Inhoud
Inmiddels is het gebruikelijk om te horen dat mensen op absurde manieren trachten de schuld te geven en / of te slagen voor tragedies. Maar deze keer lijkt het erop dat iemand daadwerkelijk probeert reden te zeggen als reactie.
Meer kwaad dan goed
Christopher J. Ferguson is de voorzitter van de afdeling psychologie en communicatie van de Texas A & M University. Hij heeft tientallen onderzoeksdocumenten geschreven waarin hij studies over de effecten van media op kinderen analyseert en bespreekt, zodat hij enige achtergrond heeft bij het aanpakken van het onderwerp dat SouthingtonSOS beweert. In het bijzonder,
er is voldoende bewijs dat gewelddadige videogames, samen met gewelddadige media van allerlei aard, waaronder tv en films die verhaal na verhaal uitbeelden met een voortdurende stroom van geweld en moord, heeft bijgedragen tot toenemende agressiviteit, angst, angst en onze kinderen ongevoelig maakt voor daden van geweld inclusief pesten.
Deze uitspraak komt af als tegenstrijdig omdat het volgt, nadat het heeft aangedrongen dat de groep niet van plan is te beweren dat gewelddadige media verantwoordelijk was voor de Sandy Hook-tragedie.
Reactie van Fergesun?
Als wetenschapper, als we zien dat iemand iets zegt dat niet wetenschappelijk waar is, zouden we ethisch gezien enige tijd moeten nemen om te proberen met hen te praten en dat naar hen te wijzen
Hij mailde de groep een brief met details, eerbiedig, hoe vergissen ze zich in hun woorden. Hij stuurde ze ook verschillende voorbeelden van onderzoeken waarvan de bevindingen de bewering tegenspreken en bood aan dat hij meer kon sturen als ze dat wensten.
Zoals hij al zei, is het gevaarlijk om de schuld te geven aan dingen waar die schuld niet thuishoort. "Het is klassieke morele paniek,"
Morele paniek
Ferguson zegt dat dit geen nieuw fenomeen is. Hoewel de meesten van ons het erover eens kunnen zijn dat we in het verleden hebben gehoord van soortgelijke buck-passes, gaat hij verder dan de meesten van ons zich nu kunnen herinneren. Hij wees op de reactie in de jaren 50 op stripboeken, toen psychiaters naar het Congres gingen om uit te leggen hoe comics allerlei sociale ellende veroorzaakten (zoals homoseksualiteit).
Hoewel het beschamend en dwaas lijkt, is het zelfs meer gênant en dwaas dat dezelfde fouten nog steeds worden gemaakt, simpelweg omdat het mediaformaat nieuwer is. Ferguson's bezorgdheid is dat een bril als het vreugdevuur SouthingtonSOS de werkelijke oorzaken van dit soort tragedies zal afleiden.
Ik vrees dat dit een stap terug betekent in ons begrip van geweld tegen jongeren, in plaats van een stap vooruit
We hebben meer mensen nodig die bereid zijn om naar voren te treden en kennis te delen in het licht van reflexieve angst.
Bron