Inhoud
- Racespellen van het verleden Enkele jaren zijn gemiddeld het beste geweest.
- Het PS2 / 1-tijdperk was de gouden eeuw voor racegames
- Waar zijn we nu?
- Rallyspellen hebben zich in de off-road-games opgesplitst in de DiRT-serie, maar DiRT: Rally heeft de mantel overgenomen van Richard Burns Rally.
- Project Cars is vrijwel hetzelfde, behalve dat het op de weg is.
- Autorijden is (weer) geweldig!
Racegames zijn er in vele smaken, sommige zijn simulaties, sommige zijn semi-realistisch en sommige zijn arcade-racers en helemaal niet realistisch. Maar hebben we een heropleving van racegames gezien? Met DiRT: Rally, Project Cars, Forza Horizon 2, en Mario Kart 8 we hebben de 3 hoofdsoorten racespel: off-road en on-road simulatie, semi-realistisch racen en arcade-spellen. Ze zijn allemaal uitstekend, en ze zijn allemaal de beste in hun spel.
Racespellen van het verleden Enkele jaren zijn gemiddeld het beste geweest.
DiRT 2 en DiRT 3 nam de simulatie en gooide hem naar de deur, waarbij hij de voorkeur gaf aan eenvoudige controle over vaardigheden.
De F1 games nemen gestaag af in kwaliteit. rooster (voorheen TOCA Race Driver) begon veelbelovend. Dan Rooster 2 is gebeurd, waarbij alles wat goed was aan de serie werd genomen en verwijderd. Rooster 2 was geen slecht gemaakte game, maar het was een slechte rooster spel. Raster: Autosport geeft me hoop voor de toekomst van die reeks.
Zelfs de Forza serie, Forza 5 gelanceerd met minder tracks en auto's dan de 3e game in de serie, en de anderen werden verkocht als DLC. Forza 4 deed niet veel om de serie te verheffen, en het leek erop dat het stil bleef staan. De spin-off, Horizon. was een beetje een betere game, en Horizon 2 is erg leuk.
Je hebt geen topklasse auto's nodig om plezier te hebben in het rijden.
Het PS2 / 1-tijdperk was de gouden eeuw voor racegames
We zagen enkele van de groten rond deze tijd, met Richard Burns Rally de Vrally serie, Colin McRae Rally (dat is veranderd in Colin McRae DiRT, en later de Vuil serie), het origineel Forza spellen en Gran Turismo 3: A-Spec. Het was een geweldige tijd om een fan van racegames te zijn. Dan racegames, zoals Stuurprogramma (voor de PS1), stelt ons in staat om rond een stad te rijden. Sindsdien heb ik niet meer hetzelfde gevoel van vrijheid in een racegame gekregen Forza Horizon.
Bestuurder had 'sterren', net als GTA maar gericht op rijden.
Waar zijn we nu?
Er zijn recente games geweest, zoals DiRT: Rally en Project Cars, waarvan ik denk dat ze het racegenre terugbrengen. Maar waarom deze twee in het bijzonder?
Rallyspellen hebben zich in de off-road-games opgesplitst in de DiRT-serie, maar DiRT: Rally heeft de mantel overgenomen van Richard Burns Rally.
Stot nu toe doet het geweldig werk. Rijden voelt eng (maar is erg leuk). Dit is wat rij-spellen waren: ze namen vaardigheden, positionering, luisteren en vastberadenheid. In recentere games moet je vaak alleen de handrem gebruiken om een powerslide uit te voeren. Maar hetzelfde doen in DiRT: Rally is veel bevredigender. Het geeft je het gevoel dat je een drijvende god bent.
Stel je dit eens voor: je hoort over een rechts 1 terwijl je langs een berg in Griekenland afdaalt. Dit vult je met een gevoel van angst, maar slechts voor een fractie van een seconde. Je remt voorzichtig en lijnt naar de sling-shot om de hoek. Elke keer dat je dit doet, voel je je niet te stoppen. Maar je miste de enige tempo-notitie die het belangrijkst was: "niet knippen". Je stopt heel snel, en met een wereldschokkende kreet scheur je tot stilstand op je dak. En je schopt jezelf dat je niet harder luistert.
Project Cars is vrijwel hetzelfde, behalve dat het op de weg is.
In plaats van dat de auto losraakt en wegglijdt, blijft hij op de weg. Je kunt de auto niet zomaar om een hoek gooien. Alles moet klinisch en precies zijn, binnen milliseconden worden gepland en tot in de perfectie worden uitgevoerd. Nu klinkt het alsof ik het over de Arma serie ... goed, terug naar racen.
Project Cars maakt je de bestuurder van een echte auto met wielen. Je rijdt met een Ariel Atom op open wielen rond het circuit van Monaco en bij het zien van een van de beroemde strakke bochten begin je te remmen. Je begint te draaien, maar je sluit je op. U maakt uw greep op de rem los. Hoewel je de controle hebt teruggekregen, heb je de top gemist. Je focust opnieuw, herberekent en drukt verder.
De volgende hoek spijkeren, je neemt de perfecte like en herwint je kalmte ... altijd aan het denken over de volgende 3 hoeken. Elke hoek plannen, positioneren en tikken terwijl u aan het werk bent. Je maakt een ronde af, maar er is geen rust voor de slechten. Je moet je nu een weg naar boven snellen, constant je snelheid beheren. Je gaat verder, langzaam steeds sneller rond het circuit en neemt meer risico's. U bevindt zich in een auto, een auto met een motor, pedalen, wielen en een versnellingsbak. Jij bent aan het rijden.
Maak de beste momenten van de F1 opnieuw, als je bekwaam genoeg bent.
Autorijden is (weer) geweldig!
Zoals je misschien wel kunt zien, ben ik een grote fan van beide games. Ze geven je allebei het gevoel dat je echt aan het rijden bent. Je stuurt niet gewoon, je bent de auto. Mens en machine zijn één.
Beide games gooien altijd iets nieuws naar je toe, vaak iets wat je wilt doen. Een nieuwe benadering van een hoek, een nieuwe auto proberen, online tegen een andere persoon spelen. Je wilt altijd de grenzen verleggen.
Dit is hoe een coureur zijn moet, dus geen wonder dat ze van hun baan houden. Het is opwindend. Laten we hopen dat deze trend zich voortzet en we in de toekomst nog veel meer echte racegames zullen zien.
Dat wil niet zeggen dat ik niet van arcade-racers houd, Fractie van een seconde en Mario Kart (vooral Double Dash) zijn ook geweldig!