Inhoud
Perfect Dark is een veelgeprezen First-person Shooter die in 2000 werd uitgebracht. Na enorm succes begon een prequel in 2001. Deze prequel was oorspronkelijk gepland voor een Nintendo Gamecube-release, maar in plaats daarvan gebeurde dat niet. Nadat de Gamecube-release niet had plaatsgevonden, werd deze geschreven voor een originele Xbox-release en dat gebeurde niet eens. Uiteindelijk werd de game uiteindelijk in 2005 op de Xbox 360 uitgebracht en dienovereenkomstig genoemd Perfect Dark Zero.
Het origineel Perfect Dark kreeg van critici high-to-mid 9s en werd aangeprezen om nog beter te zijn dan Goldeneye 007, Het vorige FPS-aanbod van Rareware. Perfect Dark introduceerde intelligente AI in een complexe set met meerdere spelers die werd voorgesteld als zijn tijd vooruit, een meeslepende campagne en een meeslepend, complex plot. Helaas, Perfect Dark Zero heeft niet dezelfde lovende kritieken gekregen. Hoewel recensies overwegend gunstig waren, gaven sommige critici het spel bovengemiddelde beoordelingen, en fans van het origineel waren deze keer minder goed dan warm. Nog erger was de openheid binnen de medewerkers van Rareware met betrekking tot hun mening over het voltooide spel. "Als de serie zou overleven, leek het relatief voor de hand liggend dat het origineel moest worden gevolgd Perfect Dark's formule."
(De hoofdrolspeler van Perfect Dark, Joanna Dark in het originele spel)
Na de release van de game, Perfect Dark Zero's Volgens de geruchten zou de regisseur werken aan een Massive multiplayer Online-game, Cascade genaamd. Terwijl de regisseur daar mee bezig was, begonnen de managers en oprichters van Rare andere directe opties na te streven om de Perfect Dark serie in voortdurende ontwikkeling op de Xbox 360.
Een nieuwe schrijver en regisseur - de regisseur van Conker's slechte vachtdag - werd gekozen om een andere te schrijven Perfect Dark spel. Hij accepteerde het aanbod om voor een ander te schrijven Perfect Dark en onmiddellijk begon te werken met een team van ongeveer twaalf mensen "in een poging om ideeën en concepten in de praktijk te brengen." Het begrip van de nieuwe schrijver van de vorige spellen was een van de fouten met betrekking tot de twee aanbiedingen van de serie, dus een poging om de serie en protagonist werd verondersteld de juiste weg vooruit te zijn.
(Perfect Dark Zero's hoofdrolspeelster Joanna Dark)
Het vervolgverhaal
Afstappen van de mythische, graal-gerelateerde over-dramatisering van Perfect Dark Zero, dit moest Sciencefiction-georiënteerd zijn en een veel ernstiger aangelegenheid. "Omdat verraad en over het algemeen donkere thema's relatief vaak voorkwamen binnen de serie", was het de bedoeling om je te concentreren op hoe deze instanties de protagonist psychologisch zouden beïnvloeden. Met een zeker realisme dat misschien vluchtig in het origineel werd beschouwd, met Joanna Dark enigszins luchtig, bijna James Bond-achtig, leek dit logisch. Het werd ook noodzakelijk geacht om de jongere versie van Joanna Dark te vermijden Perfect Dark Zero, omdat ze in wezen redelijk gevoelig en naïef was.
In de versie die werd geschreven, was Joanna Dark ongevoelig en harder, verhard door haar jarenlange moorddadigheid, de Joanna Dark in de geplande game vertoonde veel emotionele littekens en psychologisch ongemak.Ze liep heel erg tussen de getrainde moordenaar en psychopathisch gedrocht.
Er zijn documenten geschreven met alles wat relevant is voor de centrale campagne van het spel; deze documenten bevatten niveaus, hoofdstukken en zelfs kleurenpaletten, zodat kunstenaars een goed beeld krijgen van de sfeer van podia. Het originele verhaal dat werd geschreven moest opwindende wendingen vertonen en ingewikkeld zijn in zijn structuur. "Bepaalde delen van deze geschreven campagne bevatten verrassend verraad en zelfs intrigerende onthullingen van de Perfect Dark universum. "Deze game was in feite een vervolg op de originele set enkele jaren na de gebeurtenissen van het origineel Perfect Dark.
