Je zingt mee & periode; & period; & period; Soort & colon; The Howler Review

Posted on
Schrijver: Christy White
Datum Van Creatie: 6 Kunnen 2021
Updatedatum: 17 November 2024
Anonim
Je zingt mee & periode; & period; & period; Soort & colon; The Howler Review - Spellen
Je zingt mee & periode; & period; & period; Soort & colon; The Howler Review - Spellen

Inhoud

Vanochtend, toen ik begon door te spelen The Howler, Ik stond in mijn kamer, computer in de schoot, klaar voor een paar uur geweldig amusement. Het startscherm begroette me met inzicht in het achtergrondverhaal van de game, zijn plot en algemene instructies over hoe te spelen. Kortom: niets nieuws van de norm. Wat was anders waren echter de voorgestelde gameplay-mechanica. Je kunt gewoon met je muis klikken om de hoofdrolspeler door obstakels te manoeuvreren, maar de aantrekkelijkere, meer uitdagende optie is om je stem te gebruiken. Dus, natuurlijk, ik koos voor het laatste. Wat ik niet wist, was dat mijn broer in de volgende kamer sliep ...


Whoops!

Toen hij eenmaal zijn witgloeiende woede overwon toen hij wakker werd (het was rond het middaguur, zou ik eraan kunnen toevoegen), was hij net zo geïntrigeerd door het spel als ik. We brachten de komende uren kwellende als bedwelmd collega's op karaoke-avond. En hoewel we klaar waren met het spel, waren we er vrij zeker van dat we doofstoof waren, maar toch genoten we van de ervaring! Deze anekdote, hoe absurd het ook mag zijn, is een bewijs van de toegankelijkheid van The Howler.

Het verhaal

Het volgen van de algemene schets van de Litouwse roman Het uur van de wolf door Andrius Tapinas, speelt het spel zich af in een alternatieve steampunk-versie van Vilnius, Litouwen. Om het reilen en zeilen in de stad te observeren, neemt Antanas Sadabras, de legaat van Vilnius, zijn luchtballon mee. Tijdens zijn observaties ontdekt Antanas dat oproerkraaiers een aanval op de stad plannen en dat ze automaten in het hele luchtruim hebben vrijgelaten als onderdeel van hun plan. Met zijn kostbare stad in gevaar, is het aan Antanas om de relschoppers te stoppen en Vilnius terug te brengen naar de norm.


Het verhaal is eenvoudig, duidelijk en wordt aan spelers gepresenteerd via minimalistische tekstfragmenten, net voordat je aan een missie begint. Het is niet uitgebreid en het is niet ingewikkeld, maar het klopt. Dat gezegd zijnde, ik ben een sucker voor een goed verhaal, en ik had graag wat meer inzicht gehad in wat precies deze rellen veroorzaakte. In alle eerlijkheid gaat het bij deze spellen echter niet echt om het verhaal ...

Het gaat over de gameplay

Zoals ik eerder al zei, heb je twee opties voor het spelen van dit spel: gebruik de conventionele klik / aanrakingsmethode met je muis, of je kunt zingen / fluiten / gillen / wat dan ook om door de luchtballon van Antanas te navigeren. Het gebruik van spraakherkenning als gameplay-monteur is geen speerpunt, maar biedt wel een unieke draai aan deze manier van gamen.

Bovendien toont het spel verschillende windrichtingen en snelheden in de vorm van richtingspijlen aan de zijkant van het scherm. Terwijl je ballon van het ene gebied van de lucht naar een hoger / lager gebied beweegt, zal je ballon reageren door vooruit of achteruit te bewegen, afhankelijk van hoe deze pijlen wijzen. Nogmaals, niet bepaald nieuw, maar het zorgt wel voor een uitdagende gameplay. Of je nu schreeuwt of klikt, het berekenen van de exacte hoek en snelheid om een ​​automaat te vermijden of een landing te stoppen is genoeg om zelfs de meest ervaren gamer een uitdaging te geven.

Mijn enige probleem met het gameplay-systeem was dat het soms een beetje te gevoelig voor mijn stem was. Wat op een bepaald niveau net genoeg zou kunnen zijn om mijn ballon een paar centimeter hoger op het scherm te krijgen, zou me van de kaart schieten op een ander. Deze inconsistente antwoorden waren echter zeldzaam en vaak corrigeerden ze zichzelf bij mijn volgende poging op het niveau.


grafiek

Hoe boeiend de gameplay ook is, wat me echt opviel in The Howler waren de unieke, schetsachtige afbeeldingen. Aanvankelijk piste ik mijn hersens om erachter te komen wat de ontwikkelaars gebruikten om de prachtige landschappen en podiumontwerpen van de game te maken; maar toen ik erachter kwam welk programma ze gebruikten, was ik nog meer verbaasd. Alle illustraties zijn op de juiste manier uitgevoerd: met de hand op papier getekend.

Ja dat klopt. Je leest het goed, het is ALLE hand getekend.

De artiest van de game, Rene Petruliene, heeft het grootste deel van het jaarlange ontwikkelingsproces van de game besteed aan het schetsen van elke scène. Wat nog indrukwekkender is, is dat, afgezien van de steampunkiness, bijna alle gebouwen die je op de achtergrond ziet, echte gebouwen zijn die je kunt bezoeken in de echte stad Vilnius. Het is misschien niet zo ontzagwekkend als je eerste reis door de stad Rome in Assassin's Creed II, maar het is nog steeds best cool.

Algemene speelbaarheid en entertainment

De Howler is een goed gepolijst, visueel arresterend spel wanneer je het voor het eerst opraapt. De mechanica is gemakkelijk te volgen, het verhaal is eenvoudig en niveaus bevatten elk verschillende soorten taken om de speler te laten investeren. Er is echt niets dat iemand ervan moet weerhouden deze titel te spelen, behalve misschien een vreselijke stem (en zelfs dat is niet altijd een belemmering voor mensen).

Als er iets is dat afbreuk doet aan de ervaring van deze game, zou ik moeten zeggen dat dit de replay-waarde is. Mijn eerste kennismaking met het spel was een leuke, unieke ervaring die niet al te lang duurde en me niet overdreven gefrustreerd liet. Toen ik eenmaal klaar was met de reis, had ik echter weinig reden om terug te keren naar de lucht van Vilnius.

Oké, als je een perfectionist bent, zou je KUNNEN terugkeren, de perfecte route van elk niveau beheersen, en op elk niveau een (bijna perfecte) score behalen. Maar wat is de beloning daarin? Misschien als er een online leidersbord was, zou ik meer in de verleiding komen om mijn hand op een andere manier te proberen. Zonder één ben ik echter iets minder enthousiast over het idee.

Dat gezegd hebbende, ik kan echt niet genoeg benadrukken hoeveel ik van mijn eerste keer in deze game genoten heb! Principe game creator Antanas Marcelionis heeft een voorbeeldige klus gedaan door alle essentiële elementen van een leuk spel in dit indie-juweel bij elkaar te brengen. Als je op zoek bent naar een leuke manier om een ​​paar uur voorbij te gaan en je een pc / Mac / iOS / Android hebt liggen, zou je nalatig zijn als je The Howler geen kans zou geven. Een waarschuwing echter: misschien wilt u eerst wat oordopjes voor familie en vrienden.

Onze beoordeling 8 Twee briljante jongens werkten een jaar lang aan een leuk, snel spel dat je laat huilen voor meer!