Inhoud
- 'Je bent me dit schuldig.'
- Wat is je favoriete videogame?
- ...Ik weet het niet. Dit is je favoriet hier.
- Dit wordt een heel kort interview, toch?
- Ik weet wat je bedoelt ... er is altijd wel iets nieuws waar je een tijdje mee bezig bent, en dan vind je iets anders om naar toe te gaan?
- Waarom heb je het zo lang volgehouden als jij? Wat heb je erin gekregen?
- Dus zou je zeggen dat veel plezier kwam van de mensen die speelden, in plaats van de game zelf?
- Maar niet zo veel nu, toch?
- En de game?
- L4D dateert van vóór de Steam Workshop ... waar zijn er ooit mods voor gemaakt? Heeft Valve ooit een mod-kit of ontwikkeltool uitgebracht? "
- Maar je was toch nooit echt bij dat soort dingen betrokken, toch? Heb je net gespeeld?
- Welk soort competitiecircuit liep er voor die community? Het was niet alleen het type wedstrijd dat je samen gooide voor de lol, toch? Werden er gesponsorde toernooien?
- Hoe was dat?
- Hoe komt het?
- Hoe, iedereen sprong schip?
- Dus dat is waarom je bent weggegaan?
- Wat voor soort vaardigheid is erbij betrokken?
- Ik heb het niet veel gespeeld ... Het lijkt altijd te ingewikkeld. En ik vond het nooit leuk om een personage te spelen wiens punt was om naar binnen te rennen en te sterven. Strategisch of anderszins.
- Je speelt niet veel meer, toch?
- Maar je speelt nog steeds andere spellen. Waar heb je nu zin in?
- We hebben nog steeds een Borderlands 2-spel om door te komen. Dat Tiny Tina DLC.
'Je bent me dit schuldig.'
Integendeel, intens privé en toch eigenaardig extravert, heeft Nathan (SideEffex) alles gespeeld waar hij vanaf zijn vijfde jaar de hand op kon leggen. Van Super Mario Brothers naar Plicht en Age of Empireshij heeft zijn hand geprobeerd in alles wat hij kan.
Ik ontmoette hem voor het eerst tijdens het spelen Wereldwijde agenda, toen ik een van de leiders was voor mijn bureau (lees: gilde in elke andere MMOspeak) en door ander bureau Mumbles spring om AVA-aanvallen en verdedigingsgameplays te coördineren. Mijn eerste herinneringen aan Nathan zijn van een enorme groepsdiscussie over de waarheden van bezwete, afzakkende tieten (... laat je niet misleiden, dit zijn de gesprekken die zegevierende kracht bevorderen ... eerlijk!) En hem verdedigen voor de rest van mijn team als geen douchebag.
Hij is het niet. (Meestal).
Ik haalde hem een paar uur achterna, na een korte trip van een weekendtrip naar de wildernis (lees: ongeveer 40 minuten buiten Toronto) om over zijn favoriete spel te praten.
Dit bleek iets moeilijker dan ik had gedacht omdat het begon, met een kleine inleiding, zoals deze:
Wat is je favoriete videogame?
"Welke?"
...Ik weet het niet. Dit is je favoriet hier.
[er is een lange, bedachtzame pauze terwijl hij mijmert over de kwestie]
Dit wordt een heel kort interview, toch?
Het is een moeilijke vraag om te beantwoorden. Het verandert."
Ik weet wat je bedoelt ... er is altijd wel iets nieuws waar je een tijdje mee bezig bent, en dan vind je iets anders om naar toe te gaan?
"Ja, maar ik denk het wel Left 4 Dead was degene met wie ik het meest vasthield. Zeker volgens Steam [uren gespeeld] ... maar dat spel is al zo lang zo slecht uit elkaar gevallen. Er is geen gemeenschap meer voor. De enige jongens daar zijn nu zelfverzekerd, neerbuigend en gewoon niet de moeite waard om mee te spelen. "
Waarom heb je het zo lang volgehouden als jij? Wat heb je erin gekregen?
"Ik speelde de demo. De Versus-modus (afspeelmodus waarbij twee teams schakelen tussen het spelen van co-op-overlevenden die de kaart doorkruisen en speciale geïnfecteerde zombies die proberen ze te stoppen) was anders dan wat dan ook. Het was een 4-persoon versus team dat je nodig had om goed te zijn in het spelen van beide kanten om te begrijpen hoe je goed kunt spelen. Het was een uitdaging, en dat is iets dat ik niet veel vond in andere games.
Plus, voor een tijdje waren de toernooien leuk. Ik vond het leuk om de geïnfecteerde te spelen, het was echt een andere manier van spelen - het is nog steeds een heel andere manier van spelen. Voor een tijdje was er een geweldige community, er kwamen veel nieuwe mods uit die leuk en uitdagend en interessant waren. Concurrerend team versus competitieve teamgames voegden ook meer uitdagingen toe, maakten het allemaal leuker. "
Dus zou je zeggen dat veel plezier kwam van de mensen die speelden, in plaats van de game zelf?
"Het was allemaal een ding. De gemeenschap was geweldig voor een tijdje. In het begin van Left 4 Dead iedereen probeerde elkaar te helpen ... er was maar een minimale hoeveelheid shit-talking, het ging erom beter te worden in het spel. Na een tijdje ging het gewoon over in een shit-talk fest waarbij iedereen elkaar gewoon neerlegde ... misschien zo'n 5-6 maanden? Toen het steeds competitiever begon te worden, toen er meer mods uitkwamen, begon het slecht. Shit-talking, eigenwijsheid, jongens die altijd hun mond houden. Toegegeven, ik begon ook zo te worden ... "
Maar niet zo veel nu, toch?
