Inhoud
- Objectief, Flappy Bird was een vreselijk spel.
- Natuurlijk deed de gokcommunity wat het vaak doet in situaties als deze: we stapelden zich op.
- Het verschil is hier behoorlijk groot.
- We zouden ons de volgende Myamoto of Kojima hebben kunnen ontnemen door te weigeren te nemen Flappy Bird zoals het is - een mobiel spel voor mobiele telefoons.
De meerderheid van de gamers is een liefhebbende, accepterende, liefdadigheidsgroep. Omgekeerd zijn ze hyperkritiek, humoristisch en als geheel liefde zich opstapelen wanneer ze iets zien dat ze niet leuk vinden. Dit gebeurde begin deze maand, toen een kleine indie-ontwikkelaar uitschakelde Flappy Bird.
Objectief, Flappy Bird was een vreselijk spel.
Het gebruikte gescheurde kunst en het was moeilijk om je uit je dak te gooien. Als journalist voelde ik me gedwongen om te zien waar al het rumoer over ging, dus ik downloadde het, speelde het gedurende 15 minuten en verwijderde snel de sucker omdat ik genoeg had gezien.
* Letterlijk alles wat ik zag toen ik het spel speelde. *
Vreemd genoeg, Flappy Bird ging meteen van start, maar legitieme gamers (waaronder ikzelf) begrepen niet waarom. Dit inspireerde een absolute shitstorm om te regenen op de maker van Flappy Bird, Dong Nguyen, die de hitte blijkbaar niet aankon - omdat hij uiteindelijk de game neerlegde en zei dat het zijn leven verpestte. Kort hierna zei Nguyen dat hij klaar was en nam het spel van het internet af.
Natuurlijk deed de gokcommunity wat het vaak doet in situaties als deze: we stapelden zich op.
Mensen schold op Nguyen van Twitter naar de prikborden van veel spelsites. Toen ik dit zag, kon ik niet anders dan denken aan een andere keer dat zoiets als dit was gebeurd met Phil Fish, de maker van Fez.
*Wacht wat?*
Als je het je niet meer herinnert: Fish had de reputatie om van het handvat te vliegen en bizarre aanvallen van depressie en woede aan te gaan bij het nemen van kritiek voor zijn spel. In plaats van te kalmeren, bleven velen in de gemeenschap vissen volgen totdat hij stopte. Ik denk niet dat dit een heel geschikte reactie was voor Fish om te nemen, maar hij had het gevoel dat dit de enige manier was om eraan te ontsnappen dat hij werd verleid om te proberen te creëren. Ik begrijp ook dat Fish niet altijd gemakkelijk was om mee om te gaan, maar als gemeenschap weigerden we onszelf alleen maar van een getalenteerde ontwikkelaar die een briljante game maakte. Nu zien we nooit meer iets van Mr. Fish. Bedankt Internets!
Het verschil is hier behoorlijk groot.
Nguyen is duidelijk geen eersteklas geniale ontwikkelaar, maar hij heeft iets gemaakt dat bekendheid verwierf (wat meer is dan de meeste mensen kunnen zeggen). Nguyen buigt ook met een flinke dosis gratie - hij heeft gezegd dat hij zich nog steeds zal ontwikkelen en deze ervaring heeft gaming voor hem niet verpest. Maar toch denk ik dat we hier als gemeenschap iets aan moeten onttrekken.
* De beoordeling van deze gast is nog steeds minder professioneel dan deze dame. *
Ik zag een review van Flappy Bird die als volgt luidt:
"FUCK THIS GAME!
SCORE: F "
Iedereen die ooit iets heeft gemaakt, groot of klein, weet dat het een enorme slag voor het ego is om opbouwende kritiek op een stuk te krijgen. Om op te stapelen, is het een schop in de lies om constructieve kritiek op een stuk te krijgen, en dat is iets waar de gaming-gemeenschap van gedijt. Denk hieraan na:
We zouden ons de volgende Myamoto of Kojima hebben kunnen ontnemen door te weigeren te nemen Flappy Bird zoals het is - een mobiel spel voor mobiele telefoons.
Misschien moeten we in de toekomst mensen belonen die de tijd hebben genomen om ons te vermaken met games, ook al zien we ze als tijdverspillers. Misschien moeten we de reling redden voor games die werkelijk werk niet. Maar Flappy Bird deed wat het moest doen, en iedereen verbrak het ongeacht.
Wat is het gekste dat je ooit hebt gezien, dat gamers bijna zonder reden uit elkaar halen? Laat het me weten in de comments hieronder!