Inhoud
- Candy Crush is een Shakedown
- Bullshit sociale integratie
- Onzin-power-ups die je moet betalen om te gebruiken
- Betaal om meer niveaus te ontgrendelen
- Ik ben deze rotzooi beu
Candy Crush is een enorm populair spel, zowel op Facebook als mobiel. Als een spel is het goed gemaakt, uitdagend en lonend om te spelen. Op het eerste gezicht doet het zijn werk perfect. Maar wanneer je een beetje dieper begint te graven, wordt het duidelijk dat het spel niet zozeer een spel is, maar het is een zorgvuldig gemaskeerd systeem dat is ontworpen om zoveel mogelijk geld over te hevelen van je bankrekening.
Ja, Candy Crush is technisch gezien een gratis spel (wat betekent dat je niet hoeft te betalen om het te installeren). Maar op het moment van dit schrijven behoort het tot de top 5 van de meest opvallende spellen in de iOS app store. Dat is omdat...
Candy Crush is een Shakedown
Je kunt er niet omheen: Candy Crush is een shakedown. Het zuigt je aan met zijn schattige uiterlijk, rustgevende soundtrack en verslavende gameplay, voordat je je bij je enkels grijpt, je ondersteboven gooit en het lunchgeld uit je zakken schudt. En hoe verder je verdergaat in het spel, hoe meer ze willen nemen.
Ik kom in de verleiding om de game te vergelijken met een crack-dealer, omdat zowel Candy Crush- als crack-dealers je gratis laten beginnen en pas beginnen met opladen zodra je verslaafd bent. Maar uiteindelijk besefte ik dat de vergelijking oneerlijk is om dealers te kraken. Crack-dealers blijven de prijzen niet verhogen als je meer verslaafd raakt. Dat zou slecht zijn voor het bedrijfsleven. Maar Candy Crush maakt het niet uit. Terwijl ik het spel speelde, werd ik constant herinnerd aan de beroemde lijn van Goodfellas: 'F *** jij. Betaal me. ' Dat lijkt de houding te zijn die de ontwikkelaars hier hebben genomen. Ik stel me voor dat het overal op het hoofdkantoor van King.com is geschreven.
Het slechtste is dat je, wanneer je voor het eerst het spel opstart, niet merkt dat je tegen een shakedown aanloopt. Niet meteen. Je waant je door de eerste tien niveaus, krijgt de eerste smaak en hebt het naar je zin. De gameplay is leuk. De kleuren zijn stimulerend. De soundtrack is zo verdomd schattig dat het misselijk is. Maar op een gegeven moment zul je een muur raken. Je zal falen. En wanneer je levens opraken, gebeurt de eerste shakedown. Als je wilt blijven spelen, heb je drie opties: wacht even voor de levens om te regenereren, betaal echt geld voor meer levens (umm ... nee), of vraag je Facebook-vrienden om ze aan jou te schenken.
Dit brengt me bij ...
Bullshit sociale integratie
Ik heb niets tegen sociale integratie in het algemeen. Als een game een zinvolle sociale component heeft (zoals Words with Friends does), breng het dan aan. Maar in te veel mobiele games is het 'sociale' element zinloos voor de gamer en komt alleen de ontwikkelaar ten goede. Ik stel me een bestuurskamer voor van mensen die 'viraal' willen gaan en 'een positieve ROI van het sociale kanaal'. Ja het werkt. Maar als consument haat ik het om het product te voelen. Vraag me om te delen als je wilt, maar forceer mijn hand niet.
Dit is een spel voor één speler met een sociaal mecanicien dat neerkomt op panhandelen op een straathoek. Ik heb niets tegen panhandelen (gewoon niet kloppen op mijn autoraam man, het is ongemakkelijk), maar laat me niet kruipen met mijn echte wereldvrienden voor in-game hand-outs. Het is agressief en ik voel me ongemakkelijk.
De enige reden dat dit 'gameplay'-element bestaat, is dat het bedrijf je kan gebruiken om hun spel aan je vrienden te verkopen. Het is een onzin-functie die je zult moeten doorstaan, en slechts een van de vele manieren waarop deze game (en vele andere mobiele games) zichzelf voor de speler plaatst.
Maar dat is niet alles. Het wordt erger.
Onzin-power-ups die je moet betalen om te gebruiken
Dit lijkt de grote trend te zijn in mobiel gamen tegenwoordig. Gefeliciteerd, je hebt een upgrade ontgrendeld! Betaal ons nu een klont ton echt geld om het te gebruiken. In welke wereld is dit logisch? Waarom laat ik het op de eerste plaats ontgrendelen als ontgrendelen het niet ontgrendelt? De hele ervaring is vreselijk, en terwijl het zich verspreidt, is het voor mij een vernietigende manier van mobiel gamen. Ik vind DLC niet erg. Ik vind het niet erg om voor games te betalen. Maar deze beloning om de power-up-onzin te gebruiken loopt uit de hand.
Voor de duidelijkheid, ik heb het hier niet over 99 cent power-ups. De power-ups in Candy Crush zijn $ 16,99, $ 24,99 en $ 39,99. Dat is juist. Om het meeste uit deze game te halen, moet je minimaal $ 82 verliezen. Op een eenvoudig spel voor één speler dat je op je telefoon speelt.
En zelfs dan moet je ...
Betaal om meer niveaus te ontgrendelen
De 'gratis' versie van Candy Crush komt alleen met 35 levels. Ze vertellen je dit natuurlijk niet van tevoren, en je hebt geen idee totdat je level 35 hebt voltooid. Je wordt gevraagd 99 cent te pony om verder te gaan. Hoeveel niveaus krijg je voor 99 cent? Ze vertellen het je niet. Misschien 50, misschien 10. Het is een rotzooi. Maar voor een spel waarbij de levels zo eenvoudig zijn te ontwerpen, moet je er een heleboel voor een dollar kopen, toch?
NEE! Je krijgt een paar dozijn. En als je die hebt voltooid, moet je voor meer betalen.
Ik ben deze rotzooi beu
Ik heb veel games geïnstalleerd die zijn ontworpen om spelersgeld te verdienen. Maar geen van hen heeft zo vaak gevraagd. Candy Crush vertegenwoordigt alles wat er mis is met mobiel gamen. Als dingen in deze richting blijven bewegen, weet ik niet zeker of dit een platform is waar ik graag meer mee bezig ben.
Laat me het verdomde spelletje kopen en laat me met rust.
Onze beoordeling 1 Candy Crush is ontworpen voor slechts één ding: u van uw geld scheiden.