Inhoud
- FEZ
- Brandwacht
- The Unfinished Swan
- Undertale
- Iedereen is weg naar de Opname
- Binnen
- Naar huis gegaan
- Reis
- Shovel Knight
- Stardew Valley
- Eervolle vermeldingen:
Wat definieert een "indiespel"? Dat is de vraag ... die ik hier vandaag niet zal beantwoorden. Dat klopt: ik ben niet van plan om het vermoeide debat te beantwoorden van wat eigenlijk indie-spel is en wat niet. De waarheid is dat het woord alle betekenis heeft verloren in het huidige ontwikkelingslandschap van Kickstarter en Steam Early Access.
Omwille van deze lijst kunnen we het erover eens zijn dat indie simpelweg betekent downloadbare titel gemaakt op een laag budget door een klein team van ontwikkelaars. Dat is ook overbodig gezien alle games beschikbaar zijn om te downloaden - maar ik dwaal af.
Anywho, de wereld van indie-games explodeerde op de scène in 2008, met Vlecht. Toen was het downloaden van een game naar je console nog steeds een vreemd concept en maar weinigen gaven het idee een tweede gedachte. Fast forward bijna een decennium en deze games zijn goed voor tweederde van de games die op PS4 en Xbox One zijn uitgebracht.
Het duurde lang, te lang, voordat deze spellen de erkenning kregen die ze verdienen, met veel gamers die vasthouden aan het onwetende idee dat als het niet op een schijf staat, het hun tijd niet waard is. Gelukkig is die mindset vandaag bijna voorbij, en de meeste gamers gebruiken de waardevolle tijd tussen AAA-titels zoals Resident Evil 7 en Mass Effect: Andromeda, om bij te spelen op veel kleinere spellen die in één keer kunnen worden voltooid.
Het beste van de "indie" -games is dat ze de leegte vullen die is achtergelaten door ontwikkelaars uit het middensegment, zoals THQ. Dergelijke B-level videogames zijn vervangen door passion-projecten die niet aan dezelfde eisen voldoen als een volledige-release-titel zou hebben - bijvoorbeeld langer duren dan uitgebracht in 2007, zou het 10 uur langer zijn geweest, zou je een pistool hebben gehad, en het zou minder indrukwekkend zijn geweest.
De 'indie'-scène laat ontwikkelaars toe om artistiek en vertakt te zijn en spreidt hun vleugels zonder druk uit te oefenen. Verder hebben we ooit een indie beschouwd als een zijwaarts scrollende 2D-game die op een SNES zou kunnen draaien, maar nu kan het van alles zijn, van Limbo, naar Brandwacht. Er is geen duiventil of definitie van dit aspect van gamen en ik houd er van.
Dus hier staan we op het punt om de tien beste Indie-games te vieren die je maar kunt spelen. Deze lijst staat in willekeurige volgorde en het is belangrijk om te onthouden dat er altijd een mate van partijdigheid is, dus wees niet beledigd als je favoriete titel slechts een eervolle vermelding is. Dus zonder verder oponthoud ...
volgendeFEZ
Fez was misschien wel de eerste hit van de indiescene. Bijna volledig gemaakt door Phil Fish, Fez is een wonder van game-ontwerp.
Met mind-bending level-ontwerp, waarin je de niveaus naar vooruitgang roteert, prachtige pixel-kunst en een aangenaam geluidsontwerp, Fez is gewoon een genot om te spelen. Natuurlijk lijkt het misschien op een Super Nintendo-game, maar je SNES zou een beroerte krijgen als het probeerde te spelen Fez.
Fez smeekt je om zijn wereld in je eigen tempo te verkennen en het is een bewijs van het ontwerp dat je dit kunt doen zonder gefrustreerd te raken. De eerste keer dat je in de blokkerende wereld springt en het hele perspectief verschuift, zul je een glimlach op je gezicht hebben en verslaafd zijn aan de schittering van Fez.
Brandwacht
De eerste game van ontwikkelaar Campo Santo, Brandwacht had verheven verwachtingen voor de release in 2016. Met een ontwikkelingsteam waaraan gewerkt werd De wandelende doden en teken van de Ninjaen met dank aan Olly Moss, het is gemakkelijk in te zien waarom dit spel zo langverwacht was.
Brandwacht zet je in de schoenen van Henry; een man van middelbare leeftijd die een pauze nodig heeft van zijn moeilijke leven, dus neemt impulsief een baan aan als uitkijkpost in het Shoshone National Park, Wyoming. De game speelt zich af in 1989, een jaar na de vreselijke Yellowstone Fires. Speel als Henry, je hebt een walkie-talkie die je verbindt met de andere dichtstbijzijnde uitkijk, Delilah, die je de eerste dagen op het werk begeleidt.
Brandwacht is pure schoonheid. Van de adembenemende kunst van Olly Moss, tot de emotioneel geladen stemacteurs, Brandwacht is alles wat een narratief-gedreven ervaring zou moeten zijn. De gameplay heeft als doel het verhaal te dienen en het totale pakket is zo mooi gemaakt dat het onmogelijk is om niet onder te dompelen in de prachtige wereld die Campo Santo heeft gecreëerd.
The Unfinished Swan
Giant Sparrow is een ontwikkelaar van spellen die door Sony letterlijk buiten de universiteit is gesigneerd en het eerste dat ze maakten was een eenvoudige witte kamer, waarin de speler zwarte verf rondspette. Uiteindelijk, na jaren van ontwikkeling, vormde dat rudimentaire idee The Unfinished Swan.
Staande teen-tot-teen met Journey als de beste Indie-game op de PS3, The Unfinished Swan beeldde het avontuur van Monroe, een wees, af die slechts één schilderij uit de collectie van zijn moeder mocht behouden, nadat ze helaas is overleden. Op een avond wordt Monroe wakker om de zwaan te missen en zo springt hij in het doek en bevindt hij zich in een volledig witte wereld.
De monteur van het spel ziet Monroe met verf gooien, die op oppervlakken spat om de wereld te onthullen en je te helpen navigeren. Het pure gevoel van verwondering dat komt van het gooien van elke klodder verf om een alledaags voorwerp te vinden, zoals een bank in het park of een houten kist, wordt geëvenaard door het ontroerende verhaal van Monroe die op zoek is naar een plek in de wereld. Het spel is een mooie, serene reis, verteld door een kalmerende stem, die je blijft volgen, lang nadat het voorbij is.
Undertale
Als je praat over geliefde videogames, denk je Pokemon, Zelda, Skyrim, maar je kunt zeker toevoegen Undertale naar die lijst.
Opduiken uit de vergetelheid in 2015, was er een lange grond zwelling van toewijding en fanfare voor Undertale. Het leek erop dat iedereen die het speelde, er verliefd op werd, en terecht; Undertale creëerde op meesterlijke wijze een spel dat typische RPG-elementen verweven heeft met originele afbeeldingen in Pokémon-stijl en een vrij eenvoudig verhaal. Toen nam het al die elementen en gooide ze op hun kop; het verhaal verdraaide in iets veel donkerder en openhartiger (terwijl je nog steeds aan het lachen was), en het vechtsysteem veranderde, continu hield je scherp.
Undertale is de perfecte storm van mechanica, karakters, kunststijl, plot, enz., samenvoegen om een meesterwerk te creëren. Het is een voorbeeld van elk onderdeel van een spel dat wordt gebruikt om de ervaring te verbeteren en spelers betrokken te houden. Undertale is een avontuur als geen ander en ik smeek iedereen om mee te nemen - en je kunt het op je standaard laptop spelen voor $ 10!
Iedereen is weg naar de Opname
Gevestigd in een perfect nagemaakt Engels dorp uit de jaren 80, waarin elke persoon is verdwenen, Iedereen is weg naar de Opname vertelt een verhaal van het dagelijks leven dat abrupt eindigt.
Als een zwerver zonder stem, word je door het beeld-perfecte dorp Yaughton geleid door een etherische bal van licht die probeert je het mysterie te onthullen van wat er met de lokale bevolking is gebeurd. De mensen hebben letterlijke sporen van zichzelf achtergelaten, die, wanneer er om gevraagd wordt, vorm krijgen en enkele van de laatste momenten van hun leven uitbeelden als een boodschap van achter het graf. Je kunt deze specifieke mensen volgen en precies volgen wat ze deden: bij wie waren ze? Of waren ze alleen toen ze hun ondergang ontmoetten? Hebben ze op zijn minst afscheid genomen?
De antwoorden op dit soort vragen zijn wat je door het spel duwt, terwijl je het veel grotere mysterie bij de hand hebt. Je raakt verbonden met de dorpsbewoners, terwijl je ze nooit ontmoet. Iedereen is weg naar de Opname is een bewijs van een goed geschreven dialoog en een perfect gecreëerde setting. Deze elementen komen samen om een verhaal te weven dat net zo goed aan je hartsnaren trekt als dat je je hoofd krabt en je afvraagt.
