Inhoud
Tijdens het schrijven van een recent artikel over de vreemdste simulaties van gaming, kwamen we Prison Architect tegen, een managementsim van de Britse ontwikkelaar Introversion Software. Hoewel het onze lijst niet maakte, intrigeerde het uitgangspunt ons. De meeste sims van deze aard belasten spelers met het bouwen van uitgaansgelegenheden, zoals pretparken, arcades of nachtclubs, en zelfs die games met een iets sinisterere kijk op het genre (zoals de Tropico-serie) maskeren hun donkere kant onder een zonnig, speels fineer .
Management Sim of Thought Experiment?
Prison Architect steekt zijn duisternis in de frontstreek. Het meest verraderlijke aan Prison Architect is hoe gemakkelijk het is om te verdwalen in de managementaspecten van de simulatie (gebouwen bouwen, nutsvoorzieningen zoals elektriciteit en water gebruiken, gevangenenstemmingen beheren) en de bredere context van wat je doet uit het oog verliezen . Dan, plotseling, geeft het spel je een grimmige herinnering aan precies wat je aan het bouwen bent, zoals je belasten met het bouwen van een executiekamer.
Oh dat klopt. Dit is geen luxe resort. Ik ben niet op zoek naar toeristen en genieters van dikke katten. Dit zijn veroordeelde criminelen, van wie sommigen de staat hebben gemarkeerd voor de dood.
Het spel
Het is omdat de game zo boeiend is dat het gemakkelijk is om dat verontrustende feit uit het oog te verliezen. Het is goed dat de game je de mogelijkheid geeft om te pauzeren of de tijd te versnellen, omdat er momenten zijn dat alle dingen te snel gaan en je op adem moet komen en andere momenten waarop dingen in aanbouw zijn en je directe interventie niet is verplicht. Naarmate het spel vordert en gevangenen nog steeds worden geleverd door de busload, zul je vaker in de vorige situatie terechtkomen dan de laatste.
U markeert ruimten voor kantoren, cellen, opslagruimte, celblokken en een groot aantal andere gebouwen die essentieel zijn voor het besturen van een gevangenis. Je zult ook werknemers moeten inhuren om al deze gebouwen te bouwen, personeel om ze te bedienen en bewakers om je gevangenen op hun hoede te houden. Om ervoor te zorgen dat je in het zwart kunt blijven werken, zul je overheidscontracten nakomen en een (voorlopig) redelijk rudimentaire tech-structuur doorlopen
Het dilemma
We brachten veel van onze tijd door met Prison Architect terwijl we ons afvroegen waarom het bouwen van een gevangenis en het executeren van gevangenen ons meer stoorde dan bijvoorbeeld het neerschieten van vijanden in een van de tientallen schutters die we speelden. Hoewel we geen definitieve conclusies hebben getrokken, hebben we enkele theorieën geformuleerd.
Ten eerste zijn de gevangenen die we belasten met vasthouden of executeren (idealiter althans) hulpeloos. Het zijn geen gewapende vijanden die je actief proberen te vermoorden, je huis vernietigen of de mensheid tot slaaf maken. Elke gevangene heeft wat biografische informatie en een unieke uitstraling, wat bijdraagt aan het gevoel dat het niet alleen gezichtsloze radertjes zijn. Gewend raken aan het idee om te voldoen aan hun basisbehoeften en hen gelukkig te houden, maakt het idee dat je gevraagd zou worden om een van hen uit te voeren erg schokkend. Het is een bizarre verschuiving van het denken aan hen als 'cliënteel' naar het denken aan hen als vijanden van de sociale orde die moeten worden geëlimineerd. Er is iets dat doet denken aan runderen in een slachthuis over het streven om je beschuldigingen volgzaam te houden terwijl je je voorbereidt om sommigen van hen ter dood te brengen.
Een ander element van ons ongemak is dat Prison Architect je in de rol van The Man werpt. Jouw doel is om de mannen die jouw afdelingen zijn te onderwerpen en te onderdrukken. Je hele taak is het elimineren van hun vrijheid, om er absoluut zeker van te zijn dat ze die vrijheid niet kunnen terugvorderen, tot het punt dat je zelfs verplicht zou kunnen worden om hun leven te nemen. En al je werk is in dienst van de machtige dollar, het koude harde geld dat je nodig hebt om je faciliteit groter en efficiënter te maken. Het is geen recept dat tot veel heroïsch sentiment leidt.
In opbouw
Begrijp ons niet verkeerd, Prison Architect is een opmerkelijk leuk spel, vooral omdat het nog steeds in een alfa-staat is. Veel van de morele zwaarte en atmosfeer wordt verlicht door de kunststijl, die, zoals je in deze screenshots kunt zien, redelijk schattig is. Maar het ding dat het interessantst is, het ding dat bijna subversief voelt, is hoe die kunststijl contrasteert met het centrale thema van onderdrukking en opsluiting.
Als je het niet hebt uitgecheckt, krijg je met $ 30 op Steam toegang tot de alfa- en de volledige game wanneer deze wordt uitgebracht. Als je het idee van een spel leuk vindt dat interessante gedachten en discussies oproept, raden we het ten zeerste aan.