Om eerlijk te zijn, Joel en Ellie zijn familie en hebben alleen elkaar om op te vertrouwen. Joel nam de juiste beslissing, en voor mij was hij de held in dit spel. Soms moet je als ouder beslissingen nemen voor je familie die je kinderen niet kennen of begrijpen. En Joel is onterecht beoordeeld omdat hij deed wat elke vader zou hebben gedaan.
Ik hou van alles De laatste van ons. De strijd van het spel was niet perfect, maar het was goed genoeg om te werken met het geweldige verhaal en de afbeeldingen die werden gepresenteerd. Het is een spel dat ik nog minstens een keer per jaar zal spelen, net zo lang als mijn PS3 werkt, en het is er een die je nodig hebt om ervoor te zorgen dat je ervaart.
De relatie tussen Joel en Ellie is een inspiratie voor mij als vader, omdat het me doet denken aan de verantwoordelijkheden die ik heb jegens mijn dochters. Ongeacht de kosten, het is mijn plicht om hen te beschermen en hen alle kansen te geven om gelukkig en succesvol te zijn in het leven. En als dat betekent te tarten artsen die experimentele operaties willen uitvoeren ten behoeve van anderen en het afweren van blinde zombies die niets liever willen dan mijn hoofd eraf te bijten, het zij zo.