Voordat je je rituele offermes uittrekt, hoor je me gewoon.
De videogame-industrie is een bedrijf en bedrijven zullen altijd prioriteit geven aan winst; anders zullen ze crashen en verbranden. Dus zullen ze vaak trends in de praktijk brengen - of dat nu een spel met de laatste man-stijl is of de veel gevreesde buitendoos - omdat het werkt.
Misschien was een van de ergste PR-rampen van 2017 het vreselijk manier Star Wars: Battlefront 2 behandelde buitdozen door ze daadwerkelijk van invloed te laten zijn op het spel, en daarom een 'betaal om te winnen'-spel te creëren. Zelfs met alle slechte publiciteit die volgde, verdiende het spel nog steeds $ 7 miljoen aan verkoop en micro-transacties.
Omdat de verkoop de verwachtingen niet overtreft, brengt EA buitdozen mee naar Star Wars: Battlefront 2
Blizzard's Overwatch, een spel dat eerst de loot box-systeem, heeft in 2017 een miljard dollar verdiend! Dat is veel geld om te verdienen in een relatief korte tijd en is waarschijnlijk te danken aan veel van de klanten die veel buitendoos kopen. Het systeem was echter goed geïntegreerd, waarbij de buitdozen puur cosmetisch zijn en niets veranderen aan de gameplay.
De twee hierboven genoemde spellen tonen aan dat er een verkeerde manier is om buitendoos en een juiste manier te behandelen. "Wat is je punt?" je vraagt. Goed, Battlefront 2 Misschien hebben ze geflopt volgens de verkoopverwachtingen, maar het leverde nog steeds 7 miljoen dollar op uit de verkoop van het spel en de buitdozen. De laatste Lord of the Rings-gebaseerd spel, Middle-earth: Shadow of War, deed het ook goed, zelfs met het opnemen van buitdozen in een titel voor één speler. Als gamers zo erg zijn van buitendozen, waarom kopen we ze?
De enige verklaring die ik kan bedenken is dat ofwel de meerderheid van de gamers geen probleem heeft met de buitendoos en dat de mensen die klagen een kleinere groep zijn met een luide stem, of dat we niet eens weten wat we willen van game-ontwikkelaars en we kopen de producten waar we zo vaak over klagen.
We hebben laten zien dat het voor bedrijven voordeliger is om deze praktijken in te zetten, aangezien gamers meer dan $ 100 aan buitdozen kunnen uitgeven (met uitzondering van de initiële prijs in de meeste gevallen), wat veel meer is dan een spel gewoonlijk kost. Voor een bedrijf is het een voor de hand liggende keuze om buitdozen in hun spel op te nemen.
Onlangs schreef ik een artikel over Rainbow Six Siege en de prijswijzigingen na het aanstaande uitbraakevenement. Bij het onderzoeken van het onderwerp vond ik veel samenzweringstheorieën over hoe de prijsverandering bedoeld was om ogen af te wenden van het plunje box-style systeem, en mensen behandelden het als de terugkeer van de duivel. Van alle informatie die ik op dat moment had, leek het niet zo erg, want er waren 50 alleen-cosmetische items om te ontgrendelen en je kon geen duplicaten krijgen, dus er was maar zoveel dat je eraan kon uitgeven.
We zien vaak klachten dat spellen zich niet uit hun comfortzones wagen, maar ons geld is veel luider dan onze woorden, en ons geld is het daar niet mee eens. Bijvoorbeeld games in de Plicht en Slagveld franchises hielden een tijdje de topposities van verkoopgrafieken in handen door steeds hetzelfde spel te verfijnen en zodra ze een dramatische verandering in de kernformule introduceerden (zoals in Call Of Duty: Advanced Warfare en Battlefield: Hardline) begon de verkoop af te nemen. Dit is een ander mogelijk bewijsstuk dat suggereert dat de spelgemeenschap ofwel niet weet wat het wil of dat de mensen die klagen feitelijk in de minderheid zijn.
Dus wat moeten we eraan doen? Goed ... niets. Als je buitdozen wilt kopen, ga je gang; als je dat niet doet, koop ze dan niet. Maar zolang mensen de neiging hebben om ze te kopen, zullen ze hier zijn om te blijven.
Oké, nu ben ik klaar. Geef me een voorsprong voordat je het mes weer uittrekt?