Het verhaal slaagde erin vertrouwde verhalende elementen terug te brengen, waaronder de Skedar, een zeer geëvolueerde en agressieve reptielachtige buitenaardse soort die we tegenkwamen in het origineel Perfect Dark, evenals andere herkenbare buitenaardse wezens. De centrale protagonist zou rond de aarde reizen en zelfs de ruimte in terwijl ze een andere buitenaardse samenzwering onthult. Een eerste niveau document illustreert dat ze naar Caïro reist, graven verkent, dan Rusland en uiteindelijk, de ruimte in.
"De campagne werd beslist om een team van bondgenoten op te nemen dat groeit naarmate het spel vordert, inclusief namen van personages: Mia, Milton, Sable en Pennington." Uiteindelijk zou Joanna Dark worden vergezeld door haar maatje Elvis, een buitenaards wezen van het origineel Perfect Dark. Interessant is dat de schrijver van de game stelde dat Elvis onnoemelijk Joanna Dark zou hebben verraden, uiteindelijk tot grote verbazing van fans van het origineel. In de realiteit van de game is de technologie aanzienlijk gegroeid, waardoor een volledig veilige ruimtevaart mogelijk is. "Rusland is Saturnus gaan onderzoeken, en de protagonist, nieuwsgierig naar hun intenties, onderzoekt hen." Een nieuw personage, bekend als prins Vox, is de dreigende antagonist achter de schermen.
Iets later in de campagne beseft Joanna Dark blijkbaar dat de Russen buitenaardse activiteiten hebben blootgelegd op Titan, de grootste maan van Saturnus. "Onder de oppervlakte van deze ijzige omgeving, is er blijkbaar een oude beschaving die de Russen consequent onderzoeken." Nadat Joanna Dark korte tijd gevangen zit in een goelag, een Sovjet dwangarbeidskamp, ontsnapt ze en infiltreert ze een geplande expeditie naar Titan. Deze in het geheim opgeslagen spaceshuttle neemt Joanna Dark mee naar een ruimtestation dat om de maan draait; "dit ruimtestation, bekend als OSB Huygens, is eigenlijk een verwijzing naar Christian Huygens, de wetenschapper die Titan heeft ontdekt."
(Een weergave van een raketwerper in het voorgestelde vervolg)
"Na de reeks ruimtestation convergeren Joanna Dark en haar metgezellen op het oppervlak van Titan en navigeren ze onder het bevroren landschap om de mysterieuze beschaving bloot te leggen." Na enig onderzoek ontdekt Joanna Dark uiteindelijk dat dingen niet zijn zoals ze lijken en het verbergt een vreselijk geheim - Titan is eigenlijk de Aarde van de toekomst. "Ongeveer vijftig jaar na Joanna's tijd wordt de aarde aangevallen door buitenaardsen met behulp van black hole-technologie;" dit katapulteert de Aarde miljarden jaren terug naar een periode dat de Aarde veel dichter bij Saturnus staat. De aarde wordt helaas in zijn baan getrokken en bevriest.
