Inhoud
Weinigen weten misschien de horror-klassieker van John Carpenter Het ding, uitgebracht in 1982, kreeg een direct vervolg - in de vorm van een videogame. Ontwikkeld door de inmiddels ter ziele gegane Computer Artworks en uitgegeven door Konami en Vivendi Universal, Het ding werd uitgebracht op pc, Xbox en PlayStation 2. Ondanks dat het zowel kritisch als commercieel goed werd ontvangen, is het spel sindsdien niet meer beschikbaar op een ander platform.
Mijn eerste kennismaking met het spel was rond het begin van 2002, toen ik erover las in een tijdschrift. Omdat ik een enorme horrorfan was, voelde ik me meteen aangetrokken tot Het ding, ook al wist ik op dat moment niets over de film; Ik herinner me levendig een promotioneel screenshot waarin het hoofdpersonage, Blake, twee wapens hanteert en een zwaar misvormd wangedrag in de strijd aangrijpt. Ik was enthousiast om dit spel te spelen en kreeg het kort na de release, een spel dat ik in mijn vroege tienerjaren niet had gespeeld (het spel heeft de classificatie M). Gelukkig vond mijn moeder het niet erg (bedankt, mama). ik hield van Het ding in die tijd, maar gedurende 15 jaar snel vooruit - doet het de film recht?
Waar was je kind?
Het verhaal begint kort na de gebeurtenissen van de film uit 1982, terwijl een klein team van Amerikaanse Special Forces arriveert bij de overblijfselen van Outpost 31. Met Captain Blake op de voorgrond, die je tijdens het spel onder controle zult houden, wordt het team naar de enquête gestuurd het kamp op zoek naar potentiële overlevenden en aanwijzingen over wat de ondergang van het kamp zou kunnen hebben veroorzaakt. Het verhaal biedt niet veel inhoudelijke inhoud, maar het is een goede manier om je door veel verlaten locaties, zowel vertrouwd als nieuw, te leiden, waaronder Outpost 31 en Thule Station. Er wordt ook naar vele personages, evenementen en objecten uit de film verwezen, waardoor er een sterke band ontstaat tussen zowel de film als de game, en op meesterlijke wijze de indruk wordt gewekt van een enkelvoudig, samenhangend universum.
Het ding is een third-person shooter gemengd met een aantal basis squad-commando's. Je team bestaat, afgezien van Blake zelf, uit idioten; drie soorten idioot - de soldaat, de ingenieur en de hospik. Soldaten zullen voor het grootste deel doen alsof ze vijanden schade toebrengen terwijl je al het harde werk doet. Technici kunnen deurmechanismen en hack-terminals ontgrendelen. Medics kunnen Blake of een ander teamlid genezen, maar ze kunnen zichzelf niet genezen (de ironie) en zullen snel in een zenuwinzinking raken als ze zelfs een kleine dreiging krijgen. Ze zijn allemaal vatbaar voor angst en hebben een bepaalde drempel voor geestelijke gezondheid. Als je hun mentale welzijn niet te lang aanspreekt, kunnen ze een bedreiging vormen voor hun kameraden of zelfs zelfmoord plegen. Veel van deze gebeurtenissen hebben echter een script, dus verwacht niet dat ze allemaal zullen worden bewaard. Opdrachten kunnen worden uitgegeven op basis van hun mogelijkheden, naast een paar eenvoudige zoals blijf of volg. Ze zullen echter niets doen tenzij ze u vertrouwen. Vertrouwen kan worden verdiend door het geven van wapens of munitie aan teamleden, en ook ... het bewijs leveren dat je nog steeds een mens bent.
Niemand vertrouwt nu iemand
Relatief vroeg in de game, krijg je wat bekend staat als de Blood Test Kit. Hiermee kun je controleren of een squadronlid is overgenomen door een buitenaardse entiteit. Als de injectiespuit explodeert, bereid je dan voor op een gevecht, omdat het degene die getest wordt, triggert om over te schakelen naar een Walker - een verminkte buitenaardse vorm die ongeveer op een mens lijkt - en iemand in zicht aan te vallen.Je kunt de kit ook op jezelf gebruiken om te bewijzen dat je nog steeds mens bent en daardoor het vertrouwen van je squadron krijgt.
Combat vormt een groot deel van het spel en is behoorlijk, zij het onjuist. Het grootste probleem komt van het onvermogen om te richten; zodra een vijand in de buurt is, verschijnt er een richtkruis omheen en hoef je alleen maar in die richting te wijzen en te schieten. Sommige kogels raken, andere niet; schieten in korte bursts lijkt nauwkeuriger te zijn. Je kunt alleen goed richten als je in de first-personmodus bent, om moeilijk bereikbare vijanden te doden, maar je kunt niet in deze modus bewegen en daardoor kwetsbaar worden. Dit alles, gelukkig, belemmert de voortgang niet, omdat de meeste vijanden, afgezien van bazen, vrij gemakkelijk in de omgang zijn. Er zijn echter de al genoemde Walkers en ze zijn iets complexer. Ze zijn er in verschillende soorten, elk meer misvormd dan de vorige, en vereisen over het algemeen dezelfde strategie. Het doel is om hun gezondheid laag genoeg te maken met geweerschoten, aangegeven door het richtkruis dat rood wordt en vervolgens af te werken met een brandwapen - een vlammenwerper doet het goed. Al dat overwogen, gevechten zijn niet slecht, het is niet saai, het is gewoon heel simplistisch en het is onwaarschijnlijk dat je het uitdaagt of de voldoening van de overwinning brengt.
Laatste gedachten
De strijd is dus middelmatig en het verhaal dient vooral als een gelegenheid om enkele bekende locaties opnieuw te bezoeken en, tot op zekere hoogte, de sfeer van de film te ervaren via een interactief medium. Wat het spel onderscheidt, zelfs vandaag, is de vertrouwensmonteur, die een kernprincipe is in het verhaal van John Carpenter. Je kunt nooit zeker weten of de man die je net een vlammenwerper hebt gegeven niet van plan is je uit elkaar te scheuren zodra de gelegenheid zich aandient. Bovendien zorgt de wisselende gezondheid van elke bondgenoot ervoor dat ze een aansprakelijkheid kunnen worden op een cruciaal moment, en je moet je daar altijd van bewust blijven. Deze mechanica, samen met zijn toewijding aan het bronmateriaal, zijn die plekken Het ding een van de beste op films gebaseerde videogames die ooit zijn gemaakt.
Misschien enigszins helaas, Het ding is alleen beschikbaar in fysiek formaat op dezelfde platforms waarvoor het oorspronkelijk is vrijgegeven. Het goede nieuws is dat een gebruikt exemplaar, voor beide platformen, uw budget niet te veel moet terugzetten. De game biedt ook een betere afsluiting van het algehele complot, mocht je dit wensen, en ondanks enkele van zijn tekortkomingen, raad ik het ten zeerste aan aan iedereen die van de film heeft genoten.
Heb je de film bekeken of de game gespeeld? Laat ons weten wat uw indrukken zijn in de onderstaande opmerkingen!