Inhoud
Ja, ik snap het. De meerderheid van de weergaven van de gamewereld Voor de helft-Leven als een legendarische, onaanraakbare franchise. Ik vond het ook leuk. Ik ben nog nooit zo gecharmeerd van de serie als anderen, en ik geloof ook niet dat de games een fractie verdienen van de lof die ze ontvangen, maar ik krijg de fascinatie. Ik waardeer ook het onderdeel Halve leven gespeeld in de evolutie van de first-person shooter.
Dat is alles gezegd, zoals ik in een vorig artikel al zei, dat ben ik verveeld met shooters. Ik ben me er volledig van bewust dat Valve in staat is om een fantastisch te maken Half-Leven 3. Ze kunnen zelfs wat broodnodige innovatie inbrengen in het FPS-genre. Ik hoop dat ze doen.
Maar bovenal wil ik een nieuw Portaal. Halve leven heeft veel te bieden, maar naar mijn mening is de op puzzels gebaseerde franchise ronduit geniaal.
Portal 2 was monumentaal indrukwekkend
De game kreeg brede lovende kritieken toen het in 2011 werd gelanceerd, en terecht. Het was geweldig. Maar ondanks alle lof, denk ik dat veel critici en gamers niet aan het lokaliseren waren waarom het was zo uitstekend. De reden had niets te maken met de basisaspecten, zoals de besturing. Noch concentreerde het zich op de inherente uitdaging of het verhaal (hoewel ik me niet kan voorstellen Portaal 2 zonder Wheatley).
Dit is wat er zo ongelooflijk indrukwekkend was aan die productie: de puzzels waren niet alleen heel divers, ze waren ook perfect ontworpen vanuit een ontwikkelingsstandpunt. Weet je hoe moeilijk het is om zulke complexe puzzels te maken en ergens geen grote storing te hebben? Ik bleef daar maar denken had om een manier te zijn om een puzzel te "breken". Ik zou in een positie vallen van waaruit ik niet kon ontsnappen, en ik zou dood moeten gaan. Of, als co-op wordt gespeeld, zou mijn partner het verknallen en dan zouden we de puzzel moeten oplossen. Ze zouden vast komen te zitten in een muur, verdwalen achter een deur, wat dan ook.
Dat is niet wat er gebeurde. Deze puzzels waren perfect gangbaar en perfect stabiel. Ze hebben verschillende aspecten van het oplossen van problemen getest en bovendien hebben ze de tweede element, de platforming. Dit betekende dat mensen die graag hun hersens werkten kunnen spelen. Het betekende mijn vriendin, die zeer zeker is niet een gamer, kon zitten en die puzzels oplossen, zichzelf de hele tijd vermaken. Natuurlijk, ze zou een handvat moeten hebben op de knoppen, maar de focus bleef overal op de puzzels.
Bovendien werd de stapsgewijze benadering van het oplossen van elke puzzel ingewikkeld gepresenteerd. Als je een stap overslaat, als je vroeg om het doel voortijdig te bereiken, zou het niet werken. Het moedigde geduld, observatie, ijver en creatief denken aan - allemaal tegelijk. dat is waarom was het zo verdomd goed.
We hebben genoeg shooters. We hebben NIETS zoals Portal
Eerlijk gezegd, is er iets dat zelfs maar op een afstand lijkt Portaal? Natuurlijk krijgen we hier en daar nog steeds coole puzzelspellen, maar niets is zo vakkundig gepresenteerd, niets is zo lonend (in mijn ogen) als Portaal 2. Dat is wat we nu nodig hebben. We hebben dat allemaal nodig om terug te keren voor de nieuwe generatie. We krijgen gegarandeerd veel shooters. Er zijn er meerdere die al veel headlines krijgen (Val der titanen springt in het geheugen). Valve, als je indruk op ons wilt maken, geef ons dan Portal 3.
De Halve leven fans kunnen gewoon blijven wachten, wat mij betreft.