Naarmate videospellen evolueren, neemt ook de singleplayer-ervaring toe. Vroeger werd je alleen gespeeld, tenzij je een spel voor twee spelers en een vriend bij je thuis had. Nu zijn de dingen natuurlijk heel anders. De meeste spellen hebben een soort multiplayer- of coöpgedeelte. We kunnen met andere gamers van over de hele wereld spelen. We kunnen games zelfs gebruiken als een manier om in contact te blijven met familieleden die ver weg wonen, zoals hoe mijn zoon Mass Effect 3 kan spelen met mijn broer in verschillende staten.
Maar hoe zit het met goede, ouderwetse singleplayer-campagnes? Sinds ik ben opgegroeid in het 8-bits tijdperk, ben ik gewend om alleen te spelen. Sterker nog, de meeste keren geef ik er de voorkeur aan. Ik hou er niet eens van dat toeschouwers me "helpen" terwijl ik speel. Het is mijn ervaring, verdorie, laat me alleen slagen of falen. Ik weet dat ik me waarschijnlijk in de minderheid voel. Gelukkig, zelfs als een enkele speler aan het veranderen is, hou ik van de richting waarin het gaat.
Ik heb onlangs Journey voor het eerst gespeeld. Eerlijk gezegd wist ik niet veel over de game, behalve dat iedereen het leek te prijzen en het heeft veel prijzen gewonnen. Ik wist dat er "iets" was over coöperatie, maar dacht dat het de standaardlobby-opstelling was. Dus toen ik werd vergezeld door een andere speler, dacht ik dat het AI was. Toen ik mijn vriend echter vroeg wie geen PS3 had aangesloten op het internet als hij een andere speler had, was het antwoord nee. Onmiddellijk was ik gefascineerd door deze multi maar nog steeds single player-ervaring. Ik hou eigenlijk van 'reizen' met iemand anders, hoewel ik hun gebruikersnaam niet ken. Toen de credits rolden, ontdekte ik dat ik met ongeveer zeven verschillende mensen speelde.
Met Journey heb ik geleerd dat spelen met iemand anders niet de in-your-face multiplayer hoefde te zijn die zoveel games pushen. Bungie's Destiny is ook op zoek naar deze nieuwe singleplayer-ervaring. Ik kijk uit naar het spelen van Destiny met anderen, in een niet-strijdbare, niet-spawn-dodende omgeving. Deze nieuwe manieren om een speler in een snel veranderende industrie te benaderen, geven me hoop dat mijn favoriete manier van spelen niet achterblijft.