Binnen
Playdead zou het altijd erg moeilijk hebben om zijn hit te vervolgen Limbo. Het deed echter iets veel, veel beter; het team heeft elk element overschaduwd Limbo en maakte een spel zo stijlvol en raar dat het vereist om gespeeld te worden. Ze zijn gemaakt Binnen.
Niet helemaal in grijstinten zoals Limbo, Inside voegde een beetje rood aan de procedure en een paar uitstekende belichting toe, om een echt verbluffend spel te creëren. Het is moeilijk om te praten over de plot, of zelfs mechanica, van Binnen zonder op een of andere manier in spoilergebied te duiken. Ik zal zeggen dat het veel op lijkt Limbo maar veel verbeterd, en ik denk dat dat soort dingen alles opsomt Binnen: het is Limbo op steroïden.
Kortom, Binnen is een fantastische game die je zou moeten spelen. Het is de moderne evolutie van de puzzelplatformer, die alle facetten van het genre gebruikt om het te perfectioneren.
Naar huis gegaan
Wat kan ik zeggen over Naar huis gegaan dat is niet al gezegd? De game is in 2013 op de pc gelanceerd en heeft nieuwe standaarden bepaald voor 'environmental storytelling' en vooruitstrevende onderwerpen in gaming.
Naar huis gegaan, van The Fullbright Company, vertelt het verhaal van Katie, een student die terugkeert van een zomer in het buitenland naar het nieuwe huis van haar familie in Oregon, dateert van 1995. De familie is nog steeds in beweging, dus er zijn veel dozen en wanorde rond het huis, en haar ouders en zus zijn nergens te vinden. Nogmaals, het is moeilijk om nog veel meer te zeggen zonder de game voor iedereen te bederven.
Naar huis gegaanin zekere zin "loopsimulators" op de kaart gezet. Hoewel de term vaak op een geringschattende manier wordt gebruikt, leeft het subgenre goed, grotendeels dankzij de briljantie en het succes van Naar huis gegaan.
Reis
Reis wordt vaak beschouwd als het kroonjuweel van indiegames. Een adembenemende reis door een brandende woestijn om de stralende piek van de berg die voor ons ligt te bereiken; een bedrieglijk eenvoudig uitgangspunt.
Reis viert de grootsheid van de natuur en biedt een avontuur dat net zo onvergetelijk is als mooi. De game klokt op ongeveer twee uur en neemt je mee door het volledige spectrum van emoties, van het ontzag van het beklimmen van je eerste duin en het zien van het vista vooruit, tot de angst die je voelt wanneer je de donkere ondergrondse locaties doorkruist.
En, misschien nog belangrijker, onderweg kunt u misschien een vriend ontmoeten. Terwijl je speelt Reis je kunt een andere reiziger tegenkomen, die meedoet met je trektocht naar de bergtop. Deze samenwerking vormde de kern van velen Reis ervaringen, vooral wanneer het spel eindigt en je je realiseert dat het een andere speler was en niet alleen maar een AI. In al het online gokhuizen dat ik heb gespeeld, is geen enkele zo uniek en ontroerend als mijn eenzame Reis playthrough.
Er is een reden Reis wordt vereerd in de mate waarin het is. Het is een meesterwerk van verhalen vertellen en visuals die erin slaagt om aan de juiste snaren te slepen zonder een enkel woord uit te spreken. Wanneer mensen zeggen dat videogames geen kunst kunnen zijn, wijs ze dan in de richting van Reis.
Shovel Knight
Shovel Knight was een spel dat op Kickstarter werd gefinancierd en een van de echte succesverhalen die op het platform naar voren komen. Het voortzetten van de lijn van klassieke platformgames zoals Super Mario World, Mega Man, en Castlevania, Shovel Knight heeft het wiel niet opnieuw uitgevonden, maar het heeft het misschien wel geperfectioneerd.
Natuurlijk, in de wereld van gaming komt het als godslastering om te zeggen dat alles beter is dan degenen die de weg hebben geëffend, die waar mensen de meeste nostalgie voor hebben, maar de realiteit is dat Shovel Knight combineerde de beste elementen van al die klassieke spellen om het perfecte actieplatform te maken. Hoewel het een samensmelting van deze spellen is, neemt het de wereldkaart, inventaris en strijd van NES-klassiekers, Shovel Knight was een succes omdat het een eigen persoonlijkheid heeft.
