Inhoud
Microsoft heeft de laatste paar maanden niet zoveel vrienden gemaakt als ze hadden gehoopt. Zelfs het negeren van de haat op korte termijn en het vertrouwen op lange termijn van het vertrouwen in de onthullende en originele beperkingen van de Xbox One (inclusief de altijd aanwezige Kinect), met een rapportoppervlak waarop duizenden voorbeelden staan van persoonlijke informatie die wordt gedeeld vanuit chat- en e-mailprogramma's is niet een geweldige manier om vertrouwen te winnen.
De Kinect van de Xbox One was zorgelijk, zelfs voordat we ons bewust werden van de hoeveelheid persoonlijke gegevens die Microsoft in het verleden heeft gedeeld. Zelfs als de informatie die is verkregen met zijn camera en microfoon Microsoft nooit als bedrijf heeft achtergelaten, bood het nog steeds een zeer persoonlijke kijk in het leven van veel mensen, wat gewoon niet nodig zou moeten zijn voor iemand om van een videogame te genieten.
Klaar voor zekerheid?
Nu probeert het bedrijf sommige mensen die zich zorgen maken te verzachten macht het gevoel hebben een camera en microfoon altijd in huis te hebben onder de controle van een bedrijf dat al berucht is om het delen van privé-informatie met de overheid.
Zonder een nieuwe wet, geloven we niet dat de overheid de wettelijke bevoegdheid heeft om ons of een ander bedrijf dat producten met camera's en microfoons maakt te dwingen om spraak- en videogegevens te verzamelen.
In termen van geruststellende bewoordingen is deze verklaring zich voldoende bewust van de grondslagen die ze moet dekken om bijna helemaal geen geruststelling te zijn. "Afwezig een nieuwe wet", "we geloven niet", "bedrijf dat producten maakt met camera's en microfoons ..." het aantal disclaimers in de verklaring is eigenlijk vrij indrukwekkend.
Eerlijk gezegd zou het waarschijnlijk nog meer geruststellend zijn als de verklaring niet zou worden afgelegd, omdat een dergelijk direct antwoord op Microsoft al is getoond om persoonlijke informatie met de overheid te delen. Als ik voor mezelf zou spreken, had ik liever gezegd dat ze eenvoudigweg zeiden: "We kunnen niet meer nee zeggen tegen de regering dan je kunt."
Dat zou in ieder geval eerder als een oprechte verontschuldiging hebben gevoeld dan als een klopje op het hoofd.