Inhoud
Er is nog steeds een plaats in mijn hart voor TERA, zelfs als ik het in mijn sloeg beoordeling en keerde mijn Elin-opperheren de rug toe. Gisteren markeerde het spel zijn eerste verjaardag in Noord-Amerika en de beloften die zijn gedaan door Treeshark deed me terugdenken aan datgene waardoor ik op slag verliefd werd op de game.
Ik ben misschien niet blij met TERA huidige staat noch zijn bodemloze eindspel, maar het blijft bij mij omdat het de eerste MMORPG was die ik fysiek kocht sinds World of Warcraft in januari 2005. Ik voelde dat ik een gokje gooide op de eerste poging van En Masse om te publiceren, zelfs tijdens de bètafases van de game , maar ik hoestte het geld op voor de Collector's Edition en een abonnement van zes maanden en liet het spel zijn gang gaan. Het was mijn risicokoop van het jaar en het was een behoorlijk twijfelachtig risico.
Ik weet niet zeker of ik zou zeggen dat het het beste uitkwam of niet.
TERA bestrijden is duidelijk Monster Jager-sque, wat mij in de eerste plaats naar de titel heeft getrokken. De weelderige beelden waren slechts een bonus voor de Koreaanse video's waar ik het afgelopen jaar naar toe ben gegaan. Ik was absoluut niet ontgoocheld over het gevecht of de graphics, maar tijdens mijn totale gecombineerde tijd met het spel vond ik al het andere matig - maar we zijn hier niet om daarover te praten.
We zijn hier om te praten over hoe goed voelt het om je eerste BAM-solo af te breken, of de tafels op een of andere jerkface te zetten die denkt dat hij je geen probleem kan maken. Dat gevoel van het neerhalen van een wereldbaas met alleen jij en een buddy, of het soleren van je eerste instantie met slechts een handvol drankjes en een zorgvuldige timing.
Dingen zoals het bovenstaande zijn wat te maken TERA special. De game zelf is niets bijzonders, maar je laarzen vastbinden en de volledige man-modus gebruiken, onderscheidt je van de meeste MMORPG-ervaringen.
Ik noemde in mijn beoordeling een tijdje terug, dat de lijst met gedenkwaardige ervaringen die ik had in het spel minder was dan de meeste andere MMO's waar ik met mijn schop in ben gegaan. Dat is heel waar, maar het heeft me wel iets opgeleverd twee van de beste ervaringen die ik ooit heb gehad in een game:
- Een lowbie gank-trein runnen met Skype-vrienden via Lumbertown en Crescentia voor 8 uur achter elkaar, spamming in / s. (We waren allemaal op niveau 16.)
- Mijn eerste wereldbaas neerhalen met een Warrior-vriend als een Mystic.
In de tekst klinkt de eerste verschrikkelijk en de tweede klinkt als een goede tijd. In de praktijk waren deze twee evenementen op dat moment enkele van de beste tijden die ik ooit heb gehad in een videogame. Ik denk niet dat er ooit iets zal zijn om hen te overtreffen.
Kijkend naar de toekomst
Het huwelijk van Treeshark post noemt al deze verbeteringen die in het spel komen, inclusief de 20v20 gevechtsvelden, het alliantiesysteem en nieuwe eindspelkerkers.
Ik moet toegeven dat het vooral leuk klinkt, maar ik moet me afvragen waarom ze niet alleen de level cap verhogen. De versnellingsverschil tussen tiers en betoveringen is al door het dak, het heeft geen zin om de level-cap niet te verhogen wanneer niet-DPS-level 60's nog steeds twee geschoten andere level 60's met een lager itemniveau kunnen maken. Het is niet moeilijk om bepaalde inhoud in die ongebruikte gebieden te slaan en ze 60+ te maken.
Uiteindelijk heb ik een aantal goede tijden gehad met TERA samen met enkele even slechte tijden. Ik kijk uit naar waar Bluehole en EME het spel gaan spelen, maar ik vraag me af of het ooit genoeg zal zijn.
Hiermee wil ik wensen TERA een late verjaardag. We hebben momenteel geen goede voorwaarden, en je kunt zeker beter zijn, maar we zijn vast voor het leven. Gefeliciteerd met je succes en ik zal altijd een trotse ex-TERA bètatester, speler en liefhebber zijn. Misschien kunnen we ooit nog een keer vrienden worden. Kan zijn.
