Voor degenen onder ons die zijn opgegroeid met die klassieke shoot 'em up arcade games (met Galaga vaak in gedachten), biedt de Argentijnse game-ontwikkelaar OPQAM Dogos─ een moderne versie van space shooter retro-games met een moderne twist.
Deze game is net gelanceerd en als liefhebber van space shooter-games, ben ik genoodzaakt mijn twee cent in te nemen over zijn gameplay. Het scenario is niets nieuws. Je bent de laatste hoop voor de mensheid als Desmond Phoenix, de enige overgebleven gevechtspiloot die de opdracht kreeg om een buitenaardse invasie af te weren. Het hele verhaal is ontrafeld terwijl je op zending bent terwijl je communiceert met Europa─a soort commandant die de voortgang van je missie bewaakt. Er zijn ook dagboekinvoeringen om een gevoel van drama en mysterie aan de plot toe te voegen.
Voor degenen die gespeend waren voor pure zoek- en vernietigingsspellen, zou zo'n plot-onderbreking een domper kunnen zijn, maar als je een adempauze wilt nemen tussen het vernietigen van buitenaardse wezens, kan het verdraagzaam zijn.
De vechtscènes en -niveaus hebben een open einde en je doelen worden duidelijk als je naar vijandelijk gebied vliegt. Vier moeilijkheidsinstellingen en een scherm voor het aanpassen van het schip worden gegeven voordat u begint. Deze aanpassing is eenvoudigweg cosmetisch, omdat deze jachtschepen allemaal op dezelfde manier spelen.
De navigatie kan lastig zijn, zelfs desoriënterend. Hoewel dit shmup-spel origineel probeert te zijn, kunnen de automatisch scrollende segmenten je bereiken. Terwijl je schip er stoer en onkwetsbaar uitziet, zul je merken dat je terugkeert naar een bepaalde scène als je achteloos zelfs maar je schip krabt tegen een bepaald obstakel. Afgezien van het zeer eenvoudige niveau waar je oneindige levens hebt gekregen, beperk je je tot slechts drie levens, dus navigeren op moeilijke terreinen kan een spelbreker zijn.
De graphics zijn behoorlijk aanlokkelijk, maar het is geen teruggave van wat ik beschouw als een persoonlijke huisdierentol: het jachtschip is traag en biedt geen upgrade voor snelheid voor een bepaald aantal vijanden dat is neergehaald, en het verwijdert een beetje het gevoel van werkelijke doel van het doden van de vijanden om mee te beginnen. Het geeft je het gevoel dat iemand je op zijn minst een bot gegooid zou kunnen hebben.
De baasgevechten zijn spannend, maar helaas zijn er geen indicatoren voor hoe lang je moet botsen met deze spionnen, omdat een gezondheidsbalk niet bestaat. Je bent in de blinden wanneer je de bazen bevecht, en je kunt alleen maar hopen lang genoeg te overleven - wat een ECHT lange tijd is - om ervoor te zorgen dat je ze neerhaalt.
In een notendop, Dogos is een goede tijdmoordenaar, maar er zijn nog steeds punten voor verbetering waar de ontwikkelaar aan had kunnen werken om de spelervaring boeiender te maken. Het lijkt erop dat het team tonnen briljante ideeën had maar te snel bezig was het uit te voeren. Toch moet de ontwikkelaars worden geprezen voor het geven van een nieuwe draai aan die oude space shooter-games. Wellicht dat OPQAM in de toekomst de problemen met de game-ervaring met succes kan aanpakken Dogos.
Onze beoordeling 6 Als je de nostalgie van arcade shooter-spellen opnieuw wilt beleven, maar met een moderne draai, wil je dit misschien even bekijken.