Inhoud
Ik ben graag een meiden-gamer, maar ik heb me niet altijd zo gevoeld. De community heeft me niet ongewenst gemaakt, de stereotypen deden.
Ik geloof dat angst is wat is voorkomen dat vrouwen serieus worden genomen in de spelwereld. De stereotypen hebben elke kans dat vrouwen genieten van videogames geruïneerd. Ik hoorde horrorverhalen opgroeien als een kind en laat die angst me weerhouden van het leven dat ik wilde leven.
Als je me kent, weet je dat ik heel lang heb gesport. Van tafelgamen tot videogames, ik heb veel gedaan. Als kind dacht ik altijd dat gamen iets was wat iedereen deed.
Flashback
Ik heb dit van mijn moeder gekregen. Hoewel ze nu niet speelt, herinner ik me dat ik D & D en andere RPG's met haar speelde. Ze hield ervan. Toen ik de middelbare school bereikte en het als buiten de norm werd beschouwd voor een meisje om videogames te spelen, ben ik gestopt met doen waar ik van hield. Nu denk ik erover na, denk ik dat het was de slechtste beslissing van mijn leven.
De middelbare school is toen ik me realiseerde hoe ongelukkig ik echt was. Ik deed alsof ik iemand was die ik niet was.De middelbare school moet de slechtste tijd zijn ... voor iedereen. De druk komt van alle kanten. Dit is toen ik stopte met gamen. Het was niet goed voor een meisje om toen te spelen. Mijn vrienden zeiden het niet direct, maar ik wist dat als ik ze vertelde dat ik niet "cool" zou zijn. Mijn familie bleef proberen me te laten gamen, maar ik wilde het gewoon niet hebben. We zijn tijdens het proces uit elkaar geraakt.
In plaats daarvan richtte ik me erop populair te zijn. Ik stierf mijn blonde haar en droeg een beetje te veel make-up voor een twaalfjarige. Ik ging sporten en voetbal werd mijn passie. Soms voelde ik me alsof ik was iemand zijn was ik niet.
De middelbare school is toen ik me realiseerde hoe ongelukkig ik echt was. Ik deed alsof ik iemand was die ik niet was. Dingen doen waarvan ik dacht dat ze "cool" waren zodat mensen me leuk zouden vinden. Dit is het moment waarop ik begon te begrijpen World of Warcraft. Ik speelde elke dag met mijn vader en oudere broers. Aanvankelijk Ik schaamde me van mijn passie voor het spel. Toen de universiteit steeds dichterbij kwam en ik meer begon te gamen, merkte ik dat ik van mijn "vrienden" afdreef en de echte ik werd.
Deze afbeelding, gepost door Manception op r / GirlGamers, laat het verschil zien tussen mannelijke en vrouwelijke stereotiepe percepties door de jaren heen.
The Kicker
Maar hier is het ding. Mijn vrienden zeiden nooit dat gamen niet voor meisjes was. Mijn vrienden hebben me nooit onder druk gezet om geen videogames te spelen. Het was iets dat ik overal zag; het idee dat meisjes zouden geen videogames moeten spelen.
Pas toen ik mijn muis pakte en begon te spelen, liet ik weten dat ik er alle recht toe had. Ik werd niet lastiggevallen in ruilhandel, Ik werd niet gekleineerd omdat ik een meisje was. Ik was geaccepteerd. Ik dacht dat het vreselijk zou zijn, en ik had het mis.
Pas toen ik mijn muis pakte en begon te spelen, besefte ik dat ik er alle recht toe had.Ik ben een meisje. Ik hou van make-up (veel). Ik heb vriendinnen. Ik heb een vriendje. Ik hou van rom coms. Ik speel videospellen. Ik hield mezelf al die tijd niet gelukkig omdat ik het gevoel had dat ik niet de persoon kon zijn die ik wilde zijn tijdens het spelen van videogames. De maatschappij legde dat in mijn hoofd. Ik hoorde horrorverhalen van meisjes die aan het spelen waren en ik wilde daar niet doorheen.
Blijkt dat ik op het moment dat ik als gamer naar buiten kwam, de tegenovergestelde ervaring had, omdat al die meisjes dit stereotype op internet verspreidden. Toen begon ik met meer van mijn vrouwelijke gamervrienden te praten en besefte dat dat zo was een veel voorkomende misvatting uit angst.
Laat de angst niet winnen.
Iedereen wil geaccepteerd worden, maar doen wat je leuk vindt en wie je bent zal je nog gelukkiger maken. Ik begreep dit niet voordat ik naar de universiteit ging en mensen vond die me echt gelukkig maakten, ongeacht wat ik deed. Wees niet bang voor neem de controle over je leven. De stereotypen zijn een truc om te voorkomen dat je doet waar je van houdt, om je te laten doen wat sociaal aanvaardbaar is. Wel, ik ken veel vrouwen die anders zouden zeggen. Conformeren wat de maatschappij het beste vindt. Als ze denken dat vrouwen dan niet kunnen gamen ze moeten zich vergissen.
Je kunt zijn wie je wilt. Als je videogames wilt spelen, zou je dat moeten doen. Laat andere mensen niet beslissen wie je hoort te zijn. Ze weten niet wie je bent.