Debatten zijn niets nieuws als het gaat om het onderwerp videogames. Of het nu gaat om de effecten van geweld met videogames, of pc-gaming beter is dan console-gaming, of Generation een van Pokemon is beter dan Generatie twee, je kunt er zeker van zijn dat er altijd iets is waar mensen over kunnen discussiëren als het games betreft.
Van tijd tot tijd was er een nogal onverwacht, nog aan de gang zijnde discussie over de vraag of de klassieke Nintendo 64 3D-platformer Super Mario 64 is een collectathon. Het korte antwoord dat dit ja is. Maar er zijn een paar speciale redenen waarom.
Hoewel de term collectathon vooral wordt gebruikt voor games in het 3D-platformergenre, kunnen niet alle games in het 3D-platformergenre worden beschouwd als collectathons. Bijvoorbeeld games zoals het origineel Sly Cooper en Crash Bandicoot vereisen geen grote hoeveelheden van een bepaald item voor de voortgang van de speler.
In Sly Cooper, alleen de sleutel die de deur opent naar de levelbaas is nodig, terwijl andere items optioneel zijn. En in Crash Bandicoot, de speler moet gewoon een heel level doorlopen om het af te maken. Deze 3D-platformspelers zijn in tegenstelling tot collectathons omdat ze de speler niet nodig hebben om een hoop van hetzelfde item te verzamelen om vooruitgang te boeken.
Om als een verzamelronde te worden beschouwd, moet een game in het 3D-platformergreren ertoe leiden dat de speler een bepaalde hoeveelheid van een bepaald item verzamelt om nieuwe niveaus te ontgrendelen. In Super Mario 64, het vereiste item om nieuwe niveaus te ontgrendelen is de Power Star. Andere vergelijkbare voorbeelden zijn onder andere jiggies Banjo Kazooie, eieren in Spyro: Year of the Dragon, en meer recent, pagies in Yooka-Laylee en gatekeeper-munten in Snake Pass.
In Super Mario 64, de speler heeft maar één ster nodig om het level te voltooien, maar er kunnen andere sterren verborgen zijn op geheime plaatsen - en er zijn nog steeds meerdere sterren nodig om latere niveaus te ontgrendelen.
De meeste van deze spellen hebben ook een ander type valuta waarmee speciale, meestal optionele gebieden kunnen worden ontgrendeld waar meer van het vereiste item kan worden verkregen. De valuta die wordt gebruikt in Super Mario 64, bijvoorbeeld, zijn traditionele munten.
En terwijl Super Mario 64 heeft misschien ook een verbeterde Nintendo DS-versie, maar beschikt nog steeds over functies die de theorie van de collectietafel bewijzen. Het aantal verkrijgbare machtssterren werd verhoogd van 120 naar 150, en voegde 30 extra sterren toe voor completisten. Natuurlijk, extra speelbare personages, verbeterde graphics, licht gewijzigde parcoursen, mini-games en een multiplayer-modus kunnen geweldige nieuwe functies zijn, maar ze veranderen de kern van de game niet.
Dat zou je sindsdien kunnen zeggen Super Mario 64 spelers hoeven niet elk item op een niveau te verzamelen zoals in andere, soortgelijke spellen, het is technisch gezien geen collectathon. Maar spelers moeten nog steeds meerdere sterren verzamelen om latere niveaus te ontgrendelen. In feite vermeldt de meerderheid van lijsten, artikelen en forumthreads op het internet die over collectathons spreken altijd Super Mario 64 als een van de besten.
---
Of Super Mario 64 is een verzamelmoment of niet, het is niet een van de meest besproken videogamethema's, maar het is op zijn minst een interessante. Vanwege spellen zoals Yooka-Laylee en Snake Pass We zijn vrij recent uitgebracht en het is mogelijk dat we meer games gaan zien die ons doen twijfelen aan wat een 3D-platformer echt een collectathon maakt.
Do u denken Super Mario 64 is een collectathon en wat denk je dat games nog moeten heten? Laat het ons weten in de comments!