Inhoud
Ik ben al eerder naar een PAX geweest zonder te weten dat het voor Penny Arcade Expo stond, dus voel je niet slecht als je in het aantal gamers valt dat Penny Arcade en al hun episch-zijn niet kent. Het belangrijkste dat Penny Arcade doet, is een webcomic over gamers en gamingcultuur. Verder zetten ze drie keer per jaar PAX op, voeren ze het goede doel Child's Play uit, nemen ze een podcast op, modelleren ze hun forums en creëren ze meerdere webshows over gamen. Bij hun vraag- en antwoordsessie vandaag was duidelijk waarom ze zo populair zijn. Ze communiceren met fans in voornamelijk oneliners en sarcasme, maar wanneer je echt nadenkt over wat er gezegd is, wordt het onmiskenbaar verstandig. Mensen vroegen de jongens van Penny Arcade over zulke uiteenlopende onderwerpen als Zelda-spellen, Lasik-oogoperaties, Cards Against Humanity, knokkelscheuren, Titanfall en het tv-programma Torchwood. Het ging niet alleen om games, maar het ging erom een leuke tijd met gamers te hebben.
Alles wat Penny Arcade je laat lachen, maar er waren een aantal dingen waar ik mezelf betrapte toen ik van het podium kwam. Dit zijn die dingen.
That Dislike Box
Gabe en Tycho zeiden dat ze bij het beoordelen van games een formulier moeten invullen waarin staat hoeveel ze leuk vonden. Ze merkten op: "We controleren die afkeerdoos niet meer." Vaker merken ze dat ze zich realiseren dat een game gewoon niet geschikt is voor hen. Ik respecteer shooters, maar ik heb geen vaardigheden, dus ik speel ze niet zoveel als strategiespellen en RPG's. Ik wilde herhalen dat omdat internet leuker moet zijn voor elkaar. Het is niet "jouw spel is verschrikkelijk", het is: "Ik ben daar niet bij." Ik denk dat mensen zich moeten herinneren dat alleen omdat iets niet jouw stijl is, niet noodzakelijkerwijs betekent dat het een slecht spel is. Om het "vreselijke spel" -argument te maken, moet je in staat zijn om te wijzen naar specifieke mechanismen waarvan je denkt dat het spel minder interessant maakt.
Geen poortwachter
Toen een fan aan Gabe en Tycho vroeg wat ze van hun succes vonden, noemden ze hoe "een gek ding" nu mogelijk is op een manier dat het nooit eerder was omdat er "geen poortwachter" is. In dagen dat je vroeger een uitgever moest krijgen voor elke post, strip en show die je wilde maken, waren er beperkingen aan wat je wel en niet kon doen. Nu kan elk goed idee viraal gaan door de kracht van sociale media. Als je een waanzinnig plot hebt om iets interessants te maken, doe het dan gewoon. Niets houdt je tegen.
Een schrijver willen
De Penny Arcade-strip had onlangs een strip waarin de kunstenaar vertelde hoeveel waardevoller zijn werk was dan de schrijver. Het veroorzaakte tumult. Hoewel tekenen langer duurt, heeft de kunstenaar toegegeven dat voordat hij een partner had, hij alleen maar een schrijver wilde hebben om hem te helpen. Als schrijver voel ik dat wat ik doe soms ondergewaardeerd is. Ik vraag me steeds af of mooie taal net zoveel waard is als mooie kunst. Ik weet het niet, maar de Penny Arcade heeft me aan het denken.