Er is een smeulend stukje granaatscherven dat ik van mijn borst moet krijgen: zo veel als ik wil dat het is, Quake Champions is niet perfect. Momenteel in gesloten bèta, heeft dit FPS frag-fest zijn problemen. Sommigen gaan zelfs zover dat ze zeggen dat deze problemen baanbrekend zijn. Maar laten we de feiten onder ogen zien: als je wilt beven, je gaat bijna van houden Quake Champions, onvolkomenheden en zo.
Een ongegeneerd terugslag naar arena-shooters van de jaren 1990 en van essentieel belang beven vuurgevechten, Champions verspilt geen tijd en brengt je terug in de laarzen van je favoriete space marine - of de andere stukjes van QChet kanonnenvlees, zoals interdimensionale ruimteschildpadden, galactische centurions, mech warriors en meer.
Na een verblijf van ongeveer 30 uur met de bèta in de afgelopen drie weken, heb ik me in de gloed van glorie gewikkeld, in de hoek van een nederlaag gekropen en vernomen dat Bethesda en id Software opnieuw zijn gemaakt beven in zijn eigen chaotische beeld. Maar in essentie, beven is bedoeld als een wetteloze vrij-voor-alles.
U (meestal) kampeert niet of vindt geen sluipschuttersnest QC. Als ik iets heb geleerd in mijn tijd met de bèta, is dat het beweging is van het grootste belang om te winnen. Dat betekent dat je niet door de kaart zult kruipen of er met een naald doorheen kunt scrollen. In plaats daarvan zul je je volledig vervelen om je bij de ruzie te voegen of eraan te ontsnappen.
In Blood Covenant rijd je door nauwe gangen en gebruik je verticaliteit om je vijanden te vernietigen, waarbij je intense vuurgevechten tegenkomt rond elke draai en bocht van de kaart. In de ruïnes van Sarnath zul je zien dat meer traditionele FPS-tactieken je door de relatief open ruïnes van het level zullen helpen. En in Burial Chamber zul je zien dat gevechten methodischer zijn aan de buitenrand, maar alleen omdat de randen van de kaart werkelijk doodvallen zijn die zich alleen in de vergetelheid wagen.
Globaal, de snelheid waarmee de actie zich afspeelt in de QC bèta blijft trouw aan het traditionele beven schimmel - maar voor een cultuur die gewend is aan het plooiende tempo van moderne first-person shooters, kan het even wennen zijn. Het nadeel hiervan is dat in de traditionele All v. All deathmatch, de pacing van QC kan een beetje discombobulating en lastig zijn met een volledige lobby, vooral als je gameplay uit spawn, dood, spawn bestaat.
Dit patroon wordt nog verergerd door het feit dat sommige wapens in Quake Champions'de huidige build is overbelaste AF, terwijl anderen zich vanaf het begin niet vervelen.
Een goed geplaatst schot van de ongelooflijk krachtige Rail Gun kan bijvoorbeeld je Champion onmiddellijk onthoofden. In theorie is dit OK en speelt het in Champions'skill-based gameplay - maar in de behendige handen van een master-marksman kan een speler een complete squadron decimeren in Team Deathmatch of eender welke positie innemen in Sacrifice. Het is zelfs meer uitgesproken (en erger) in QCDuel-modus, waarbij twee spelers een set van drie kampioenen kiezen en het tegen elkaar opnemen. Hier kunnen spelers eenvoudig kamperen in de kaarten van gemiddelde grootte, waardoor het spel een complete nachtmerrie wordt, afhankelijk van je tegenstander.
Andere wapens, zoals het spijkerpistool en het jammerlijk ondermeest beginnende aanvalsgeweer, voelen goed aan wanneer ze niet worden gebruikt tegen een spoorwegkanon, supergeweer of raketwerper. Tegen vijanden die deze wapens hanteren, voelt elk ander wapen in het arsenaal zich op zijn best ondermaats.
Aan de andere kant valt niet te ontkennen dat het arsenaal bij de hand, naast melee handschoenen en Champion-specifieke speciale vaardigheden (die mooie rimpels toevoegen aan de kern van de gameplay-mechanica) zorgen voor glorieuze bloederige moordpartijen. Stapel dat allemaal met de felbegeerde Quad Damage-modifier van elke kaart, en QCDe wedstrijden worden snel vies.
En terwijl sommigen afkeuren Champions'matchmaking en' lange laadtijden ', ik ging zelden een wedstrijd binnen en dacht dat ik geen enkele kans had - en dat was zelden het geval. Zelfs in de vroege momenten van mijn tijd met de beta, waar ik een 'noobish level 3' was, was ik gemakkelijk tegenstanders aan het verspillen op niveau 10 en hoger. En wat betreft de lange laadtijden voor en tussen wedstrijden, ze zijn niet echt langer dan die in MOBA's zoals SLAAN of shooters zoals Lotsbestemming.
Aan het eind van de dag is dit een bèta - een ontwikkelingsfase die bedoeld is om deze macro- en microbalanceringskwesties uit te lichten en te benadrukken. Vanaf het begin van de gesloten bèta tot nu hebben Bethesda en id ijverig gewerkt aan het aanpassen van de bèta-ervaring met patches, buffs, nerf's en de hele negen.
Op de meerderheid, Quake Champions is boeiend en leuk, vooral voor fans van de franchise. Het is een shooter die je in de gaten wilt houden - en het wordt een solide rit. De tijd zal het leren als de laatste game voldoet aan de verwachtingen van de fans.
Blijf op de hoogte met GameSkinny voor meer nieuws Quake Champions naarmate we dichter bij de lancering komen.