Een andere opmerkelijke gebeurtenis die optreedt is de onthulling van de identiteit van de antagonist prins Vox. Prins Vox is eigenlijk de hoofdpersoon, Joanna Dark, uit de toekomst - een vijftig jaar oudere versie, vermomd als een man. "Het is tijdens deze intrigerende onthullingen dat Joanna Dark terug zou komen naar de oppervlakte voor de laatste campagnemissie." Hier, misschien net zo opmerkelijk, onthult één van Joanna's metgezellen, Mia, dat ze Mr Blonde is, een personage uit de originele Perfect Dark die zichzelf vermomt als een man, maar in feite een buitenaards wezen is dat bekend staat als een Skedar. "Het verhaal van Mr. Blonde blijft grotendeels onbekend, in het origineel Perfect Dark, hij keert terug als een van de laatste overgebleven Skedar om zijn wraak te nemen. "
(Nog een weergave van een raketwerper)
"Naarmate de zaken vorderen, worden Joanna's overgebleven metgezellen snel gedood en wordt ze zelf ernstig gewond en in een kritieke toestand achtergelaten." In de afsluitende film verlaat Mr Blonde in een Maya ruimteschip, een buitenaardse vliegende schotel, de protagonist achterlatend voor haar vermeende ondergang op het oppervlak van Titan. "De laatste scène laat Joanna Dark zien met uitzicht op de horizon met Saturnus in de verte." Het was niet bepaald bepaald hoe Joanna Dark het einde overleeft, maar een ontwerper zei dat ze misschien geavanceerde technologie zoals teleportatie had gebruikt. De schrijver / regisseur zei echter dat ze misschien realistisch gezien de ondergang van de planeet heeft veroorzaakt in plaats van hem om te keren; "een tragische self-fulfilling prophecy, die over het algemeen niet goed zou zijn afgelopen voor Joanna Dark."
"Alle bovenstaande gebeurtenissen waren gekoppeld aan het project / potentiële spel, Perfect Dark: Core ", zoals het bekend was. Intrigerend genoeg was dit eigenlijk slechts een van de twee spellen die door de schrijver / regisseur werden voorgesteld; de tweede game stond bekend als Perfect Dark: Vengeance. "Elke release werd aangeprezen als een half van een overrompelend verhaal van een science fiction-epos. Elke ontwikkelde game was gepland om back-to-back te worden uitgebracht, met het proces van ontwikkeling volgens de Hollywood-films" shot " uit boeken, zoals Thij Hunger Games, Lord of the Rings enz.
De ontwikkeling
Met de technologie voor Perfect Dark: Core al grotendeels ontwikkeld - animaties, modellen enz. hoopten ze achteraf te ontwikkelen Perfect Dark: Vengeance. "De ontwikkelaars hoopten twee volledig uitgeruste functies te creëren die elk op zichzelf zouden staan met een bijbehorende multi-player-modus" die naast de campagne werd ontwikkeld. "De Perfect Dark: Core spel zou FPS mechanica hebben die de populaire franchises tart zoals Plicht. De wereld en stroom van de campagne moesten minder lineair zijn, waardoor er aanzienlijk meer onderzoek mogelijk was. "Gevechten werden geacht meer dynamisch te zijn, in tegenstelling tot scripted, waardoor spelers meer controle hadden.
"Prototypes werden getoond door een ontwerper die deze principes demonstreerde in actie: de ene toonde de protagonist op basis van op fysica gebaseerde, volledig onbeschreven interacties met de omgeving. Het personage kon de deuren openen en, als de tijd correct was, botsen met een vijand, tijdelijk kloppen ze over. " De protagonist kan ook een vlaag van melee-aanvallen in een combo ontketenen, leidend tot een finisher. "In Perfect Dark: Core, de filosofie leek te zijn dat schieten over het algemeen werd ontmoedigd, terwijl het vinden van manieren om de omgeving te gebruiken werd aangemoedigd. "Spelers zouden in staat zijn om de omgeving te gebruiken door het schieten van steunen die zware voorwerpen vasthouden die vijanden zouden neerhalen en verpletteren. Perfect Dark en zijn prequel, Perfect Dark Zerostealth werd ook als een te verkiezen optie beschouwd.
Verschillende gereedschappen en wapens werden ontdekt, inclusief standaard vuurwapens zoals geweren en jachtgeweren en een raketwerper, allemaal met volledig gerenderde, geanimeerde en gestructureerde modellen beschikbaar. Er waren ook ongebruikelijke granaten beschikbaar die de tijd konden vertragen. Maar de meest indrukwekkende toevoeging was een gemechaniseerd pak dat Joanna Dark kon besturen. "Tijdens bepaalde secties kon een dropship worden opgeroepen om de mech te laten vallen voor zwaar verdedigde gebieden.De protagonist kon zelfs de mech op afstand besturen, door hem eenvoudige commando's zoals 'attack' en 'follow' toe te wijzen." Het had de bijnaam Talbot; "dit was een knipoog naar een animator die aan het project werkte." Interessant is dat de Talbot als aanvankelijk vijandig ten opzichte van de speler is gegooid tot hij verslagen is - dan zou Joanna Dark het kunnen gebruiken.
