Inhoud
- Het is alsof je een kunstwerk ziet dat geruïneerd wordt voor je eigen ogen ...
- Blizzard: A Fallen Titan
Het is alsof je een kunstwerk ziet dat geruïneerd wordt voor je eigen ogen ...
Ik kan niet zeggen dat ik echt de bedrijven in de game-ontwikkeling de schuld geef die groot worden en naar verdere successen zoeken via een uitgever, maar zoals veel mensen weten, is de keuze om samen te werken met een nog grotere uitgever vaak de doodsteek voor dat bedrijf. Het bedrijf zelf hoeft niet per se te sterven, maar de games die ze uitbrengen, verliezen dat beetje degelijkheid, dat niveau van unieke details dat bestond voordat de uitgever het overnam.
Laten we eerlijk zijn, het doel van een uitgever is om een breder publiek te bereiken dan een bedrijf momenteel is. Maar om dat te doen, moeten de gemaakte games een beroep doen op bredere speelstijlen, verhaalbelangen en andere voorkeuren. Helaas plaatst dit de ontwikkelaar in een plakkerige situatie, omdat ze nu echt hun spel moeten generaliseren.
Dit is zo jammer, want op een gegeven moment maakte het bedrijf geweldige games met één platform die ongelooflijk goed werkten op dat platform. Alle monteurs waren uitdagend en boeiend; ze vereisten dat je echt nadenkt. Maar toen kwam er een grote uitgever en werd het spel geporteerd naar andere platforms; het werd eenvoudiger en sprak een groter publiek aan. Dit is veel gebeurd, maar het beste voorbeeld dat ik kan bedenken is Sneeuwstorm, de koningen van uitverkoop.
Blizzard: A Fallen Titan
Hoewel ze nu al een tijdje bij Activision zijn, vond ik het een goed moment om nog eens goed naar het geweer te kijken dat ze zelf in de voet hadden geschoten. In het licht van Diablo 3 die uitkwam voor de Xbox 360 en PS3, wilde ik mensen informeren over wat grote bedrijven doen met uitgevers.
Toen Diablo 3 in oprichting was, was het bijna voltooid in ongeveer de helft van de tijd dat het daadwerkelijk duurde. Dit was het product van een dochteronderneming van Blizzard, bekend als Blizzard North of Condor. Dit waren de originele makers van de eerste twee Diablo-spellen, aangevoerd door David Brevik. Toen dit team bijna klaar was, was de uitgever en eigenaar op dat moment, Vivendi, niet tevreden met hoe het spel vorm kreeg. In 2005 werd aangekondigd dat Blizzard North zou worden ontmanteld. Jay Wilson werd toen benoemd tot hoofd van de ontwikkeling en Activision kocht later Blizzard en trad op als de uitgever.
Terwijl Diablo 3 de nieuwe ontwikkelmethodes uiteenzette die werden beschreven door Jay (die nog nooit eerder aan een Diablo-spel had gewerkt), werd het spel een schaduw van wat het had kunnen zijn. En naarmate de invloed van Activision meer en meer duidelijk werd, voelden de die-hard fans zoals ik de last van de veranderingen toen het vaardigheidssysteem enorm werd gekapt.
Nu de eigenaren van Blizzard alleen om de inkomsten van de game geven, zien we dingen als de echt geld veilinghuis waar je betaalt om te winnen en Blizzard neemt een deel. We zien vereenvoudigde besturingselementen die eenvoudig kunnen worden toegewezen aan een gamecontroller, zodat de game opnieuw kan worden uitgebracht voor de console. En we zien een game waarvan het verhaal, de moeilijkheidsgraad en boeiende mechanica zijn weggerukt, zodat meer mensen het kunnen kopen en Blizzard / Activision betere kwartaalrapporten kan weergeven.