“Nah. Ik probeer tegenwoordig helemaal niet meer in videogames te praten. "
En de game?
"De game zelf is nog steeds goed, ik geniet er nog steeds erg van om deze te spelen, vooral met mensen die ik ken. Dat werd het slechtste deel ervan, wanneer je op het punt komt dat je gewoon geen genoegen wilt nemen met vreemden. Niemand wil of begrijpt echt hoe te spelen als een team en iedereen denkt dat ze het beter weten dan de andere persoon. Je komt gewoon nergens. "
"En het is vermoeiend om te proberen. Ik ken dat gevoel. Nu is de competitieve kant van de dingen definitief voorbij Left 4 Dead, vooral met Valve die veel van de officiële servers ervoor laat vallen. De aandacht verdelen tussen Left 4 Dead en Left 4 Dead 2 waarschijnlijk ook niet geholpen. Ik weet dat L4D2 een vrij gezonde modding-community heeft, maar ...
L4D dateert van vóór de Steam Workshop ... waar zijn er ooit mods voor gemaakt? Heeft Valve ooit een mod-kit of ontwikkeltool uitgebracht? "
"Er waren enkele mods die mensen maakten, de meeste waren bewerkingshulpmiddelen voor de server, zodat je toernooien kon opzetten. Je zou het spelbestand kunnen openen en bepaalde commando's kunnen veranderen: je zou Tanks kunnen laten spawnen (een grote razende speciale geïnfecteerde die als een hoop stenen raakt), haal tier 2 wapens weg, verhoog de geinfecteerde spawntijd, verwijder med med-kits uit de game ... Dit soort dingen waren standaard in een toernooispel. "
Maar je was toch nooit echt bij dat soort dingen betrokken, toch? Heb je net gespeeld?
"Ja, ook een tijdje competitief."
Welk soort competitiecircuit liep er voor die community? Het was niet alleen het type wedstrijd dat je samen gooide voor de lol, toch? Werden er gesponsorde toernooien?
"Er waren, de meesten van hen gesteund door de L4D gemeenschappen. Er was niets zo groot als, weet u, een NVIDIA-sponsorschap, niets zoals het Starcraft sponsoring ... maar er waren evenementen, ik weet dat Twitch.tv er een heeft gesponsord. Het is lang geleden dat ik bezig was met dit spul, ik herinner me nu niet veel meer. Ik speelde in een paar daarvan, maar de teams waar ik in verkeerde kwamen nooit echt overal. We zouden door een ronde gaan, misschien twee? Low-tier dingen. "
Hoe was dat?
"Uitdagend."
Hoe komt het?
"Het was tijdrovend. Het kost veel om te leren om goed samen te werken om als een team te spelen. Ik ben er na een tijdje gewoon ziek van geworden. Ik werd ziek van alle andere mensen. En dan L4D2 het competitieve deel geruïneerd. "
Hoe, iedereen sprong schip?
"Soort van. Toen waren er Steam-verkopen die veel meer mensen opleverden die niet zo geïnteresseerd waren in het bouwen van een gemeenschap. En toen dat spel ... het scoresysteem was slecht, het is nog steeds rotzooi. De geïnfecteerden zijn vreselijk om in te spelen L4D2-een aantal van de nieuwe zijn nutteloos, behalve in bepaalde gunstige situaties, de hitboxes zijn belachelijk, je kunt door mensen rennen en ze nog steeds niet raken. De kaarten zijn behoorlijk. Op zijn best."
Dus dat is waarom je bent weggegaan?
"Dat, het leven, en in de competitieve dingen, het was simpelweg onkwetsbaar zijn. Het was echt cool om mensen beter te ontmoeten dan jij, je hebt die uitdaging nodig als je beter wilt worden in een game. Maar ... ik hou niet van verliezen dat veel."
Wat voor soort vaardigheid is erbij betrokken?
"Heb je tegen gespeeld?"
Ik heb het niet veel gespeeld ... Het lijkt altijd te ingewikkeld. En ik vond het nooit leuk om een personage te spelen wiens punt was om naar binnen te rennen en te sterven. Strategisch of anderszins.
"Maar dat was wat je moest weten, alle toernooiwedstrijden waren Versus. Je moet kaarten kennen, waar Infected waarschijnlijk vandaan komt, zoiets. Het was leuk om alles te leren en het vervolgens te gebruiken tijdens het spelen. Het was een ander aspect van de uitdaging. "
Je speelt niet veel meer, toch?
"Nee. Ik speel niet zoveel games, vooral niet FPS. Als ik speel, is het meestal bij mensen die ik al een tijdje ken. Anders doe ik het gewoon niet. "
Maar je speelt nog steeds andere spellen. Waar heb je nu zin in?
"Veel van hen. Sommigen van hen probeer ik een tijdje, sommigen van hen doe ik niet eens de moeite om het af te maken. "
We hebben nog steeds een Borderlands 2-spel om door te komen. Dat Tiny Tina DLC.
“Yep. Dat is waar."
- - -
Het volstaat om te zeggen ... dat dit het einde was van alle vragen voor een tijdje. Tenminste degenen die niet waren "Dus we gaan met het metalen bikini-pantser toch? Rechts?"
Nogmaals bedankt, Nathan! Hij was een marechaussee, die dingen verdroeg die hij veracht, gewoon omdat ik het mooi vroeg.