Het seksismedebat in de game-industrie

Inhoud

• Het gevoelige onderwerp
• Een basislijn voor discussie
• Seksisme en Tropes in Gaming
• Feminisme, Radical Feminism en Game Criticism
• Een startpunt
• Dus, voor een beginpunt, laten we wat ideeën verspreiden voor een productief gesprek over moeilijk te behandelen onderwerpen in de game-industrie en cultuur.

Het gevoelige onderwerp

Ik ben er vast van overtuigd dat dit artikel ten minste één persoon boos maakt, en daar ben ik OK mee. Echter, voordat je van het handvat vliegt, geachte lezer, probeer het artikel tot het einde met een open geest te lezen. Het lijdt geen twijfel dat personages in games beter vertegenwoordigd kunnen zijn, net zoals er geen twijfel over bestaat dat gelijkheid een waardevol doel is om naar te streven. Het huidige debatklimaat is echter inherent destructief.

Dit artikel is geen poging om het probleem van stereotypering en / of seksisme bij gaming op te lossen of om het bestaan ​​ervan te ontkennen. Ja, er zijn problemen met de manier waarop personages worden afgebeeld in videogames, maar deze problemen zijn er ongeacht ras of geslacht. In plaats daarvan hoop ik lezers te betrekken bij productieve, constructieve debatten om een ​​platform voor discussie op te zetten dat niet begint met het demoniseren van 50% van de bevolking of het afbreken van de werken van anderen.

Een basislijn voor discussie

Ik denk dat de initiële basis voor elke discussie moet beginnen met respect. Als we niet respectvol met elkaar kunnen omgaan, kunnen we net zo goed onze hoed ophangen en naar huis gaan, stoppen met spelen en spelen en entertainment, en gewoon ons hoofd schudden naar de zielige staat van de mensheid. Discussies zoals deze zouden moeten plaatsvinden, via hen kunnen we verbeteren. Als ze echter destructief van aard zijn, verbeteren ze niets.

Respect betekent dat we niet afbreken, maar in plaats daarvan bouwen we op. Het betekent dat we geen motieven impliceren waar geen bewijs van dergelijke motieven bestaat. We lijken niet beledigd te zijn of aanstoot te geven, maar eerder te willen begrijpen en begrijpen. Zonder dit kan er geen vooruitgang zijn.

Het tweede deel van die baseline moet komen in de vorm van tolerantie en begrip. Er is nooit een game gemaakt of bedoeld voor jou. U bent niet het enige publiek van de videogamesector. Ongeacht je persoonlijke smaak, politieke of ideologische overtuigingen en ongeacht je morele waarden, heb je niet het recht om die door te zetten naar andere mensen of te eisen dat ze die delen.

Seksisme en Tropes in Gaming

Ik wil hier herhalen dat er geen enkele twijfel bestaat over het feit dat er sprake is van ongelijkheid tussen de geslachten wat betreft karakterrepresentatie. Ik twijfel ook niet aan een deel van de bevolking, of de productie- of consumptiekant van het huis eigenlijk seksistisch is. Dat geldt evenzeer voor beide geslachten. Er zijn vrouwen die mannen net zo haten als mannen die vrouwen haten. Wat in twijfel is, is hoeveel van de vooringenomenheid het opzettelijk is, hoeveel daarvan een afspiegeling is van de algemene spelcultuur versus de cultuur van de wereld als geheel, en hoe eenzijdig is.

Ik ben er zeker van dat velen van jullie het hele Anita Sarkees-incident hebben bekeken, hebben gelezen of er in ieder geval van hebben gehoord, waardoor ik me beschaamd voelde om mezelf een gamer te noemen. Ten eerste vind ik het niet prettig om onder dezelfde paraplu te worden ondergebracht als de kleine schokken die haar lastig vielen voor wat ze probeerde te doen, en twee, ik wil niet geassocieerd worden met mensen zoals zij die de behoefte voelen om het werk van andere mensen afbreken om hun eigen politieke of ideologische agenda te bevorderen. Ik ben het ten zeerste oneens met hun acties en haar methoden en vind dat ze allemaal een goede ronde van rake klappen verdienen in hun achterhoofd.

