Wat ik wou dat ik wist over gaming toen ik 20 was

Inhoud

• Je portemonnee zal nooit meer hetzelfde aanvoelen.
• Je weet dat het goed is om meer te slapen, toch?
• Beter internetten.
• Als je door de zombie-apocalyps wilt leven ... ken je omgeving.
• En tenslotte...

Hoewel het niet echt alles was dat sinds ik (en velen van jullie) de 20-jarige mark raken, voelt het al als een tijdperk en een dag.

Wat hadden we 5, 10, 15 jaar geleden? Kun je je voorstellen dat je nu je jonge ik onder ogen moet zien? Wat was je aan het doen? Diepgeworteld in het wervelwindleven van de undergraduate academia, net begonnen aan je nieuwe job-draaide-carrière, of ...?

De tijd glijdt soms voorbij zonder dat we het merken, en het enige dat nodig is, is een enkel opwindend moment om ons in geschrokken realisatie omhoog te laten kijken: een 12-jarige die vraagt ​​hoe het leven in de VS eruit zag vóór 9/11, 6-jarigen die het doel van een cassette-cassettespeler niet begrijpen ... 8-jarigen die niet begrijpen waar de apps zich op een GameBoy bevinden.

Stelt u zich eens die halcyondagen voor: DLC's? Wat is een DLC? Wat bedoel je met "wachten op een update"? Wat is een "gezichtsboek"?

Dingen zijn veranderd: sommige voor de betere, sommige ... niet zo veel. Maar het zijn niet alleen de dingen om je heen - je bent ook veranderd. En er moeten een paar dingen zijn waarvan je echt zou willen dat je terug kon gaan en het hoofd van je 20-jarige zelf zou binnendringen - niet dat ze het eigenlijk zouden doen luister.

Je portemonnee zal nooit meer hetzelfde aanvoelen.

Op een dag, niet zo ver in de toekomst, zul je leren dat games dat niet doen hebben om elk $ 50-60 te zijn ... en het zal naar je hoofd gaan. Er is geen ontsnappen aan. Wat is deze "stoom" die je vraagt? Nee, het is niet alleen voor Halfwaardetijd 2 meer ... het is zo veel beter.

Je weet dat het goed is om meer te slapen, toch?

"Baby's eerste MMO." Voor sommigen van ons zou er een Mylar-ballon moeten zijn met die in bladgoud en een zingende Hallmark-kaart aan de snaar. Misschien ben je misschien nog geen MMO's binnengekomen in je twintig, maar bijna iedereen die ooit een controller heeft opgepakt, begrijpt te veel gamen en te lang gamen.

Wat begon als de veelbelovende teaser van een miljoen World of Warcraft demo-cd's werden naar iedereen gemaild en hun oma veranderde in een generatie kinderen die altijd wakker bleven en Mountain Dew slokten en schreeuwende raid-oproepen via Vent-kanalen.

Tijdens zulke dagen van ons leven waren de belangrijkste gaming-uren tussen 9 uur 's nachts en ongeveer 6 uur' s ochtends. Misschien herken je alleen een zonsopgang, want dat was het teken dat je waarschijnlijk wat zou moeten slapen. Je hebt misschien enkele ochtendlessen gemist en de prof overgeslagen omdat je je guildies tijdens de avondlessen IMing.

Iemand, namelijk je moeder, heeft je waarschijnlijk gezegd dat dit zo is niet zoals je moet leven. Woorden als 'addict' en 'loser' zijn mogelijk in het rond gegooid. (zien Ben je een verslaafde aan videogames?)

Maar uiteindelijk negeerde je iedereen, had je een gekke tijd om te doen wat je leuk vond om te doen met andere mensen die je in sommige opzichten beter kenden dan je IRL-vrienden, en (hopelijk) niet uiteindelijk al je lessen hebt herhaald.

... Maar weet je, het moet voor 2 uur in bed liggen is ook heel redelijk. Die studielening betaalt zichzelf niet.

Beter internetten.

Ernstig.

Je gaat denken dat de jouwe goed genoeg is. Je kunt de oneven video streamen, mensen kunnen je een paar uur horen met je vrienden op Vent en ROFL-chopter.

Maar dat is het niet. Het zal nooit goed genoeg zijn. Op een dag zullen de woorden "Google Fiber" onuitwisbaar in je ziel worden gebrand als een van de verlangens van je ware hart ... en je wilt nog steeds niet in Austin wonen.

(zien 7 Essentials voor elke gamer)

Als je door de zombie-apocalyps wilt leven ... ken je omgeving.

Als marathons van laat op de avond van Resident Evil heb je iets geleerd, het is hoe je de ondoden kunt bedwingen. Maar je bent niet in Raccoon City, je zit vast in je hoogst-onverdedigbare twee verdiepingen met glaspanelen. Zo het doet geen pijn om een ​​beetje te weten wat er buiten je eigen vier muren gebeurt.

Maak een wandeling rond. Geniet van een zonsondergang. Ogle enkele mooie joggers. Zeg haar misschien zelfs dat je haar Mario-tatoeage leuk vindt en hé, kan je haar eens bellen?

In alle ernst, misschien hoef je niet de snelste manier in en uit je lokale Kwik-E-Mart (door het raam) te weten, maar je krijgt die luie botten van je in beweging en herinnert het leven buiten het scherm.

Als zelfs dat is een beetje te moeilijk om te doorgronden ... tijd om de DDR-mat uit te breken en je Sandstorm aan te zetten.

En tenslotte...

Online vrienden zijn geen tweederangsvrienden, alleen omdat je ze nog nooit eerder fysiek hebt ontmoet. Ze kunnen net zo goed voor je zijn als de mensen die je een beetje dichter bij huis hebt. (zien Vrienden die ik online maak, zijn nog steeds mijn vrienden) Het is prima om van ze te houden. Zij zijn geweldig. En ze denken dat jij ook behoorlijk goed bent.

Maak je geen zorgen 20-jarige mij. Je komt goed. (Je kunt die RIM-aandelen waarschijnlijk ook laten vallen. Stop terwijl je voor de boeg staat. Ik meen het serieus.)