Inhoud
Bioshock Infinite is de opvolger van de vorige Bioshock- en Bioshock 2-spellen, ontwikkeld door Irrational Games (eerste Bioshock) en 2K Marin (heeft alleen Bioshock 2 gedaan). Beide Bioshocks vinden plaats in een onderwatermetropool genaamd Rapture. In beide games ben je twee afzonderlijke hoofdrolspelers met twee afzonderlijke doelen voor het eindspel. Ik zal niet in details treden over die twee spellen, aangezien iedereen die Bioshock Infinite wil spelen enige tijd in Rapture moet doorbrengen (het is absoluut niet nodig). Bioshock Infinite speelt zich af in dezelfde fictie als de vorige games. Oneindig is in geen geval een "trilogie" in de traditionele zin.
Spoilervrije verhaallijn
Om het uitgangspunt te geven zonder spoilers, bent u Booker DeWitt, een privédetective. Je zit in de problemen en werd in het jaar 1912 naar deze drijvende stad, Columbia, gestuurd om een vrouw Elizabeth terug te brengen om je schuld terug te betalen. De game heeft verschillende thema's tegelijk.Er zijn plot-punten waarbij racisme, religie en classicisme een rol spelen. De manier waarop deze thema's worden uitgewerkt, is buitengewoon goed. Op geen enkel moment lijkt het zinloos of onsmakelijk. De wendingen in het spel zijn enigszins, zo niet ronduit voorspelbaar. Het spel is in die mate erg 'zelfbewust'. Het speelt zelfs met uw (de spelers) verwachtingen over hoe gebeurtenissen zich ontvouwen of hoe u op dat punt komt. Het maakt duidelijk dat het soms niet het "waar" is waar je terechtkomt, maar "hoe" je daar kwam.
grafiek
Grafisch is deze game adembenemend. Ik merkte dat ik urenlang vol ontzag naar de omgevingen staarde. Het is heel duidelijk dat een speciale groep mensen hun leven heeft ingegoten om deze game te maken. Als je dit spel als een Call of Duty speelt en er gewoon doorheen rent, zul je zoveel van het spel missen. De kunststijl is vergelijkbaar met eerdere Bioshock-games, maar onderscheidend genoeg om je fris te voelen en is gewoon ronduit prachtig. In plaats van de saaie, donkere en natte gangen van Rapture, is er gewoon een overvloed aan kleuren en zo veel mensen die rondlopen, zingen, gewoon doorgaan met hun ho-hum gemiddelde leven in een drijvende stad.
gevecht
Het gevecht is heel erg een Bioshock-spel. Je hebt een verscheidenheid aan wapens om uit te kiezen. Je kunt maar twee wapens dragen, waarvan ik denk dat ze hebben bijgedragen aan het gevoel van urgentie dat in het spel wordt overgedragen. Het wapen, of het nu een raketwerper, pistool of sluipschuttersgeweer is, gaat in je rechterhand. Elk wapen is te upgraden, maar het is onwaarschijnlijk dat je alle upgrades krijgt voor al je wapens tijdens je eerste doorloop. In je linkerhand heb je speciale krachten genaamd Vigors. Nogmaals, van de vorige Bioshock hadden ze "plasmiden" in plaats van Vigors. Net als Plasmids geven Vigors (die geüpgraded kunnen worden) toegang tot machten zoals elektriciteit, vuurballen, een moord op kraaien (ja dat klopt, een heleboel kraaien porren en krabben je vijanden) om de oppositie te helpen sturen.
Met al dat gezegd voel ik me verscheurd over de strijd. Soms voelt het alsof de strijd slechts een middel is om een doel te bereiken. Bijna alsof het iets mist, maar jongen, ik heb geen idee wat het is. Voor mij voelt het soms als vulmiddel totdat je tot meer verhaal komt. Ik denk dat gezien het medium van de First Person Shooter en zijn beperkingen, dit het bijproduct is. Ik heb nog steeds veel lol gehad met de strijd, maar omdat het verhaal zo boeiend is, vond ik het gevecht in vergelijking niet zo en wilde ik gewoon die delen overslaan. Het laatste beetje dat ik nog steeds van mening ben dat de Bioshock-serie genageld is, zijn de verzamelobjecten. Het vinden van een Voxophone (tape-opname) geeft zoveel inzicht in de wereld waarin je je bevindt. Het helpt allemaal bij het uitwerken van meer achtergeschiedenis van Columbia en al zijn verschillende personages. Het is de moeite waard om te gaan ontdekken en in al die nooks-n-crannies te kijken. Je wordt meestal beloond met geld, voxophones, munitie en Infuusflessen die je gezondheid, je schild en / of Vigors upgraden.
Conclusie
Mijn laatste mening over deze game is erg hoog. Ik was een beetje teleurgesteld in het einde, maar ik denk dat een deel daarvan een bijna onbereikbaar idee opbouwde van wat het zou moeten zijn. Alles bij elkaar genomen, liet het gevecht me nog meer wensen, maar het was nog steeds erg leuk om met de verschillende Vigor-combo's te spelen. De thema's en onderwerpen die deze game behandelt waren goed geschreven. Het verhaal van begin tot einde liet me letterlijk ongeveer 80% van de tijd op de rand van mijn stoel zitten. Een spel als Bioshock Infinite komt heel zelden voor. Het is een van die spellen waar je de komende maanden nog over de waterkoeler kunt praten. Ik hoop dat het product dat Irrational Games heeft verzonden invloed zal hebben op wat een 'risico' is voor de uitgever.
Geschreven door: Greg Magee
@CoatedPolecat
Onze beoordeling 9 Een uitstekend verhaal met geweldige gevechten.