Inhoud
De Tales series heeft sinds mijn spel een speciale plaats in mijn hart Tales of Destiny op de PlayStation 20 jaar geleden. Ik koop, speel en importeer deze games nu voor tweederde deel van mijn leven.
Recente items in de serie, zoals de Xillia titels, Zestria, Gracesen ga zo maar door, ik heb niet echt de beste taak geleverd om me van begin tot einde geïnteresseerd te houden. De casts van game tot game beginnen na een tijdje te versmelten, en de vechtsystemen ... laten we zeggen dat ze niet naar mijn smaak zijn.
Mijn gebrek aan interesse in modern Tales misschien omdat ik ouder word - als je zegt dat je de serie 20 jaar geleden voor de eerste keer speelde, ben je misschien buiten de huidige demografische groep - maar ik kom steeds terug en speel de nieuwe op zoek naar iets dat ik kon niet goed mijn vinger opleggen totdat ik speelde Tales of Vesperia: Definitive Edition.
Ik heb het origineel altijd overwogen Tales of Vesperia om het hoogtepunt te zijn van de beste aspecten van de serie, met de juiste signalen uit het vorige en populaire Tales of the Abyss en ze effectiever te gebruiken dan zijn voorganger. Gedenkwaardige personages, een uniek en boeiend verhaal over relateerbare kwesties, een wereld die bekend is maar nog steeds vol verwondering, en als laatste (maar niet als minste) een hoop bij te voegen inhoud. De game is en was enorm.
Vandaag de Definitieve editie release brengt content die voorheen alleen in Japan beschikbaar was, en op PlayStation 3, voor het eerst naar het Westen, en het neemt wat al een van, zo niet de beste, games in de serie was en verandert het in een kolossale verzameling genre.
Van origineel naar Definitief
Het origineel Tales of Vesperia kwam uit in een tijd waarin men traditionele JRPG's als dood kon beschouwen, tenzij ze nog steeds door de PS2-bibliotheek werkten. Spellen zoals nier, The Lost Odyssey, en Het laatste overblijfsel veranderde het genre op zijn kop op de Xbox 360, maar de algemene trend was meer in de richting van "schattige meisjes die leuke dingen doen" zoals Neptunia of Atelier.
Vesperia nam een andere benadering en bleef bij wat erin werkte Tales of the Abyss, een andere gerenommeerde inzending in de serie. De Definitieve editie is een heel goed voorbeeld van hoe het genre er vroeger uitzag, en bevat elementen uit de originele titel samen met meer nieuwe inhoud dan waar je een stokje op kunt schudden.
Je krijgt bijvoorbeeld niet alleen het nieuwe Patty-personage, maar je krijgt Flynn ook als een vast partijlid later in het spel. Geen van deze personages was partij bij de oorspronkelijke release.
De beste stukjes van deze versie liggen echter niet in Patty en Flynn. Het packs nieuwe muziek, nieuwe sketches, volledige stemacteurs (in tegenstelling tot de originele gedeeltelijke), taalselectie, nieuwe side quests, uitgebreide kerkers, nieuwe bazen, nieuwe kostuums, nieuwe Artes en meer. Echt, dit is de echte definitieve vorm voor Tales of Vesperia, wat al een geweldige game was toen het voor het eerst uitkwam.
Vesperia? Meer zoals Bestperia
Wat is er zo speciaal aan deze game? Waarom heeft de Tales Gemeenschap schreeuwde om de PlayStation 3-versie van Tales of Vesperia voor een decennium nu, en waarom vallen ze over zichzelf heen voor de Definitieve editie?
Het meest in het oog springende verschil met zijn genre-broeders is dat de karakters geen kartonnen anime zijn. De hoofdpersoon, Yuri, is een volwassen man die niet hoeft te vertrouwen op de kracht van vriendschap om dingen voor elkaar te krijgen, en de rest van de castleden van de game zijn geschreven om op dezelfde manier uniek te zijn en in staat om op zichzelf te staan als karakters.
Elk partijlid heeft zijn eigen doelen en drastisch verschillende persoonlijkheden. Ze dopen hun tenen in het anime-schrijfzwembad, maar ze nemen niet die o zo gewone duik in volledig anime-stereotypen die mensen om goede redenen zo vaak achtervolgen van JRPG's.
Ik zeg niet dat niets van dat alles oubollig is - dat is het vaak - maar er is iets te zeggen voor de personages die worden geschreven zoals je zou verwachten dat iemand in zijn positie zou zijn. Als gevolg hiervan zijn ze aanzienlijk draaglijker dan je zou verwachten van een game met deze stijl van beeldmateriaal.
