Inhoud
- Een mooi beeld schilderen
- Een verhaal vertellen dat je geïnvesteerd houdt
Moving Men (en vrouwen)- Daunting Moeilijkheidsgraad
- Eindoordeel
Elke dag groeit de duisternis dichter naar de muren van het laatste bolwerk van de mensheid. Ik heb nog drie dagen voorraad. Mijn eenheden zijn gekwetst en moe, en ze beginnen onderling te vechten. Een rebellenleider dreigt de stad over te nemen als we niet aan zijn eisen voldoen. Ik krijg drie keuzes: redeneer met hem, houd hem gevangen of probeer hem te vermoorden.
Dit is de wereld van The Banner Saga 3, waar maar weinig dingen ooit goed lijken te gaan.
In de eerste game van de serie ontstond een mysterieuze duisternis en begon de wereld te slikken. De mensheid werd gedwongen zich voortdurend terug te trekken terwijl de duisternis kromp en alles op zijn pad verdraaide. Die helden die erop uit zijn om het te verslaan, samen met hun bondgenoten, zijn gevlucht voor deze kracht gedurende twee spellen, niet wetende wat de duisternis veroorzaakte of wat ze kunnen doen om het te stoppen.
The Banner Saga 3 is de conclusie van het dramatische verhaal van de serie en de ontknoping van de trilogie. En ondanks een paar frustraties heb ik er intens van genoten.
Opmerking: kleine spoilers voor The Banner Saga 3 volgen.
Een mooi beeld schilderen
Wanneer je de game voor het eerst opstart, zijn de prachtige kunst en boeiende animatie van het spel meteen duidelijk. De kleuren van de game zijn opvallend en levendig, en de omgevingen zijn uiterst gedetailleerd; Wanneer je door de straten van Arberrang loopt, kun je kleine stick-figuur-versies zien van elk van de verschillende rassen van het spel, waardoor je een unieke kijk krijgt op een bloeiende, als bedreigde stad. Voeg daar de betoverende geanimeerde sequenties van de game aan toe en The Banner Saga 3 staat als een van de mooiste inzendingen in de serie.
Ondanks zijn schoonheid, de wereld van The Banner Saga 3 is onmiskenbaar donker en alle artistieke aspecten van het spel versterken die sfeer. Landschappen maken de personages vaak dwergachtig, waardoor je je klein voelt in vergelijking met alles wat er gebeurt.
En dat wordt nog versterkt door de dynamische geluidseffecten van het spel, die opkomen, vallen en veranderen op basis van dialoog en de soundtrack; het zorgt ervoor dat het spel erg samenhangend is, vooral als je bedenkt dat het stemacteren ook uitstekend is. Kortom, de toon van het spel is volledig gerealiseerd: de donkere gemoedstoestand is meedogenloos en plaatst je zeker in de schoenen van gedoemde groepsreizigers die vechten voor de redding van de wereld.
Hoewel ik genoot van de geluidseffecten, was ik niet zo enthousiast over de muziek van het spel. Hoewel de orkestrale suite vaak groots aanvoelt, wordt muziek vaak gerecycled (met name in gevechten), en worden vanzelfsprekende luspunten na een tijdje vervelend.
Muziek was een hoogtepunt in de vorige twee wedstrijden, en ik wens dat dat gevoel overgedragen wordt The Banner Saga 3 - maar het viel me gewoon niet zo op als andere soundtracks voor orkestgames.
Een verhaal vertellen dat je geïnvesteerd houdt
Mijn favoriete onderdeel van TBS3 zou zonder twijfel het verhaal zijn. Het bereik is enorm en de personages zijn boeiend en uniek. De vele dialoogkeuzes en actie-opties van het spel laten het spel voelen alsof je deze karavaan van vluchtelingen echt regisseert op hun reis. Met veel bochten en bochten is het hartverwarmend dat de grote plotwendingen van de game niet voor de hand liggen.
Hoewel het verhaal je blijft vermaken, kan het een beetje stompzinnig zijn als je de eerste twee games niet hebt gespeeld. Eerlijk gezegd, ik wou dat het een beetje genadiger was en misschien een woordenlijst bevatte met belangrijke termen en geschiedenissen die zowel de nieuwkomer als de veteraan gemakkelijk konden helpen in te halen voordat ze erin duiken.
Zonder iets weg te geven, was de hoeveelheid keuze die ik had in het einde van het spel veel meer dan ik dacht dat het zou zijn. Alles wat er gebeurt, geeft je het gevoel alsof je de climax op een zinvolle en aantoonbare manier beïnvloedt. Niet alle keuzes van het spel zijn duidelijk, en hoewel het soms oneerlijk voelt om bestraft te worden door een "slechte" keuze, hebben je keuzes een aanzienlijk gewicht, waardoor het des te interessanter wordt.
The Banner Saga 3 is een van de weinige spellen die echt de indruk wekt dat wat er aan het eind van het verhaal gebeurt door jou komt, ook al kunnen sommige verhaalelementen een beetje langdradig zijn en op sommige plaatsen generiek.
Moving Men (en vrouwen)
Ondanks zo'n sterk verhaal, The Banner Saga 3 worstelt een beetje als het gaat om de gameplay. De gebruikelijke mix van RPG-achtige statistieken en upgrades en turn-based strategy-gameplay is hier aanwezig en is grotendeels hetzelfde gebleven als de vorige twee games. Kleine details, zoals het vragen om bevestiging bij het verplaatsen, handelen en het beëindigen van een beurt, zijn echt nuttig; ze maken het relatief moeilijke gevecht een beetje meer vergevingsgezind.
