In 2005 begon ik mijn reis met World of Warcraft. Nadat ik in een landelijk gebied van Texas woonde en niets anders kon krijgen dan inbellen, kon ik eindelijk inloggen op mijn toekomstige verslaving voor de komende 9 jaar en tellen. Maar dit gaat meer over Bandrica dan ik. Bandrica begon zijn reis door Azeroth waar alle Night Elves doen, Teldrassil. Hij was meteen in zijn hoofd en nam speurtochten op van mensen die hij amper kende en naar plaatsen ging waar hij nog nooit was geweest. Maar hij was geen kip, of hij hield zichzelf dat voor. Hij maakte echter snel vrienden. Sommige voor een korte tijd, anderen nog steeds tot op de dag van vandaag. Terwijl hij zijn weg over Kalimdor aflegde, werd het duidelijk dat zijn pad hem over de zeeën naar de oostelijke koninkrijken zou voeren en zoals de plicht naar het buitenland, Northrend, een terugkeer naar de veel veranderde Azeroth en Pandaria. Hij moest zelfs onderweg zijn naam veranderen in een ongelukkige vlucht met Murrag, een diefstal in identiteit. En nu staat hij opnieuw voor de roep van de plicht en hij zal niet terugdeinzen voor de Iron Horde. Bandrica sluit zich opnieuw aan bij zijn vrienden om op weg te gaan naar The Dark Portal!