Het vechtsysteem is één ding dat ik wil aanraken in het bijzonder omdat het een beetje een stap terug is. Het moderne Tales games lijken handig om gimmicks toe te voegen om het vechtsysteem te compliceren, en hoewel dit in concept prima zou kunnen zijn, voelen de nieuwe toeters en bellen in de meeste van deze games niet intuïtief aan. Het lijkt een beetje op het toevoegen van honing aan een PB & J-sandwich - je hebt al een goede boterham tussen de pindakaas en de gelei, waarom zou je daar ook honing zetten?
Er is hier geen wapenruil en geen uithoudingsvermogen om te voorkomen dat je spamt. Vesperia is trots op het 3D-vechtsysteem waar de serie bekend om staat, maar de fijne kneepjes van het verhaal liggen in de timing van je vaardigheden en positionering in plaats van simpelweg het gebruik van zwakke punten van de vijand. Timing van je aanpak en combo's betekent hier alles, zodat je niet een paar treffers en heel veel schade oploopt.
Ik geef de voorkeur aan deze meer eenvoudige gevechtsaanpak omdat het je niet met monteurs overweldigt om te beginnen, maar het vereist wel dat je vaardig wordt in de strijd om het echt goed te doen. Zeer zelden heeft de speler het gevoel dat het spel hen een overwinning oplevert buiten veldslagen, en als je niet in staat bent om vakkundig aanvallen te ontwijken en ze in natura uit te delen, zul je niet in staat zijn om te gedijen in Vesperia.
Bijgerechten
Tales of Vesperia zit boordevol kant-en-klare inhoud, je zou net zo veel, zo niet meer, tijd kunnen besteden aan het doen van optionele taken, net zoals je het verhaal gaat spelen.
Side-content in dit spel komt neer op veel meer dan rondwandelen en praten met NPC's. Je krijgt een handvol minispellen te spelen, op geheime items te jagen en enorme en slopende bazen aan te nemen als bijgerecht voor de algehele maaltijd. Dat is niet eens alles.
Het is moeilijk om in te gaan op alle verschillende inhoud die hier beschikbaar is, maar één ding om in gedachten te houden is dat een deel van de inhoud moeilijk te vinden is en volledig te missen is. Ja, er zitten veel missables in Tales of Vesperia, en vaak zijn ze zo ver weg van waar het verhaal plaatsvindt dat je nooit zou kunnen raden.
Sommige mensen hebben een hekel aan het missen van inhoud in een game en zullen dit voor dit feit overslaan, maar ik ben niet gestoord omdat de game bedoeld is als een avontuur. Het feest zit niet vol met helderzienden, en de enorme hoeveelheid inhoud is genoeg om een tweede doorspeelprogramma te rechtvaardigen. Elke gemiste inhoud is een perfect excuus om hem opnieuw te spelen en alle sketches te krijgen.
The Rub
Ja, ik weet het, ik heb de graphics of de audio niet aangeraakt. De game ziet er geweldig uit en klinkt geweldig.
Ze moesten verschillende Engelse stemacteurs krijgen voor de nieuwe stemlijnen, dus er zijn enkele grote verschillen in de manier waarop de personages soms praten, hoewel dit geen probleem is als je de Japanse stemacteurs gebruikt.
Tales of Vesperia: Definitive Edition is een spel waarvan ik dacht dat ik het nooit zou zien, maar hier zijn we, in 2019, als de eerste grote JRPG-release van het jaar door de deur aan het barsten en slaan absolute mikpunt.
Dit is een game die je meer voor het genre laat wensen, om te wensen dat het in een andere richting was geëvolueerd dan de cursus die de meeste ontwikkelaars hebben gevolgd.
Misschien ben ik gewoon oud en verbitterd. Misschien mis ik gewoon de kwaliteit van JRPG die we op de PlayStation en PlayStation 2 hebben gekregen en zie ik moderne inzendingen niet onbevooroordeeld. Hoe dan ook, ik plaats Tales of Vesperia: Definitive Edition in de top 5 JRPG geeft deze generatie zonder twijfel vrij omdat het het hele pakket van schrijven, esthetiek, uitdaging en plezier is dat ik ooit eiste van mijn console-RPG's en die ik vandaag zo moeilijk heb kunnen vinden.
Pros
- Gemakkelijk meer dan 50 uur boeiende verhaalinhoud
- Mooie anime-achtige beelden en muziek
- Nog eens 40+ uur aan inhoud om op te jagen
- De beste personages in het geheel Tales serie
Cons
- De veranderingen in stemacteurs zijn merkbaar en soms schokkend
(Disclaimer: de schrijver kreeg van de uitgever een exemplaar van Tales of Vesperia ter beoordeling.)
Onze beoordeling 9 Tales of Vesperia was een van de beste gen van JRPG's, en Definitive Edition is gemakkelijk een van de beste JRPG's van dit gen. Beoordeeld op: Nintendo Switch What Our Ratings Mean