Met grillige karakters, sprookjesachtige setting en perfecte mechanica, Shovel Knight was zo weinig dat andere moderne platformspelers konden bereiken: originaliteit en ongeëvenaarde kwaliteit. Beschikbaar op vrijwel elk denkbaar platform, er is geen excuus om niet te spelen Shovel Knight. Persoonlijk speelde ik het op de PS Vita, waar het zich meteen thuis voelt. Verder, Yacht Club Games, ontwikkelaar van Schop ridder, heeft twee full-length DLC's uitgebracht, waarvan de meest recente een gloednieuw spel is van top tot teen, en er komt nog meer. Oh, en alles was gratis als je het spel al hebt. Dat is fanservice als geen ander. Dus waar wacht je op?
Stardew Valley
Stardew Valley is een fenomeen. Gelijkwaardig aan Undertale, het heeft een dolle fanbase en iedereen die het speelt wordt verliefd. En er is een heel eenvoudige reden waarom: het is verslavend.
Ik ben geen fan van landbouwsimulators, games zoals Animal Crossing sprak me nooit aan. Toch bleef ik een eerbiedige lof horen voor Stardew Valley, dus uiteindelijk pakte ik het op een PSN-uitverkoop en bedacht ik dat ik een paar uur zou spelen voordat ik het zou verwijderen. 94 uur later was ik klaar Stardew Valley.
Waarom? Nooit eerder had ik een spel gespeeld met een betere wortel aan het uiteinde van de stok. Elke dag fietst u binnen Stardew Valley duurt een uur, en in dat uur kun je je gewassen water geven, een paar bomen wegsnijden, de stad in rennen en gaan vissen, en naar de bar gaan om met de lokale bevolking te praten. Natuurlijk zou je het daar kunnen uitschakelen, maar morgen wil je naar de smid gaan en een erts openbreken, naar het bos rennen om te zien of de zigeuner met de reizende kar terug is, en dan misschien naar de mijnen gaan waar je per ongeluk bent geen uithoudingsvermogen meer hebben en flauwvallen. Je wordt de volgende ochtend wakker en iemand heeft je geld gestolen, dus nu moet je het terughalen, en het buurthuis bekijken, en misschien heb je een dorpsbewoner in de gaten, dus je wilt hem een geschenk brengen. Dat is een snel voorbeeld van hoe je gemakkelijk drie uur kunt verliezen Stardew Valley.
Stardew Valley is echt een speciale game die net zo charmant en leuk is als het leven kost. Het is zoveel meer dan een landbouwsimulator; Stardew Valley is als Animal Crossing voldoet aan De Sims, met een vleugje Zelda erin gegooid. Zelfs nu klinkt dat misschien niet zoals het voor jou is, maar ik wed dat als je het een paar uur geeft, je wordt betrapt, haak, lijn en zinklood.
Eervolle vermeldingen:
- Bastion
- Limbo
- Lieve Esther
- Vlecht
- Super Meat Boy
- Hotline Miami
- OlliOlli
- Spelunky
- Rogue Legacy
- Oxenfree
- Thomas Was Alone
- Niet verhongeren
- Tokyo Jungle
- Werkelijk zonlicht
- Three Fourth's Home
- Guacamelee
- Haar verhaal
- Nidhögg
- De beginnershandleiding
Nou, dat is het voor onze lijst, en ik weet zeker dat jullie allemaal blij zijn en het met elke game hier eens zijn. Alle grappen terzijde, we willen horen wat je favoriete indiegames zijn. Voel je vrij om je persoonlijke Top 10 in de reacties hieronder te laten vallen en laat ons weten waar we vreselijk fout zijn gegaan!
Er zijn zoveel geweldige indie-games dat het super moeilijk was om deze lijst te beperken tot 10 - vandaar de al te lange eervolle vermeldingen. Het deed me pijn om spellen zoals Oxenfree, Rogue Legacy, en Guacamelee, maar dat is een deel van het plezier. De gamewereld is nu zo levendig, met waanzinnige titels die wekelijks verschijnen. Het is ongelooflijk bemoedigend dat zes van de games in deze lijst de afgelopen drie jaar zijn uitgekomen!
Gamen is springlevend in elk spectrum, de minste is de indie-scène. Games zoals Shovel Knight bewijzen dat wat oud is, weer nieuw kan zijn Iedereen is weg naar de Opname toon immense schoonheid en een verhaal dat alleen verteld kan worden in een spel. Er is zoveel breedte en diversiteit dat iedereen iets kan vinden om van te houden. En op die opmerking willen we ook horen welke van die 10 uw favoriet is! Dus ga chatten in de comments en zorg dat je op GameSkinny blijft voor al je gaming-aandacht!