Het is onweerlegbaar dat het debat over de vraag of videogames al dan niet als een kunstvorm kunnen worden beschouwd, een controversieel onderwerp is. Sommigen geloven dat dit het ultieme medium van expressie is, verschillende kunstvormen samenvoegt en interactief maakt. Anderen zijn van mening dat het beschouwen van videogames als kunst de werken van verschillende kunstenaars in verschillende gebieden devalueert. Hoewel videogames wettelijk erkend zijn als kunstvormen, wordt het debat nog steeds veel besproken. Persoonlijk ben ik van mening dat videogames vele prachtige kunstvormen combineren tot een ongelooflijk interactief stuk. Je kunt leren van en ervaringen opdoen met situaties waar je misschien nog nooit bent geweest. De kijk van het publiek op kunst en welke media als kunst beschouwd zouden moeten worden, varieert even breed als de kunstwerken in onze wereld.
In 2011 werd door het hooggerechtshof bepaald dat videogames moeten worden beschermd door het eerste amendement.
"Net als de beschermde boeken, toneelstukken en films die eraan voorafgingen, communiceren videogames ideeën - en zelfs sociale berichten - via vele bekende literaire apparaten ... en via functies die kenmerkend zijn voor het medium."
- Anthony Scalia, gerechtshof van het Hooggerechtshof
Zelfs juridisch beschermd als een kunstvorm, zien velen het artistieke karakter van videogames niet.
Mensen bekijken kunst op verschillende manieren en zonder opheldering van betekenis kan het moeilijk zijn om onderscheid te maken tussen de mediums. Jonathon Jones schreef voor The Guardian over de kwestie en verklaarde dat:
"... elke definitie van kunst is de reactie van een persoon op het leven." Elke definitie van kunst die deze innerlijke reactie van een menselijke schepper berooft, is een waardeloze definitie. "
Begrijpen dat dit een geldig punt is als dat is hoe u kunst bekijkt, is van toepassing, maar de basiscomponent van deze definitie is dat kunst een weerspiegeling van het leven is. Als je de mening van de beroemde toneelschrijver Oscar Wilde meent, geloofde hij dat 'het leven kunst imiteert, veel meer dan kunst het leven imiteert', met verschillende persoonlijke definities van kunst die onze kijk op videogames als kunst schaadt.
Dus als definities niet duidelijk zijn, is het moeilijk om te definiëren wat moet passen in de onstabiele definitie van kunst. Misschien kun je stellen dat er veel meer gevestigde vormen van kunst zijn en dat hun belang groter is. Het valt niet te ontkennen dat proza, zang en visuele kunst veel langer zijn gevestigd dan videogames. Dit betekent echter niet dat het geen kunstvorm is - videogames hebben eenvoudigweg niet de tijd gehad om het prestige van andere kunstvormen te winnen. Verder, wat zijn videogames maar een interactief medium dat bestaat uit proza, zang en visuele kunst? Hoewel niet elk videogame een meesterwerk is, maar ook niet elk boek. Wanneer videogames deze drie traditionele kunstvormen combineren en meesterlijk gebruiken, creëren ze een gevoelvolle ervaring.
Als we bijvoorbeeld met beeldende kunst willen beginnen, zijn er genoeg voorbeelden van videogames die visueel aantrekkelijk zijn. Er is geen echte stijl als het gaat om het visuele aspect van videogames. Je kunt een volledig realistische stijl hebben met een spel zoals niet in kaart gebracht en wordt weggeblazen door prachtig weergegeven landschappen. Of als alternatief een spel zoals Limbo heeft een eenvoudigere kunststijl, maar draagt de sinistere aard van het spel. Het is niet alleen hoe we de visuele stijl gebruiken, maar ook hoe het bijdraagt aan de toon van het spel. Wat overblijft van Edith Finch is een absoluut verbluffend spel en straalt een gevoel van stilte en mysterie uit, zelfs vanuit de kunststijl. De beelden komen overeen met het doel en het verhaal van het spel.
Hetzelfde kan gezegd worden voor het schrijven van een individueel spel. Niemand kon de kracht en de hartverscheurende aard van de opening voor hem ontkennen De laatste van ons. Het zette de hele toon voor het spel. Je begreep Joel's karakter en wist waarom zijn interacties met Ellie zwak waren aan het begin van het spel. Een spel met een goed verhaal doet hetzelfde wat elk stukje proza doet: het maakt dat je wilt doorgaan. Of je nu naar huis rent om het volgende hoofdstuk van het boek dat je aan het lezen bent te lezen of de volgende missie van het spel waaraan je bezig bent, voltooit, goed schrijven zorgt ervoor dat je het verhaal wilt voortzetten.
Daarnaast als je het eerste seizoen van TellTale's veelgeprezen speelt De wandelende doden, je zou weten dat aan het einde van het seizoen er geen droog oog was om gezien te worden. En hoe zit het met videogames die geïnspireerd zijn op een stukje proza? The Witcher 3 bereikte de legendarische spelstatus in 2015, met veel spellen, zoals Final Fantasy XV en Assassin's Creed Origins de wens om veel mechanica uit het gelijknamige spel te implementeren. The Witcher 3 had fantastisch bronnenmateriaal. (Ik kan de boeken ten zeerste aanbevelen aan iedereen die fan is van de serie.) Is het beter om bronnenmateriaal te gebruiken dat is gebaseerd op meer gevestigde kunstvormen? Nee, goed schrijven komt van het team die gepassioneerd zijn over het spel dat ze maken.
Ten slotte is de soundtrack. Lied is een ongelooflijk deel van de menselijke natuur. Volksmuziek is een bewijs van de levensduur van het nummer en wanneer een videospel de juiste soundtrack heeft, maakt het het verschil. Het leven is vreemd is daar een perfect voorbeeld van. Het heeft een soundtrack die de boodschap van het spel bevat, maar de tracks zijn op zichzelf kunstwerken. Ik heb zoveel games geïntroduceerd bij zo veel nieuwe artiesten Het leven is vreemd dat ik anders nooit had gevonden. Zelfs instrumentale muziek gecomponeerd voor een spel draagt een toon en een schoonheid erin, zoals de Assassin's Creed 2 instrumentaal openen. Het heeft een emotie en een doel dat een videogame zonder zou verliezen.
Wanneer je de combinatie van zoveel briljante kunstvormen hebt, hoe kun je dan niet rechtvaardigen dat videogames worden geclassificeerd als een kunstvorm?
"Videogames zijn ook de enige vorm van media die het mogelijk maakt om de artistieke ervaring te personaliseren terwijl de authenticiteit van de kunstenaar behouden blijft," - Chris Melissinos
is één mening die staat voor de geldigheid van videogames als kunstvorm. U bent niet alleen een passieve consument wanneer u zich bezighoudt met videogames. Je maakt direct deel uit van die ervaring en met steeds meer games die verschillende keuzepaden in hun games implementeren, zie je de aantrekkingskracht. Met videogames kun je de interactie aangaan met een hele nieuwe wereld en er soms zelfs je eigen wereld van maken. Je ervaart nog steeds iemands visie, maar je maakt ook deel uit van die visie - waardoor iedereen die het spel speelt deel kan uitmaken van de kunst.
Wat is jouw mening? Moeten videogames als kunst worden beschouwd of niet? Laat hieronder een reactie achter met uw mening!