Grafrover 2013 introduceerde me bij het sterkste en meest heroïsche personage dat ik tot nu toe ooit heb gespeeld. Het beste deel is dat Lara niet zomaar een uit de oorlog geboren held is. Ze is tijdens de hele campagne in wezen bang uit haar gedachten. Maar dat is hoe haar kracht in karakter schittert. Zo bang als ze is, geeft ze de hoop niet op en stopt ze niet met vechten voor haar eigen leven en de levens van haar vrienden. Ze heeft een ongelooflijk sterke wil en verliest nooit moed.
Lara is op haar eerste expeditie als een storm haar verlaat en haar team schipbreuk lijdt op een eiland. Lara verdrinkt bijna tweemaal tijdens de storm voordat ze het eiland zelf bereikt. Dan wordt ze gekidnapt door een eilandbewoner en meegesleept in een bloedige grot vol met lichamen en skeletten en wordt ondersteboven opgehangen om op de dood te wachten. Ze ontsnapt door heen en weer te slingeren totdat ze losbreekt, naar beneden valt en op een metalen punt terechtkomt die haar helemaal van links naar rechts door de linkerkant van haar buik steekt. Ze scheurt de spike uit zichzelf. Dat is slechts het begin en het is niet het ergste. Lara wordt praktisch gemarteld tijdens haar overleving op het eiland. Ze wordt op een astronomisch aantal keren brutaal geslagen door zowel de omgeving als haar inwoners. Natuurlijk was ik tijdens dit alles degene in controle en Grafrover was een ongelooflijke ervaring vanaf de openingsfilm tot het einde van het spel.
Ik heb erg genoten van het verhaal. Het eiland wordt achtervolgd door de geest van de "Zonnekoningin"
Het zit al honderden jaren vast. Ze heeft het eiland vervloekt, zodat iedereen die in de buurt komt eraan vast komt te zitten, net als Lara en haar team. Tijdens het spelen van het spel kwam ik veel boekdelen, rollen en bewijs tegen van wat er op het eiland was gebeurd en hoe het allemaal begon. Maar het meest interessante voor mij was Lara zelf. Buiten de strijd zelf was er nooit een tijd dat ik geen persoonlijke band met haar voelde. Ik was niet bang voor mijn eigen leven, maar ik voelde altijd een dreigend gevaar voor de hare. Elke nieuwe wending of ontdekking op het eiland was altijd een volgende stap naar een bijna-dood ontmoeting. Accidental valt binnen van vervallen mijnen, of oude grotten, en dodelijke trips langs rivieren met sterke stroming. Dan is het eiland natuurlijk vol met mannen die hun geest verloren hebben toen ze gestrand waren en moordenaars zijn geworden.
Ik leerde ook iets meer weten over Lara's training als jager. Haar mentor, Roth, is met haar op haar eerste expeditie. Haar zus is ook op reis en wordt zelfs voor een groot deel de aandacht, hoewel niet zozeer op een persoonlijk niveau als een, "Save me" een. (Ik laat extra informatie weg vanwege spoilers.) Dus het lijkt een soort vakantie en een expeditie. Een van die eerste "We gaan op een gemakkelijk avontuur" om je op weg te helpen, maar het blijkt een gruwelijke ramp te zijn, een soort reis.
Ik moest zien waarom en hoe Lara niet alleen een eenzame avonturier werd, maar de meest ware overlevende die ik ooit heb gekend. Tegen het einde van het verhaal kreeg ik de indruk dat ze haar vrienden nooit in gevaar zou willen brengen en daarom zoekt ze de waarheid van alle dingen alleen. Ze wil meer weten over de wereld, over het verleden, over mystiek. Een honger naar kennis is alles wat ze heeft. Het is sterk en ze staat de mogelijke gruwelen van de wereld niet toe om haar te stoppen.
Met een mooie en sfeervolle soundtrack, geweldige stemacteurs, verbluffende beelden en enkele van de bloedigste gevechten die ik heb gezien, Grafrover is echt een uitzonderlijke ervaring. Veel toffe screenshots van mijn eerste en tweede playthrough.
Onze beoordeling 10 Een meeslepend mystiek verhaal en de meest actievolle vechtactie, dit is Tomb Raider.