Vooral haar misbruik van het begrip tropen vond ik oneerlijk en vervelend. In een recente discussie met Raph Koster, de bekende ontwerper en auteur van boeken als 'A Theory of Fun', hebben we over dit onderwerp gesproken. Een van de onderwerpen die naar voren kwam, is de aard van tropes in het algemeen. Tropes zijn niet positief en ook niet negatief. Ze zijn niet voor of tegen niemand. Dat zijn ze gewoon. Het zijn stenografische karaktereigenschappen die het publiek onmiddellijk kan herkennen en die als literaire apparaten worden gebruikt om veel informatie in een korte hoeveelheid ruimte over te brengen. Kortom, het zijn stereotypen die we allemaal herkennen.

De twee belangrijke dingen over stereotypen is dat ze vaak genoeg waar moeten zijn om door het publiek te worden herkend en dat ze vaak worden overdreven voor effect. Dit maakt ze vooral handig in mediums waar je beperkte bandbreedte hebt om personagedetails te onthullen, bijvoorbeeld games, stand-up comedy, korte verhalen en muziek. In al deze media heb je een zeer beperkte hoeveelheid tijd en ruimte om je te wijden aan de ontwikkeling van personages, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een roman, langspeelfilm of televisieserie. Maar zelfs in die media is het gebruik van tropes onvermijdelijk omdat alles is een trope. Dus beweren dat schrijvers moeten schrijven zonder hun toevlucht te nemen tot tropes, is hetzelfde als zeggen dat koks moeten koken zonder hun toevlucht te nemen tot ingrediënten.

Een ander belangrijk aspect om te herkennen is dat er tropen zijn die voor iedereen gelden, ongeacht leeftijd, geslacht of geslacht, en ze worden allemaal royaal gebruikt in de popcultuur. Neem bijvoorbeeld enkele van de volgende hoofdstukken over andere mensen dan alleen vrouwen (kijk gerust op tvtropes.org):

• Mannen zijn de 'Expendable Gender' (heren)
• Closer to Earth (Minorities)
• Magical Native American (minderheden)
• White Knighting (Heren)
• Opofferingsleeuw (over het algemeen mannelijk)
• Vieze oude man
• Valse tanden Tomfoolery
• De Al Bundy
• De kale zwarte leider Guy
• The Bastard Bastard
• The Bastard Boyfriend

De lijst kan dagenlang doorgaan. Het punt is, niet alle tropen zijn tegen vrouwen, zelfs niet de meesten van hen. Wat nog belangrijker is, ze zijn niet inherent SLECHT. Dus, voor mij tenminste, valt het hele concept van 'tropen tegen vrouwen' uit elkaar. De tropen bestaan ​​inderdaad en weerspiegelen misschien op een bepaald niveau de houding van de samenleving. Waarschijnlijker is echter dat ze daadwerkelijk reflecteren maatschappij zelf op een overdreven gedramatiseerde manier, overdreven gebruik om te wijzen op de dwaasheden van de trope zelf. Kortom, toen je Steve Urkle bekeek en hem met je andere intelligente vrienden vergeleek, besefte je dat ze geen kastfreak-wacko's waren die hun huis blies terwijl ze mysterieuze experimenten uitvoerden, maar eerder gewoon normale, hoogst intelligente mensen waren. Het was de juxtapositie van de fantasie met de realiteit waardoor het besef toesloeg. De show benadrukte dat feit later zelfs door het personage in Stephan te veranderen.

Feminisme, Radical Feminism en Game Criticism

Voordat ik aan dit deel ga beginnen, nodig ik je uit om de verschillen tussen feminisme en radicaal feminisme op te zoeken. Veel zelfbenoemde feministen passen binnen de oorspronkelijke definitie en zoeken de doelen die daarin worden verboden. Zoals elke politieke of ideologische groep heb je echter je radicalen. De radicalen zijn dramatisch anders omdat ze in het algemeen nogal extreme acties bepleiten die niet in verhouding staan ​​tot de vermeende 'misdaad'. Ze zijn ook berucht omdat ze nogal inventief zijn in hun propaganda, die afwijzend staan ​​tegenover iedereen die het niet eens is met hen (inclusief de groep die ze geacht worden ironisch te ondersteunen) en die overduidelijk krankzinnig zijn.