(Renders van in-game wapens gemaakt voor het project)
(Een weergave van het gemechaniseerde pak van Talbot)
"De voorgestelde game werd als ultra-first-person beschouwd en introduceerde parkour-bewegingen zoals opknoping van richels en springen. Er werd ook een nieuw melee-systeem gepland en geïmplementeerd, evenals een camerasysteem voor een intenser, visceraler gevoel." Vanwege angst voor bewegingsziekte, hebben de ontwikkelaars veel tijd besteed aan het afstemmen en in balans brengen van het systeem van de eerste persoon totdat de bewegingen vloeiender waren. "De bewegingen van Joanna Dark zouden reageren op stimuli zoals explosies" en melee hits. Intrigerend: "ondanks het project waaraan ongeveer een jaar werd gewerkt, kreeg Joanna Dark nooit een in-game-personagemodel omdat de regisseur niet tevreden was met de concepten die de artiesten aanleverden." In plaats daarvan werd een vijandelijke soldaat gebruikt om aan te tonen welke animaties werden bewerkt.
"Perfect Dark: Core was in ontwikkeling tussen 2006 - 2007 met een steeds kleiner team naarmate de ontwikkeling vorderde. "Het was ongewoon dat het in die tijd niet was goedgekeurd voor productie. Al het team kreeg de vrijheid om hun ideeën te onderzoeken en deze te ontwikkelen tot aanpassingen, in om het groene licht te krijgen van Microsoft, de eigenaar van Rareware en bijgevolg van de uitgever. "Het personeel gaf in de tweede helft van het project toe dat het team gevaarlijk onderbemand was doordat artiesten vrij regelmatig werden losgelaten; dit leidde ertoe dat de overgebleven leden zich concentreerden op de ontwikkeling van een engine "en het oppoetsen van alle animaties. Uiteindelijk werd het team gereduceerd tot slechts een handjevol mensen" in een bewuste poging van Rareware om de ontwikkelingskosten te verlagen en het spel onder de radar te houden ", waardoor Microsoft het project niet kon afsluiten.
Annuleringsdetails
Maanden werden besteed aan pogingen om Microsoft te overtuigen van het potentieel van het spel en het kwam uiteindelijk neer op een ontmoeting met de oprichters van Rareware en de directeur van het spel. Ze werden vergezeld door vier mensen van Microsoft, waaronder de corporate vice president of entertainment. Tijdens de vergadering probeerde Rareware natuurlijk Microsoft te overtuigen van de creatieve verdienste van het spel, maar Microsoft was helaas niet overtuigd, "omdat ze geloofden dat er teveel Sci-Fi-games op de markt waren van hun first-party line-up, zoals Halo 3 en Oorlogswapens; "dit was een gebied dat ze blijkbaar goed hadden afgedekt en ze waren daar onvermurwbaar voor." Microsoft plaatste teleurstellende verkoopcijfers voor Perfect Dark Zero als een andere reden was het voorstel een risico. Het project werd afgewezen toen en daar en Perfect Dark's vervolg zou het niet zijn. "Alhoewel Perfect Dark: Core zou niet zijn, de technologie is gelukkig gebruikt voor een ander spel, Banjo Kazooie: nuts en bouten.
Na Perfect Dark: Core werd weggelaten, de overige leden creëerden twee nieuwe concepten om hun ideeën opnieuw te configureren. "Ten eerste was er een cartoonachtig spel met overdreven natuurkunde." Ten tweede was er een Survival Horror-game die werd voorgesteld met behulp van de reeds ontwikkelde parkour-elementen, zoals klimmuren, lopen over daken enz. "Om te ontsnappen aan monsters van andere dimensies." Beide projecten zoals de Perfect Dark sequels werden nooit geaccepteerd buiten hun pitches. "De directeur en andere centrale leden verlieten het bedrijf een paar jaar later."
Met dank aan DidyouKnowGaming?