Inhoud
- Als je kinderen hebt, wat vind je van games?
- Leeftijd versus volwassenheid
- Waarom niet alleen de ESRB-ratings gebruiken?
- Ben je strenger met games of gelden dezelfde beperkingen voor films, muziek, enz.?
- Legit vragen van een niet-ouder
Kinderen en gewelddadige videogames. Het is een doorlopend debat en het zal niet snel ten onder gaan. Hoe meer realistisch interactief entertainment wordt, des te meer verantwoordelijk volwassenen zullen de mogelijke impact van dergelijke entertainment op jonge geesten in twijfel trekken.
Als je kinderen hebt, wat vind je van games?
Laten we gewoon zeggen omwille van het argument dat uw kinderen bezig zijn met videogames en dat zij allemaal geïnteresseerd zijn in het spelen van de nieuwste en beste. Wat is off-limits? Wat is borderline? Waar ben je perfect in orde mee?
Leeftijd versus volwassenheid
Ik hoor dit altijd:
"Mijn kind is heel volwassen voor zijn leeftijd."
Het probleem van leeftijd versus volwassenheid is altijd lastig, omdat ouders meestal willen geloven dat hun kind erbovenop zit.Eigenlijk moet ik nog een ouder ontmoeten die dit niet gelooft, dus het houdt niet veel water vast. En ik haat het om dit te zeggen, maar ouders zijn meestal niet de beste mensen om het volwassenheidsniveau van een kind objectief te beoordelen, zoals elke psycholoog je zal vertellen.
Dat gezegd hebbende, zet u meer gewicht in op de leeftijd van uw kind of zijn volwassenheid, op basis van uw perceptie? Met andere woorden, laat je je 12-jarige het nieuwste spelen Grand Theft Auto omdat hij 'het aankan', of zegt u eenvoudig dat er geen sprake van is? Het probleem van leeftijd versus volwassenheid is altijd lastig, omdat ouders meestal willen geloven dat hun kind erbovenop zit.
Waarom niet alleen de ESRB-ratings gebruiken?
Elke game met de classificatie "M" (volwassen) is voor kinderen van 17 jaar en ouder. Het is vrij eenvoudig.Ga je door de beoordelingen? Persoonlijk heb ik altijd gedacht dat de ESRB fantastisch werk verricht; ze zijn zelfs strenger dan de MPAA als het gaat om kijkcijfers, in mijn ervaring. Misschien is het geen slecht idee om de ratings van de ESRB te gebruiken bij het beslissen welke games je kinderen zouden moeten mogen spelen.
Natuurlijk loopt dit gewoon terug naar het eerste punt, omdat je kind misschien 'ouder is dan hij lijkt', of zoiets. Ook kunnen beoordelingen zoals T (Teen) soms moeilijk te interpreteren zijn, vooral als de inhoud van het betreffende spel een mysterie is. Niet alle ouders met kinderen zijn fervente spelers van videogames, onthoud.
Ben je strenger met games of gelden dezelfde beperkingen voor films, muziek, enz.?
Sommigen zeggen dat de interactieve aard van gamen gevaarlijker kan zijn voor de ontwikkeling van de geest. Geloof je dat? Als je dat doet, maak je je waarschijnlijk meer zorgen over je kind dat een gewelddadig videospel speelt in plaats van een gewelddadige film te kijken, toch? Of bent u redelijk consistent op alle entertainmentmedia? Het is waarschijnlijk het beste om dat te doen, dus het kind raakt onderweg niet in de war en je wordt gedwongen je inconsistentie uit te leggen.
Er is altijd ook dit: ouders zullen soms beweren dat hoe strenger ze worden, hoe meer het kind zich verzet. Met andere woorden, hoe meer ze zeggen dat een kind iets niet kan hebben, hoe meer hij of zij het wil hebben. Wel, duh. De sleutel is om die fijne lijn te bewandelen, dus het kind is niet op zoek naar manieren om het nieuwste te sluipen God van de oorlog in huis, gewoon om te rebelleren.
Legit vragen van een niet-ouder
Voor de duidelijkheid, ik heb geen kinderen, dus ik ben niet van plan om te doceren. Dit zijn gewoon vragen voor degenen die wel kinderen hebben, dat is alles. Ik wil alleen maar zeggen dat ik geen grote fan ben van uitleggen waarom je weigert een kind een bepaald spel te laten spelen. "Het is te gewelddadig" zou voldoende moeten zijn; Ik weet dat het wordt beschouwd als het "verlichte" ding om het kind neer te leggen en in detail uit te leggen waarom ze het niet zouden moeten spelen. Nou ja, voor zover ik weet, roept dat allemaal nieuwe interesse op in de geest van de jongere en ongeacht wat er gezegd wordt, zijn ze des te vastberadener om het te spelen.
Dit is waarom ik niet geloof in het onderwijzen van 8-jarigen over condooms, trouwens. Maar dat is een ander onderwerp voor een andere dag. :)