Hoewel de Patapon PSP-games geen enorm succes waren, hebben ze wel een enorme golf van games geïnspireerd met een vergelijkbaar concept: side scrolling army combat. Monster Slayers is een van de vele games die het concept overneemt, het muzikale aspect dat Patapon opmerkelijk maakte opheft en zijn eigen functies toevoegt. Hoewel sommige van deze games plat op hun gezicht vallen, doet Monster Slayers er goed aan het aan te passen aan zijn eigen stijl en een leuke en veelzijdige verslavende game te zijn.
Hoera voor hoeden!
Vechten, beroepsklassen, magie en hoeden zijn allemaal dingen die gamers leuk vinden. Dit zijn de dingen waar videogames van gemaakt zijn! En Monster Slayers heeft alle vier. Je maakt een vijf-man leger uit je keuze uit vier basisklassen, dan ga je dingen vechten, magie werpen en hoeden krijgen. Wat wil je nog meer? Een verhaal? Pfft.
Deze game heeft klasse (en hoeden)
De aanpassing is de belangrijkste aantrekkingskracht van het spel. Van de vier basisklassen zijn er twintig subklassen, elk met zijn eigen sterke punten en gebruiken.Het aantal subklassen betekent dat elk leger uniek is, en het feit dat je hoeden kunt uitrusten voor elk van je eenheden om hun statistieken verder te verbeteren, is slechts een bonus. Sommige hoeden komen sommige klassen meer ten goede dan andere. Het is niet echt een goed idee om een ninjamasker (+ 15% aanvalsnelheid) aan je priester te geven. Je moet gewoon nadenken over wie welke hoed gaat dragen.
De eigenlijke gameplay houdt in dat je je leger controleert terwijl het naar zijn doel marcheert. Je bestuurt het door het een van de vier commando's te geven: snel maart, verdedigen, aanvallen of terugvallen. Je beweegt snel naar vooruitgang, valt aan als je de meeste schade wilt aanrichten, verdedigt als je conservatief bent met je HP, en valt terug als dingen te moeilijk worden om ermee om te gaan. Je kunt het slagveld niet ontvluchten, maar je kunt een back-up maken en proberen te recupereren. Er is ook magie voor je beschikbaar via een oproep in het basiskamp. Dit geeft je een eenmalige spell om te gebruiken in de strijd.
Oh ja, er zijn ook speurtochten
Misschien is wat ik leuk vind omdat over Monster Slayers (buiten de personageaanpassing) de overvloed aan missies om te voltooien. Sommigen van hen vordert het verhaal, terwijl anderen je meer goud of hoeden geven. Je doet zelden (of nooit) dezelfde quest twee keer voor goud, omdat er verschillende opties zijn om uit te kiezen. Met dat gezegd, elke zoektocht is eigenlijk gewoon in dezelfde richting marcheren en je leger regisseren. Maar goed, in elk geval is het landschap anders!
Er is echt niets spectaculairs in Monster Slayers - het is echt als een niet-muzikale versie van Patapon - maar het is een belangrijk onderdeel van het genre vanwege de aanpassingsmogelijkheden en hoe eenvoudig het echt is. Deze soorten games worden steeds populairder en in veel opzichten is deze oudere game beter dan veel van de nieuwere games in hetzelfde genre.