Helaas weet ik niet zeker welke categorie critici als Sarkees vallen. Ze lijkt intelligent genoeg, maar door een aantal van haar vroegere associaties met bekende radicale feministische organisaties zoals Bitch Magazine, Ik vind het heel moeilijk om haar op het eerste gezicht te beschouwen als gewoon het zoeken naar gendergelijkheid. Meer ter zake, ik vond dat ze intellectueel oneerlijk was. Dit gedeelte gaat echter niet over haar, het gaat erom dat je persoonlijke ideologieën je oordeel vertroebelen wanneer je zogenaamd iets probeert te 'verbeteren'.

Neutraal zijn is misschien een van de moeilijkste dingen in de wereld om te doen. Het vereist dat je in staat bent om ooit perspectief te bekijken en het te zien voor wat het werkelijk is, en om een ​​rationele beslissing of suggestie te nemen op basis van de beste beschikbare informatie.

Wanneer we games bekritiseren, doen we dat vaak vanuit emotioneel oogpunt. Overweeg een paar minuten de enorme terugslag die EA heeft gemaakt over hun recente debacle. Er is vandaag geen game op de markt die bugvrij werd verzonden en waarvoor geen patch nodig was toen je hem voor het eerst installeerde of kort daarna, en nog minder een MMO die niet door geboortewee loopt. Dus, hoewel er zeker veel geldige punten zijn voor de klachten, zijn de meeste van hen eenvoudige emotionele reacties van de knie-ezel die zullen afsterven terwijl het spel stabiliseert. Dit is precies wat we zagen met Diablo 3.

Wanneer we ingaan op enkele van de diepere onderwerpen van videogames, wordt het zoveel moeilijker om neutraal te blijven omdat velen van ons emotioneel zijn geïnvesteerd in games. Dat is onderdeel van wat ons gamers maakt en ons zo veel van hen laat houden. Aan het begin van het artikel zei ik dat onderwerpen als seksisme, vooral degenen die emotioneel geladen zijn, vanaf het begin met respect moeten worden benaderd. Iemand een dierbare jeugdherinnering noemen, een 'Fighting F * ^ $ -speeltje' of een 'slet' is een klap in het gezicht, er is niets respectvol aan, met name wanneer deze personages nooit op die manier werden afgebeeld.Ook zo iemand een racist of een seksist noemen slordig omdat ze kritiek hebben geleverd op een favoriet spel van jou is ook behoorlijk waardeloos en respectloos.

Een startpunt

Dus, voor een beginpunt, laten we wat ideeën verspreiden voor een productief gesprek over moeilijk te behandelen onderwerpen in de game-industrie en cultuur.

• Verwijs niet naar mensen, ideeën, producten of games met pejoratieven. De Engelse taal is enorm en er zijn veel geldige kritieke woorden die kunnen worden gebruikt in plaats van F * ^ & Toy & Jew B & * ^%.
• Neem geen toevlucht tot Ad Hominem Attacks - Als je je punt objectief kunt bewijzen zonder het individu aan te vallen, houd je je keel dicht omdat je geen idee hebt.
• Maak geen mensen, ideeën, producten of games laster. De bewijslast voor uw verklaringen ligt bij u, en u moet zeker uw beweringen ondersteunen met koude harde feiten. Als je niet kunt bewijzen dat de ontwerper vrouwen haat, doe dan niet de claim.
• Probeer af te zien van stereotypen - Niet alle mannen zijn seksistische varkens, niet alle vrouwen horen thuis in de keuken, niet alle jocks zijn dom, niet alle meisjes houden van roze, niet alle jongens houden van geweren en geweld, en niet alle mooie vrouwen zijn hoeren.
• Wees een doel - Neem jezelf en je mening uit de vergelijking. Meningen zijn als klootzakken, iedereen heeft er een en ze stinken allemaal. Wees objectief. Als u denkt dat er iets mis is, zeg het dan en leg uit waarom, in gedetailleerde objectieve terminologie.
• Wees constructief - Als u geen oplossing of idee hebt dat mogelijk inzicht geeft in een mogelijke oplossing, moet u het probleem niet oplossen. Als je iets te zeggen hebt dat waarde toevoegt aan het gesprek, deel het dan op een beleefde manier.
• Wees eerlijk - Als je jezelf gaat identificeren met een groep of ideologie, wees er dan eerlijk over. Wanneer je onder valse voorwendselen werkt, doorbreek je wat anderen hard hebben gewerkt om te bouwen. Als je een gelijke behandeling voor iedereen wilt, wees dan een humanist. Als je een voorkeursbehandeling wilt, wees er dan eerlijk over en lijn jezelf daarop in.