Anomaly 1729 Review - Dromen robots van blauwe platformpuzzels en -vragen;

Posted on
Schrijver: Frank Hunt
Datum Van Creatie: 19 Maart 2021
Updatedatum: 14 Kunnen 2024
Anonim
Anomaly 1729 Review - Dromen robots van blauwe platformpuzzels en -vragen; - Spellen
Anomaly 1729 Review - Dromen robots van blauwe platformpuzzels en -vragen; - Spellen

Inhoud

Anomalie 1729 is een puzzelplatformer met wortels in de Portaal serie en Het Talos-principe. Je speelt een personage dat zijn eigen verhaal ontdekt; je draagt ​​een hulpmiddel aan je arm opmerkelijk zoals dat in Portaal; en, heel graag Het Talos-principe, je wordt geconfronteerd met visuele puzzels die geduld, lateraal denken en vasthoudendheid vereisen.


Er is geen tijdslimiet, geen dood, geen bewaarschermen. Als dit klinkt als een leuke uitdaging, lees dan verder!

Dit is het moment waarop je bewustzijn en vrijheid krijgt.

Wat een wonderlijke wereld

Anomalie 1729 creëert een gevoel van verwondering en ontzag van de openingsreeks. Je vegen door blauw getinte canyons verstoken van elk leven of beweging; de muziek is van technologische oorsprong en weet zowel hoopvol als timide te klinken. Er is geen voice-over om je te vertellen waar je naartoe gaat of wat je ziet - zelfs het schrijven op de pilaren die je voorbij glijdt, heeft geen betekenis voor jou.

Je ziet het gezicht van je personage een paar korte ogenblikken, en dan is je standpunt onherstelbaar op een gegeven moment een meter of zo achter je rug vergrendeld. Je arm houdt een hulpmiddel vast dat rode en blauwe projectielen vuurt, maar hun doel is onduidelijk. Zelfs je bestemming is een mysterie.


Je bent vrij.

Ik zie het licht

Omdat je weet dat deze game een puzzelplatformer is (je kocht hem op Steam, toch?), Ga je je omgeving verkennen en een deur vinden. De eerste puzzelruimte ligt erachter.

Een deur, een platform en een wereld wachten op je!

De manier waarop je personage op voorwerpen springt en landt, voelt realistisch en solide aan. Je hebt nooit het gevoel dat je van dat glimmende platform wegglijdt, maar je hebt ook geen superpark skills om naar de top van dat balkon te komen.

In de eerste kamer leer je de basisfysica achter dit spel, waarbij je objecten fotografeert om elke kamer te manipuleren. Soms zorgt het object ervoor dat de hele kamer een kwartrol uitvoert; soms verplaatsen voorwerpen zich in de omgeving en is het aan jou om op te merken wat er is veranderd.


Als je lang genoeg pauzeert, hebben de ontwikkelaars handige tutorialtips toegevoegd die je advies geven over kale plekken, en binnenkort schiet je blauwe en rode projectielen die kamers laten draaien en platforms in actie springen.

Het spel spelen in je geest

Zoals veel puzzelspellen, zijn er momenten waarop je misschien stumped bent en zal merken dat je geest blijft knallen voor het probleem totdat je een 'aha'-moment hebt. Ik vond het vasthouden van een stevig voorwerp in mijn hand, zoals een kartonnen doos, en het draaien in verschillende richtingen, hielp me om te visualiseren wat ik wilde doen in de gamewereld.

Elke game die je in gedachten kan houden wanneer je niet eens speelt, verdient lof en ik wil de inzet van Indie-ontwikkelaars Anvil Drop erkennen.

Lost in the Deep Blue Unknown

Er is een functie die deze game tot een echte uitdaging van geduld en tijd maakt:

Er is geen manier om te weten waar je bent, dus er is geen manier om hulp te krijgen. Kamers zijn niet gemakkelijk te identificeren; ze hebben geen nummer, geen thema, geen rastercoördinaten. Om deze reden zul je geen online walkthroughs of hulp vinden omdat niemand een manier heeft om uit te leggen waar ze momenteel vastzitten.

Dit neemt veel van de sociale netwerken en YouTube-activiteit weg die andere puzzelspellen genieten. Het voorkomt ook dat spelers online hulp krijgen, een spelgids lezen of gewoon een video bekijken van iemand die de puzzel voor hen oplost.

Ik heb dit spel 1,5 uur gespeeld. Ik heb daar 30 minuten aan besteed in een kamer, ronddraaien en op dingen springen en op de grond vallen. Ik denk aan die kamer die met mijn hond loopt, ik zie de spinner in de verkeerslichten tijdens het rijden naar het werk, en ik heb de muziek uitgezet omdat het me lijkt te bespotten. Praat over een spel dat bij je blijft ...

Conclusie

Anomalie 1729 is een surrealistische puzzelplatformer met veel sfeer, maar de moeilijkheid en blauwachtige gelijkheid kan gekmakend zijn. Het onbeweegbare gezichtspunt is na een paar uur dun aan het worden, maar als je een uitdaging leuk vindt en weet wat ons te wachten staat, is deze game misschien iets voor jou.

Onze beoordeling 6 Opvallende graphics en een originele soundtrack terzijde, deze duivels moeilijke puzzelplatformer is een moeilijke weg om te volgen. Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean