Inhoud
- Ronde 1
- The Zombie Island of Dr. Ned
- Ronde 2
- Mad Moxxi's Underdome Riot
- Ronde 3
- Het geheime arsenaal van generaal Knoxx
- Ronde 4
- De nieuwe robotrevolutie van Claptrap
Borderlands 2 heeft ons de laatste tijd veel beziggehouden, met de recente aankondiging van een zesde speelbaar personage (Krieg the Psycho, 14 mei) en de vierde en laatste DLC-campagne (Tiny Tina's Assault on Dragon Keep, 25 juni). Het nieuws heeft ons ertoe aangezet om terug te kijken door de vele uitstekende downloadbare aanbiedingen van de franchisen, en er kwam een vraag naar boven: is de DLC in Borderlands 2 net zo leuk als de eerste game's? In de geest van Pandora's kenmerkende methode om conflicten op te lossen, besloten we de campagnes van de nieuwe game tegen hun tegenhangers uit het origineel in bloedige gevechten te laten vallen en te zien hoe ze zich opstapelen. De prijs? De aanbidding van gamers overal ... en onze hard verdiende Microsoft Points.
Ronde 1
The Zombie Island of Dr. Ned
Recht uit de poort liet ZombieIsland ons zien dat Gearbox zich bezighield met ondersteuning voor post-game. De eerste DLC-uitbreiding vervoerde ons naar het Halloween-thema eiland van de twijfelachtig Dr. Dr. Ned en toonde Borderlands’ sterke punten: hordes hersenloze vijanden vernietigen en epische buit verzamelen. ZombieIsland heeft een precedent geschapen dat de volgende DLC zou nabootsen, wat ons een niet-canonieke kant-verhaal geeft in unieke nieuwe zones, waardoor ontwikkelaars een beetje raar worden met instellingen en vijandelijke ontwerpen. Ook is het moeilijk om verkeerd te gaan met zombie, weerwolven en Franken-monsters.
Captain Scarlett slaat ook boven haar gewicht en brengt ons hoogdravend avontuur op de zandige zeeën. Het niet-zo-nautisch-themapakket rockt piraten, sandworms en de coolste uitziende buitkisten in franchisegeschiedenis. Het leverde ook een passende kernwaanzin op die het zoeksysteem een nieuw leven gaf, een blik op de X markeert de vlek op jacht naar begraven schatten. Hoewel we het zonder de zeurende, stalkerige zoeker van de eerste locatie hadden kunnen doen, is het pakket ingewisseld door een van de coolste tegenstanders in games: dodelijk hybride piraten-ninjas.
En de winnaar is…: Zombie Island, bij een neus. Hoewel beide campagnes ons geweldige, aparte instellingen en coole nieuwe vijanden gaven om over het hoofd / gezicht te schieten, voelde ZombieIsland een beetje meer als een compleet pakket en had het het voordeel dat het de eerste was. Het was een grote afwijking van de kerngame en zette de tafel voor alle te volgen DLC.
Ronde 2
Mad Moxxi's Underdome Riot
Zelfs Gearbox maakt fouten (* hoest *, Aliens: Colonial Marines, * hoest *), en Underdome Riot is droevig bewijs. Na een fantastische start met ZombieIsland, Borderlands strompelde met zijn tweede DLC, nam een solide arena gevechtsvoorwaarde en verknoeide het slecht in uitvoering. Het idee om een op golven gebaseerde overlevingsmodus toe te voegen aan een spel dat minstens de helft is van het neerschieten van honderden vijanden is geen slecht idee; Wat een vreselijk idee is, verstikt dat idee dan door spelers niet toe te staan hun personages vooruit te helpen en de strijd repetitief en stravend moeilijk te maken. Underdome is een perfect voorbeeld van een interessant concept dat uit elkaar valt vanwege een aantal bizarre, onverklaarbare ontwerpbeslissingen.
Campaign of Carnage, aan de andere kant, houdt zich aan de meer traditionele structuur van de andere DLC-campagnes en voegt een handvol nieuwe gebieden toe met nieuwe missies, vijanden en buit. Er is een nieuwe kluis ontdekt en bedrijfsdirecteur / steroïde monsterachtigheid, de heer Torgue, houdt een toernooi om vast te stellen wie de eer krijgt om het open te breken. Terwijl Campaign of Carnage ook arena-gevechten bevat, is het over het algemeen een stuk evenwichtiger en leuker (en vooral beloningservaring). Carnage breidt ook uit met een idee dat is geïntroduceerd in Pirate's Booty, en voegt een nieuw soort valuta toe voor spelers om te hamsteren en geld uit te geven aan nieuwe, hete buit.
En de winnaar is… Campaign of Carnage, in een aardverschuiving. Hoewel het lang niet onze favoriete DLC is, heeft het het geluk dat het is vergeleken met Underdome, dat verreweg het slechtste is van de partij.
Ronde 3
Het geheime arsenaal van generaal Knoxx
Van Borderlands DLC-aanbod is Secret Armory waarschijnlijk onze favoriet. Het voelde het meest complete en robuuste, het toevoegen van nieuwe voertuigen en een nieuwe esthetiek aan de standaard rijkdom aan nieuwe inhoud. Het is ook geïnnoveerd door het opnemen van de cap-verhoging op het eerste niveau van de serie en de eerste "raid boss". Het gigantische beest, Crawmerax the Invincible, was helse moeilijk (zonder een glitch te exploiteren) maar kon keer op keer worden gedood voor enorme hoeveelheden buit. Bovenop de goodies die uit Cramerax 'samentrekkend lijk zouden spatten, was het gelijknamige arsenaal een enorm pakhuis vol met munities van hoge kwaliteit. Nooit degenen die onze neus opdraaiden met zoete nieuwe spullen, Geheime Arsenaal bood het in een duizelingwekkende hoeveelheid aan (en met de toevoeging van de nieuwe parelmoerachtige laag wapen zeldzaamheid, kwaliteit) was het liefde bij de eerste druppel.
Big Game Hunt, aan de andere kant, biedt meer van een van de meest charmante karakters van de franchise, heren jager en legende van de bush Sir Hammerlock. De mechanisch verbeterde safarigids leidt spelers naar het "wilde continent van Aegrus" om hun talenten te gebruiken tegen dodelijke beesten en moorddadige inboorlingen. Natuurlijk, wanneer de actie begint, staat Hammerlock meestal rond een jachthuis dat quips levert, meer meubels dan gids. Toch is elk excuus om meer van de welbespraakte Brit in ons leven te krijgen welkom, net als de mogelijkheid om enkele van de meest dodelijke monsters van Pandora op te sporen, waaronder twee nieuwe raid-bazen en een nieuwe verborgen baas.
En de winnaar is… Geheime wapenkamer, zonder twijfel. Naast het innoveren van een aantal nieuwe toevoegingen aan de franchise en het verschaffen van een beschamende buit, was Secret Armory uitdagend (maar niet bestraffend) en een enorme hoeveelheid plezier.
Ronde 4
De nieuwe robotrevolutie van Claptrap
Misschien is er ergens een vocale groep die absoluut dol op is Borderlands’ robot mascotte, Claptrap, en schreeuwde om meer van zijn hoge stem en "hilarische capriolen". Wij behoren niet tot die groep. Voor ons is Claptrap altijd een ergernis geweest, die meer doet denken aan Jar Jar Binks dan aan C3P0. Telkens als we hem hoorden praten over zijn bizarre neigingen of dansend vermogen, verlangden we ernaar hem naar de sloop te sturen, bij voorkeur door middel van explosieven. In een vreemde draai was zijn DLC-pakket een antwoord op onze gebeden; hoewel het een overvloed aan nieuwe manieren bood voor Claptrap om ons te irriteren, gaf het ons ook de mogelijkheid om honderden Claptraps naar de robothel te sturen. Viva la revolucion.
De aanstaande aanval op Dragon's Keep druipt van de belofte. Het werpt de vaak legitiem hilarische psycho Tiny Tina (geuit door Ashley Burch, van Hey Ash, Whatcha Playing? Fame) als game master in een Dungeons & Dragons-achtige bunkers en baddassen.De spelers, de kluisjagers uit het oorspronkelijke Borderlands, worden onderworpen aan wat we alleen maar kunnen veronderstellen dat het een van de meest verwrongen en belachelijke spelletjes is van het avontuur over de kerkers kruipen in de geschiedenis. De meta-laag van de originele kluisjagers bestuurt hun Borderlands 2 opvolgers leveren een aantal geweldige kansen voor parodie en vierde-wand-krakerhumor, twee van de specialiteiten van de franchise, en de tafel-top RPG-haak is een grote stimulans. En als er niet ten minste één draak is, zullen we erg teleurgesteld zijn.
En de winnaar is… TBD. Assault op Dragon's Keep is absoluut beladen met potentieel, en Robot Revolution, hoewel leuk, was niet zo sterk als zijn voorganger. We zullen ontdekken wie op 25 juni de overwinning behaaltth.