Dit spel is echter duidelijk niet bedoeld voor nieuwkomers, en dat blijkt uit de strijd. De zelfstudie is effectief maar niet volledig en er zijn weinig verklaringen voor het effectief gebruiken van items en technieken. Met andere woorden, tenzij je een klein beetje verloren wilt zijn, moet je echt de eerste twee spelen spelen voordat je deze speelt.
Een nuttig aspect van The Banner Saga 3 doft dat gooi je in het diepe gevoel: het spel gaat door, zelfs als je een gevecht verliest, wat ervoor zorgt dat je nooit verzandt of vastloopt. Dat betekent niet dat er geen gevolgen zijn voor verlies - je eenheden zijn allemaal gewond en je krijgt niet zo veel bekendheid - maar als iemand die gemakkelijk gefrustreerd raakt als hij vastzit in games, is dat een welkom kenmerk.
De kaarten zelf zijn interessant, en velen hebben unieke lay-outs en situaties, terwijl gevaren voor het milieu een strategische laag toevoegen aan gevechten en bijdragen aan de donkere atmosfeer (het voelde vaak alsof de kaart zelf naar mijn feestje was). In de duistere hoofdstukken kunnen gevaren voor het milieu de vijand ook helpen, en nog een extra uitdaging toevoegen.
De enige grote nieuwe toevoeging is waves combat, een soort eindeloze gevechtsmodus. Zoals de naam al aangeeft, komen vijanden in golven en kies je of je wilt blijven en een andere golf wilt bevechten of vluchten met wat je hebt. Vechten door alle golven levert je meer bekendheid op (de valuta van het spel) en een zeldzaam item. Golvengevechten zijn exemplarisch voor de risico versus beloningsfilosofie van de serie, en ik vond het leuk om te beslissen wanneer ik moest vechten en wanneer ik moest vluchten.
Naast de eindeloze modus zijn er niet veel volledig nieuwe functies in TBS3. Er is weinig twijfel over de nadruk gelegd op het maken van een effectieve conclusie van de trilogie en met inbegrip van favoriete aspecten van de fans uit de serie.
Daunting Moeilijkheidsgraad
Zelfs als je op Normal speelt, is deze game moeilijk. Hoewel de AI soms een voor de hand liggende stap negeert (met name tijdens de Arberrang-hoofdstukken). de strijd is meedogenloos. Je moet alles tot je beschikking om met minimale verliezen tevoorschijn te komen. In veel opzichten worden gevechtshelden of fantasieën over de macht achterwege gelaten. In feite is hij precies het tegenovergestelde, een simulatie in een volledig gebrek aan kracht.
Er is een probleempiek in de hoofdstukken die zich richten op de reis naar de duisternis, en het is echt duidelijk. Ik weet dat het gedaan is om het verschil tussen de twee groepen van de game te benadrukken, maar het voelt soms een beetje oneerlijk. Ik vond het niet leuk om het gevoel te hebben dat ik klaar was om te falen in een gevecht.
Vanwege dit, bloedt de hopeloosheid van het verhaal in de mechanica, die zowel een positieve als een negatieve is. Het zorgt ervoor dat de atmosfeer van de game erg samenhangend is, maar het leidt ook tot frustratie als je weet dat de game moeilijk is, gewoon om je vertrouwen in je feest te verliezen.
De moeilijkheid wordt verbeterd door de ingebouwde controle van het spel, die soms een beetje wankel kan worden, omdat sommige eenheden achter andere verborgen raken, waardoor het moeilijk wordt om ze nauwkeurig te bevelen. Ik wou dat er een optie was om het slagveld te draaien of de dekking van vijandige eenheden te verminderen om gemakkelijker beweging mogelijk te maken. Daarbovenop zou ik ook graag meer kwaliteit van levensveranderingen zien, zoals de optie om een overlay te schakelen met de beschikbare bewegings- en actiegebieden van alle vijanden die zijn gemarkeerd, vergelijkbaar met Vuur embleem.
Eindoordeel
The Banner Saga 3 is een geweldige game. Ik hield van de kunst, geluidseffecten en het verhaal van de game, die allemaal hebben bijgedragen aan een prachtig pakket. De game is erg effectief als een dramatische afsluiting van de trilogie, en elke fan die van de vorige twee games hield, zal hier veel van kunnen houden.
Ik was echter niet onder de indruk van de strijd; het had een beetje moeite kunnen gebruiken om te tweaken en te polijsten. Ik zou ook willen dat er meer was om nieuwkomers te helpen, hoewel ik begrijp dat ze niet het doelpubliek zijn van deze game.
The Banner Saga 3 vertelde een verhaal dat ik niet snel zal vergeten, en ik kan niet wachten om te zien wat Stoic vervolgens doet.
The Banner Saga 3 is beschikbaar voor pc / Mac, Xbox One, PS4 en Nintendo Switch, met een mobiele versie die op een later tijdstip komt.
[Opmerking: de ontwikkelaar heeft de kopie van The Banner Saga 3 geleverd die in dit voorbeeld wordt gebruikt.]
Onze beoordeling 8 De Banner Saga 3 is een reis die de moeite waard is - en een waardig afsluitend hoofdstuk voor een boeiend, fantastisch verhaal. Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean