Inhoud
Nadat Japan maandenlang toegang heeft gehad tot de game, krijgen Noord-Amerikaanse spelers eindelijk de nieuwste versie van de Sword Art Online saga. Met de anime-serie die onlangs Hulu binnenviel, is dit waarschijnlijk de eerste inzending voor veel RPG-fans die de franchise eindelijk een kans geven.
In de derde hoofdtitel van de serie gaan held / tiener-gamer Kirito en zijn zussen weg van de naamgenoot van de game naar een andere online wereld genaamd ALfhiem Online, die net een grote update heeft gekregen die klaar is om verkend te worden. Natuurlijk zal hij tijdens zijn avonturen vele andere gamers tegenkomen, van wie de meesten anime fee-catgirls zijn.
Een existentiële crisis
Als een vervolg op een game waarbij de hoofdpersoon gevangen zit in een dodelijke MMO, Lost Song per ongeluk een aantal serieuze existentiële vragen oproept. Ik heb niet alle anime gezien, dus misschien is daar iets van te zien, maar het uitgangspunt is Lost Song liet me mijn hoofd krabben.
Nadat je vastzit in een massale multiplayer-nachtmerrie die je echt vermoordt wanneer je online persona sterft, waarom zou je dan teruggaan naar een andere? Het is onbedoeld, maar het idee spreekt tot enkele ernstige psychische problemen, evenals vragen over verslaving in de MMO-gemeenschap. Als je opgesloten zat in een VR-versie van World of Warcraft die echt mensen heeft gedood en je vervolgens vervolgens bent ontsnapt, zou je serieus verder willen gaan Gilde oorlogen volgende week?
Er is ook een vreemd meta-aspect om hier te overwegen, omdat je een groep tiener MMO-enthousiastelingen speelt die een online game spelen. Ik heb het gevoel dat ze ons in een konijnenhol hebben meegenomen dat ze niet van plan waren. Stel je een spel voor waarin je kinderen hebt laten spelen EverQuest. Als je zou denken dat het moeilijk zou zijn om contact te maken met die personages of echt in hun verhaal zou worden getrokken, zou je gelijk hebben.
Sword Art Online: Lost Song gevecht
Terwijl ze in ALFHEIM Online zijn, kunnen Kirito en zijn bemanning MMO-geïnspireerde gebieden verkennen en door heel wat vijanden malen, met als klap op de vuurpijl dat het in wezen een actiegame is met zware RPG-elementen.
In tegenstelling tot een turn-based RPG is er totale bewegingsvrijheid tijdens gevechten omdat je aanvallen blokkeert en dan spreuken en zwaardvaardigheden gebruikt. Een stamina-meter balanceert het allemaal uit, dwingt je om te ontwijken en weg te gaan van vijanden voor korte periodes in afwachting van je uithoudingsvermogen om te herstellen. Het is een goed moment voor een tijdje, hoewel het systeem wel herhalend wordt en er duidelijke patronen verschijnen bij het ontwijken en gebruiken van specifieke aanvallen om elke soort vijand neer te halen.
Je krijgt een team van drie verschillende personages om mee te nemen op een bepaalde zoektocht om je in een kerker te verdiepen of een drijvend eiland te verkennen. De totale cast van personages is vrij groot, dus er is veel variatie op dat front. Kirito kan zich ook concentreren op drie verschillende versies: wapens voor één hand, tweehandige wapens of dual-wielding.
Wat stelt Lost Song apart is het vermogen om vanaf het begin rechtstreeks over de wereldkaart te vliegen - een kracht die meestal pas in latere stadia wordt ontgrendeld in RPG's. Een groot deel van het spel is gebouwd rond dit vermogen, waarbij gevechten plaatsvinden op de grond en in de lucht. De vliegende drakenbazen zijn eigenlijk een van de hoogtepunten, waardoor de repetitieve gevechtsstructuur wordt verbroken. Het andere hoogtepunt is de toevoeging van multiplayer, waar je direct kunt strijden tegen andere spelers.
Sword Art Online: Lost Song Verhaal
Als je niet kon zien van de screenshots, zijn de graphics niet geweldig. Maar dat betekent ook dat het spel in wezen hetzelfde kan zijn op de PS3, PS4 en PS Vita, en ze hebben wel een "old school" nostalgisch gevoel.
De loting van RPG's is meestal niet de grafische weergave, maar het verhaal, en helaas is dat ook niet helemaal aan snuffelen. Er zijn een aantal grappige momenten in het samenspel tussen de spelers terwijl ze bespreken dat ze in een spel spelen. "Je hebt dat 'must level' in je ogen kijken!" Is zo'n geval dat me aan het lachen heeft gemaakt. Maar in andere gevallen valt het dialoogvenster echt plat.
Kinderen die praten over hoe enthousiast ze zijn om een zeldzaam item te laten vallen na het verslaan van een quest, is niet bepaald boeiend. Je vraagt je dan ook af waarom je geen echte MMO speelt met je vrienden, zodat je die gesprekken kunt voeren.
Na verloop van tijd brengt het spel een achtergrondverhaal naar voren (vooral nuttig als je nog niet alles weet over de Sword Art Online serie), waarbij de echte wereld wordt ingeruild voor een aantal op een verhaal gebaseerde dialoogsegmenten. Opnieuw de kloof tussen games en realiteit ter sprake brengend, hier krijg je de spelers te zien in hun "real life" -versies in tegenstelling tot hun fan-service avatars.
Lost Song zit een beetje vast in een vreemde tussenstap omdat het een MMO simuleert, maar is eigenlijk een actiespel voor één speler. Het heeft de repetitieve aard van een MMORPG maar mist de elementen die deze spellen de moeite waard maken om te spelen. Aan de kant van de singleplayer heeft het geen sterk verhaal of op handen zijnde gedenkwaardige personages.
De strijd is goed, maar mist de meer interessante combo's en opties die beschikbaar zijn voor games die meer volledig naar de actiekant duiken, zoals Dante's Inferno of Darksiders.
Dat gezegd zijnde, als je houdt van RPG's uit het PS2-tijdperk of een fan bent van de Sword Art Online universum, dan zeker - geef het een kans. Anders zijn er genoeg meer boeiende, minder repetitieve spellen die er zijn.
Onze beoordeling 6 Als je Sword Art Online gebruikt, zul je van deze game genieten, maar herhaalde gevechten en een ontbrekend verhaal slepen hem naar beneden. Beoordeeld op: PlayStation 3 Wat onze waardering betekent