Als je innovatie in gaming wilt, moet je meestal indie gaan, want dat is precies wat Super heet biedt: een innovatieve indie-ervaring die stijlvol en hypergericht is op één element.
Ondanks hoe de schermafbeeldingen eruit zien, Super heet is minder een FPS en meer een fysica-puzzelspel zoals Magrunner of Portaal dat gebeurt toevallig in een FPS-achtige wereld.
In plaats van uit te zoeken waar portals naartoe gaan of hoe de zwaartekracht zal worden beïnvloed, probeer je in plaats daarvan trajecten en tijdframes te raden als kogels die voorbij suizen in slow motion glorie.
Het hart van elk niveau berekent waar de vijand zal zijn en hoe snel je kogel gaat reizen, terwijl je uit de weg ontwijkt van de vele kogels of dreunzwaaien die vanuit verschillende hoeken naar je toe komen.
In wezen, Super heet neemt bullet tijd van The Matrix of Pax Payne, maar uitgebreid naar de hele game-ervaring. Deze slowmotion-monteur laat je logisch nadenken en puzzelt een oplossing, waarbij het vernis van een actiefilm over de top wordt geplaatst om gamers geïnteresseerd te houden.
Er is veel plezier te beleven met die bijzondere monteur in treinstations, liften of kantoorgebouwen. Er zijn niet veel spellen waarbij je je lege pistool naar een vijand gooit, zijn pistool in de lucht grijpt en dan omdraait en begint met schieten op de drie andere jongens die je achterna zitten.
Nieuwe wapens in latere levels veranderen de formule, met verschillende aantallen kogels en verschillende trajecten. Een goede ervaring wordt geboden door de katana te pakken en naar de stad te gaan, hoewel dat vanwege de beperkte tijd gepaard gaat met eigen uitdagingen.
Voor de completisten die graag alle hoeken en gaten verkennen, zijn er ook verborgen computerterminals verspreid over de levels en wachten ze om gevonden te worden.
Na het voltooien van een level wordt je getrakteerd op een volledige weergave van wat je net deed in slow motion, hoewel irritant met de gigantische woorden 'SUPER HOT SUPER HOT' over het scherm geplakt terwijl de presentator de zin steeds weer herhaalt.
Aan het einde van een bepaald niveau beginnen mijn reserveringen: Zodra de nieuwigheid verdwijnt, gaat het om het leren van een specifiek patroon van beweging en schieten. Uiteindelijk zul je dat patroon keer op keer herhalen met kleine veranderingen als je vaak in de moeilijkere levels sterft.
De kracht van het spel is ook de hiel van Achille: het voelt onafgewerkt en ongepolijst aan. In veel opzichten Super heet is als een demo van een proof of concept-technologie die smeekt om een grotere en meer uitgedokterde ervaring. Dat is jammer, omdat dit eigenlijk is de uitgebreide ervaring van een originele technische demo die een paar jaar geleden werd uitgebracht.
Ik heb onlangs de Indie-horror-titel beoordeeld Lagen van angst, dat zelf een zeer minimalistisch en hypergecentreerd spel is met slechts een klein aantal monteurs te zien. Het ongelukkige feit is dat zelfs die titel, die minder algemene gameplay-elementen bevat dan Super heet en heeft een vergelijkbare lengte, voelt nog steeds meer als een complete, uitgewerkte game dan deze.
Er is niets dat het allemaal samen verpakt en geeft Super heet een punt, en zelfs dat zou kunnen worden vergeven als er meer aan de niveaus zelf was. Alles eruit halen (personages, verhaal, snelheid, uitgewerkte omgevingen) laat de kernmonteur stralen, maar het vermindert ook het opnieuw spelen en maakt het spel over het algemeen minder interessant.
De bottom line is dat als je graaft FPS-titels die de regels echt veranderen (zoals Screencheat) of geniet vervolgens van een goede slow-motion hersenkrakende puzzel Super heet is het proberen waard, hoewel ik niet zie dat het een gewijde klassieker van beide genres wordt. Je kunt een exemplaar van het spel pakken en het zelf proberen via Steam hier.
Onze beoordeling 6 Deze innovatieve Indie-titel geeft je een hyper gestileerde slow-motion puzzel / gevechtscombo terwijl je al het andere weghaalt.